Փաստ ինֆո

Հավանաբար շատերը կհիշեն, թե վարչապետ ընտրվելու ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանն ինչպիսի բուռն ոգևորությամբ ու պաթոսով էր խոսում Հայաստանի տնտեսությանը սպասվող ներդրումային ապագայի մասին։ 

-Այս օրերին Սփյուռքի հազարավոր գործարարներ շունչները պահած սպասում են Հայաստանում տեղի ունեցող պրոցեսների հանգուցալուծմանը եւ որեւէ կասկած չունեմ, որ ժողովրդի թեկնածուի վարչապետ ընտրվելու պարագայում միլիարդների ներդրումներ են հոսելու դեպի Հայաստան, տասնյակ հազարավոր աշխատատեղեր են ստեղծվելու, միլիոնավոր հայեր ներգաղթելու են Հայաստան՝ իրենց ու իրենց զավակների ապագան կապելով հայրենիքի հետ,-Ազգային ժողովի ամբիոնից հայտարարում էր ժողովրդի թեկնածուն։

Նիկոլ Փաշինյանի ընտրվելուց ավելի քան տարիուկես է անցել։ Սակայն Սփյուռքի մեր հազարավոր գործարարները, որոնք «շունչները պահած սպասում էին ժողովրդի թեկնածուի վարչապետ դառնալուն, որպեսզի միլիարդավոր դոլարների ներդրումներ անեին Հայաստանի տնտեսության մեջ», այդպես էլ շունչները պահած մնում են։ Այսօր էլ այդ ներդրումներ չեն երևում։

Չեն երևում նաև այն միլիարդավոր դոլարների ներդրումային ծրագրերը, որոնց մասին Ազգային ժողովի ընտրություններից առաջ, ինչու չէ, նաև ընտրություններից հետո հայտարարվում էր։ Ու բնավ զարմանալի չէ, որ Նիկոլ Փաշինյանը սկսել է ավելի զգուշավոր արտահայտվել ներդրումների վերաբերյալ։ Ավելին, վերջին շրջանում նա ընդհանրապես չի էլ խոսում այդ մասին։ Դժվար է հիշել, թե վերջին անգամ վարչապետը, երբ է մասնակցել որևէ ներդրումային ծրագրի մեկնարկին։

Այս ընթացքում հազիվ երկու-երեք նման ծրագրեր են եղել, որոնց հիմքերն էլ դրվել են ոչ այս, այլ նախկին իշխանությունների օրոք։ Զավեշտը հասել է այնտեղ, որ այդ ծրագրերը երբեմն նույնիսկ վերաթողարկվում են։

Այնպես, ինչպես ասենք Երևանում նոր ջերմային կայան կառուցելու ծրագիրը, որի հիմնարկեքը իշխանափոխությունից առաջ արեց Սերժ Սարգսյանը։ Հետո Նիկոլ Փաշինյանը այն կասեցրեց, իսկ ամիսներ անց վերաբացեց` փորձելով տպավորություն ստեղծել, թե դա իր կառավարության աշխատանքի արդյունքն է։

Որպես այդպիսին, դա իհարկե միակը չէ։ Այս տարվա կեսերին Շիրակի մարզում Նիկոլ Փաշինյանը մասնակցեց Մարալիկի բամբակամանվածքային գործարանի վերագործարկմանը։ Ոչինչ, որ ծրագրի մեկնարկից կարճ ժամանակ անց հայտնի դարձավ, որ գործարանը չի աշխատում և արտադրանք չի տալիս, դեռ մի բան էլ խոսքը դարձյալ մի ծրագրի մասին էր, որի հիմքերը դրվել էին նախկին իշխանությունների կողմից։

Մարալիկի բամբակամանվածքային գործարանի վերագործարկման նպատակով շինարարական աշխատանքները սկսվել էին դեռևս 2017թ.։ Այն ժամանակ գործարանի վերագործարկմամբ նախատեսվում էր հայկական բամբակի հումքով սկսել նոր արտադրություն։ Ակնկալվում էր նաև ջինսերի թողարկում։

Ազգային ժողովի ընտրություններից մի քանի օր առաջ Նիկոլ Փաշինյանի մասնակցությամբ մեկնարկած ներդրումային մեկ այլ ծրագրի հանդիսավոր բացումից կարճ ժամանակ անցած էլ պարզվեց, որ այն դադարեցրել է աշխատանքը։ Խոսքը Մերձավանի կենցաղային տեխնիկայի արտադրության գործարանի մասին է։ Իհարկե հետագայում այն կրկին վերաբացվեց, բայց իհարկե ոչ այն ծավալներով, ինչի մասին խոսվում էր ժամանակին։

Այս ընթացքում Հայաստանում գուցե էլի ներդրումային ծրագրեր են մեկնարկել։ Բայց դրանք շատ քիչ են։ Նույնիսկ ավելի քիչ, քան կային մինչև իշխանափոխությունը։

Ու բնավ զարմանալի չէ, որ էկոնոմիկայի նախարարը անընդհատ դժգոհում է ներդրումների ծավալներից` հայտարարելով, որ դրանք իրենց չեն բավարարում։ Բնական է, որ չեն էլ կարող բավարարել, որովհետև Հայաստանի տնտեսության ներդրումային գրավչությունը իշխանափոխությունից հետո ոչ միայն չի լավացել, այլև մի բան էլ վատացել է։

Աղբյուր` Փաստինֆո