Փաստ ինֆո

Հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործության պարագլուխ Նաիրի Հունանյանի շուրջ ընթացող զարգացումների, նրան կրկին քաղաքական գործոն դարձնելու փորձերի եւ Հոկտեմբերի 27-ի գործի անջատված մասով քննությունը հնարավոր վերսկսման շուրջ «Փաստինֆո»-ն զրուցել է քաղաքագետ Աղասի Ենոքյանի հետ։

-Դատելով վերջին օրերի իրադարձություններից ու հայտարարություններից՝ ակնհայտ է, որ փորձ է արվում Նաիրի Հունանյանին կրկին դարձնել քաղաքական գործոն։ Այս տարի լրացավ ոճրագործության 20-ամյակը, միայն դա՞ է այս զարգացումների պատճառը, իսկ նպատա՞կը։

-Իշխանությունը փորձում է Ռոբերտ Քոչարյանի վրա ճնշման լրացուցիչ լծակներ գտնել եւ ըստ էության, շատ բաց ակնարկվել է, որ եթե Նաիրի Հունանյանը ցուցմունք տա, ապա նրա կարգավիճակը կարող է փոխվել , չգիտեմ՝ ձերբակալման պայմանները լավանան, ասենք՝ թույլատրել օգտվել ինտերնետից...Նաիրի Հունանյանը կորցնելու բան չունի։ Բնական է, որ նա կարող է համագործակցել նման առաջարկների դեպքում, բայց այդ առաջարկները բարոյական չեն, որովհետեւ գալիս է մի վիճակ, որ փորձ է արվում օգտագործել մի մարդու , որի տված խոստումները նախ սուտ են լինելու եւ երկրորդ, մի մարդու, որն ակնհայտորեն ամբողջ ժողովրդի դեմ հանցագործություն է գործել։ Նրան փորձում են օգտագործել երկրորդ հանցագործության համար, այն հանցագործության, որը վարչախումբը ամբողջապես է փորձում գործել։

- Երեկ ՔԿՀ –ից «Փաստինֆո»-ին հայտնեցին, որ Հոկտեմբերի 27-ի ահաբեկչական խմբի ղեկավար Նաիրի Հունանյանը հոգեմետ դեղեր է օգտագործում 2010թ.-ից։ Որքա՞ն արժանահավատ կարող են լինել շուրջ 9 տարի հոգեմետ դեղերի ազդեցության տակ գտնվող անձի խոսքերը։ Արդյո՞ք իշխանության վիճակն այնպիսին է, որ ինչ-ինչ ակնկալիքների հույսը Նաիրի Հունանյանի նման մեկի վրա է դնում։

-Ինչ վերաբերում է իշխանության վիճակին, ապա իշխանության վիճակը շատ վատ է։ Մի օրինակ բերեմ, փաստորեն, այն մեծ գործը՝ հեղափոխությունը, որ իշխանությունը արել էր, հիմա բերել-հանգեցրել է Արսեն Բաբայանին բանտում պահելուն, ամբողջ իշխանությունը դրան է լծված եւ դրանով այնպիսի քայլեր են անում, որոնք ոչ միայն անհեթեթ են, այլեւ ամեն մի քայլը ավելի է վատացնում իշխանության վիճակը։ Այնպիսի քայլեր են անում, որ նույնիսկ իշխանության մոլի երկրպագուները շատ չեն ոգեւորվում այդ քայլերից։ Այնպես որ, իշխանությունը, այո, կարող է գնալ անգամ նրան, որ հոգեմետ դեղեր ընդունող հանցագործից կարող է կորզել ցուցմունքներ՝ անկախ նրանից, որ նա հոգեկան վատ վիճակում է գտնվում։ Բժշկից մի տեղեկանք կբերեն, որ վիճակը վատ չէ, մի հոգու ցուցմունքի վրա կարող են գործեր հարուցել, ճնշման նոր գործիքներ հորինել։

-Այս իրավիճակում, պարոն Ենոքյան, նաեւ զոհերի հարազատները լուրջ կասկածներ ունեն, որ «Հոկտեմբերի 27»-ի գործի վերաբացումն այս փուլում հնարավոր է քաղաքականացվի։

