Փաստ ինֆո

Ուսումնասիրելով դատարանի սեպտեմբերի 20-ի որոշումը, համեմատական անցկացնելով նոյեմբերի 7-ի Ձեր որոշման հետ, ինձ համար կողմնակալության ևս մեկ հանգամանք է ակնառու դառնում և դա պայմանավորված է Դավիթ Վարդանյանի նախադեպով։ Այս մասին ասաց ՍԴ-ում  ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի ներկայացուցիչ Արամ Վարդևանյանը։

«Սեպտեմբերի 20-ի որոշման  հստակ ուսումնասիրության պարագայում պարզ է դառնում, որ Դուք պարզապես կաշկանդված եք եղել Դավիթ Վարդանյանի նախադեպով։ Բայց մյուս կողմից մինչ այդ որակապես այլ մոտեցում եք ունեցել, որը բխել է իրավունքի գերակայությունից։ Սեպտեմբերի 20-ի որոշման 36-րդ էջում հղում եք տալիս Դավիթ Վարդանյանի որոշման այն հատվածին, որով Վճռաբեկ դատարանը գտնում էր, որ խոչընդոտելու ռիսկին չի վերաբերում գրավը այնուհետև նոյեմբերի 7-ի որոշման հիմքը հստակ պարզ է, որ հանդիսանում է հոկտեմբերի 15-ի ՍԴ-ի 1480 որոշումը, որով Դավիթ Վարդանյանի որոշման մեջ արտահայտած իրավական դիրքորոշումը հակասահմանադրական է ճանաչվել։ Այլ կերպ ասած Դավիթ Վարդանյանի նախադեպն այլևս գոյություն չունի, բայց Ձեր որոշման մեջ կրկին գոյություն ունի», -ասաց Արամ Վարդևանյանը՝ հավելելով, որ նոյեմբերի 7-ի դրությամբ դատավորը պետք է պարտավորված լիներ ընդունել, որ Դավիթ Վարդանյանի նախադեպի մեջբերումը հակասում է Սահմանադրությանը ՍԴ-ի որոշման ուժով, սակայն, ամեն դեպքում Աննա Դանիբեկյանը  հղում է արել այդ նախադեպին։

Արամ Վարդևանյանը նկատեց, որ դատարանը կաշկանդված  և պարտավոր է կաշկանդված լինել Սահմանադրական դատարանի որոշումներով և ոչ միայն․«Մենք այսօր ի վերջո սույն գործով խոսում ենք ՍԴ կարգի ենթադրյալ տապալման մասին։ ՀՀ-ում սահմանադրական կարգի բաղադրիչ, հիմնավոր սկզբունք հանդիսանում է իրավունքի գերակայությունը, որը ոչ թե փաստաբաններից է պահանջում, այլ պետական պաշտոնատար անձանցից՝ դատաորներից, դատախազներից՝ կաշկանդված լինել մարդու իրավունքներով։ Եթե ՍԴ-ն իր որոշմամբ արձանագրում է, որ կալանավորումը հանդիսանում է ծայրահեղ, ամենավերջին միջոցը և այն պարագայում, երբ Դուք հստակ ընդգծում եք, որ խոչընդոտելու ռիսկն է միայն առկա, ապա այս դեպքում անաչառ դիտորդի մոտ հարց պետք է առաջանա, եթե նվազած պայմաններում խոչընդոտելու ռիսկը չի կարող զսպվել գրավով, ՍԴ-ի որոշման պարագայում, էլ ո՞ր դեպքում պետք է գրավը կիրառվի։ Մի դեպքում թաքնվելու ռիսկը գնահատելիս հստակ անդրադարձ եք կատարում փաստացի ազատության մեջ գտնվելու ժամանակահատվածին և հենց այդ հինգ ամսվա վարքագծի դրսևորումը դիտարկում եք թաքնվելու ռիսկը վերացնող հանգամանք, բայց խոչընդոտելու ռիսկի դեպքում որևէ հիշատակում չեք անում»,-հավելեց Արամ Վարդևանյանը՝ ընդգծելով, որ միանում է Աննա Դանիբեկյանին ինքնաբացարկ հայտնելու միջնորդությանը։ 

Աղբյուր` Փաստինֆո