- Եկեք հասկանանք, որ «Հոկտեմբերի 27»-ը արդեն ոչ զոհերի հարազատների գործն է, ոչ էլ անգամ հասարակության գործն է։ Հոկտեմբերի 27-ը իշխանությունը փորձում է սարքել իր գործիքը, այնպես որ, զոհերի հարազատները իշխանության համար այս ամենի հետ կապ չունեն։

- Հոկտեմբերի 27-ի գործի հնարավոր վերսկսկման համատեքստում առեղծվածային է մնում նախկին զինդատախազ Գագիկ Ջհանգիրյանի դիրքորոշումը, որի անմիջական հսկողությամբ էր ընթանում գործի քննությունը։ Նա, այսպես ասած, շարունակում է չխոսել, թեեւ ժամանակին հայտարարել է, որ ասելիք ունի։ Հիմա՝ իշխանափոխությունից հետո ինչու՞ է լռում։

-Չեմ կարող ասել, կարծում եմ, որ հիմնական պատճառն այն է, որ նա ասելիք չունի կամ ինչ-որ անձնական հաշվարկներ ունի։

-Եթե այդուհանդերձ, գործող իշխանությունը «Մարտի 1»-ի գործի նման գնա «Հոկտեմբերի 27»-ի վերաբացմանը , հանգուցալուծումն ինչպիսի՞ն կլինի Ձեր կարծիքով։

-Հանգուցալուծումը լինելու է մեկը՝ Ռոբերտ Քոչարյանի վրա լրացուցիչ ճնշման լծակներ։ Իշխանությունը կհաջողի այնքանով, որքանով կարհամարհի օրենքը։ Մենք տեսնում ենք չէ՞, որ ինչ անում են, անում են օրենքն արհամարհելով: Ես, օրինակ, զարմանում եմ, ինչո՞ւ են այսքան ձգձգում Հրայր Թովմասյանի լիազորությունների դադարեցումը։ Փաշինյանը կարող է մի օրենք ընդունել, որտեղ կնշվի, որ Հրայր Թովմասյանը ՍԴ նախագահ չէ, հետո Գրիգորյան Վահեն եւ մյուս իրավաբանները այդ օրենքի հիման վրա կսկսեն ինչ-որ կեղծ հիմնավորումներ գտնել։ Այդքան չարչարվելու փոխարեն թող օրենքով հայտարարեն, հետո՞ ինչ, որ դա իրականում օրենքից դուրս հայտարարություն կլինի, չէ՞ որ հիմա իշխանությունը օրենքանման ինչ-որ բաներով է փորձում ճնշումներ բանեցնել։

-Պարոն Ենոքյան, այսօր շատերը 1998-99 թվականի եւ այսօրվա իրավիճակների ու քաղաքական մթնոլորտի միջեւ զուգահեռներ են տանում։ Ի՞նչ ռիսկեր եք տեսնում այս առումով։ Իրո՞ք նման են իրավիճակները։

-Գիտեք, կան նմանություններ, թեկուզ արտաքնապես, կան։ Նույն Լեւոն Տեր- Պետրոսյանը եկավ հանրային շատ մեծ աջակցությամբ, հետո նա ստիպված եղավ հրաժարական տալ, որովհետեւ ուներ 1996-ի խարանը, բայց մեկ տարբերություն կա ՝ այն ժամանակ երկրի ղեկավարի վրա եղան իշխանության ներսից ճնշումներ, հիմա ՝ դրսից է։ Նիկոլ Փաշինյանը կարողանում է իշխանությունը եւ նաեւ իշխանական ընդդիմությանը իր հետ միակամ պահել։

-Եվ վերջում, եթե այդուհանդերձ, իշխանությունը գնա Նաիրի Հունանյանի հետ գործարքի, հասարակությունը պատրա՞ստ է դա ընդունել։

-Կարծում եմ՝ ոչ, դա կարող է դառնալ այն կարեւոր կարմիր գիծը, որից հետո արդեն Նիկոլ Փաշինյանի ռեյտինգը կիջնի իր համար կարեւոր 50 տոկոսից։

-Ժողովուրդը չի՞ ների Փաշինյանին։

-Ես այդպես եմ կարծում։

Աղբյուր` Փաստինֆո