Փաստ ինֆո

Նախօրեին ռումբի նման պայթած լուրը, թե՝ Բջնի գյուղում գտնվող իր ամառանոցում ինքնասպանություն է գործել ՀՀ նախկին ոստիկանապետ Հայկ Հարությունյանը, մարդկային կորստի հանդեպ ափսոսանքին զուգահեռ, լրջագույն մտահոգությունների առիթ է տալիս՝ օդում բազմաթիվ հարցեր ու հարցականներ կախելով:

Հարցեր, որոնց երեկ և այսօր փորձում են պատասխանել, կատարվածից ուզում են գլուխ հանել հանրության ամենատարբեր շերտերը՝ լինեն տեղեկատվության տիրապետող, թե պարզապես սեփական վերլուծությունն անող: Աներկբա է, որ տեղի ունեցածը տագնապի մթնոլորտ է ստեղծում՝ ըստ էության, օդում կախելով նաև ամենամեծ հարցականը՝ ու՞մ մահն է գուժելու հաջորդ զանգը, ո՞վ է հաջորդը:

Ի վերջո՝ ում էր ձեռնտու ողջ կյանքի ընթացքում՝ խորհրդային տարիներից սկսած, անկախության շրջանի երեք նախագահների պաշտոնավարման ընթացքում ուժային կառույցներում տարբեր պատասխանատու պաշտոններ զբաղեցրած՝ ՀՀ նախկին ոստիկանապետ Հայկ Հարությունյանի մահը: Որը նաև Մարտի 1-ի գործով անցնող կարևոր վկա էր և արդեն իսկ ցուցմունքներ էր տվել, ընդ որում, փաստելով, որ ԱԱԾ ղեկավարից /Գորիկ Հակոբյան/ ինֆորմացիա է ստացել Ազատության հրապարակում զենք-զինամթերքի կուտակման մասին և այդ տեղեկատվությունը փոխանցել ՀՀ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին՝ այդպիսով հերքելով խաղաղ ու քնած ցուցարարների մասին առասպելը:

Բացի այդ՝ Մարտի 1-ի գործով ցուցմունք տալիս՝ ՀՔԾ ներկայացուցչի՝ իրեն վերագրող փաստաթղթի վերաբերյալ նշել էր՝ «22 թվանշանը նման չէ իմ ձեռագրին»՝ այսպիսով շեշտելով փաստաթղթի կեղծման մասին: Բնականաբար, թե՛ այս կարևոր հանգամանքների, թե այլ փաստերի մասին նա բարձրաձայնելու էր նաև դատաքննության ժամանակ, իսկ մինչ այդ՝ հայտնի է, որ նա կրկին հրավիրվել էր հարցաքննության:

Եվ այսպես, ու՞մ ձեռնտու չէր նրա հարցաքննությունը, որն, ըստ տեղեկատվության, պիտի կայանար սեպտեմբերի 24-ին: Իշխանության ներկայացուցիչները՝ քպական, սորոսական ու հհշական՝ երեկ ողջ օրը սոցցանցերում և լրատվամիջոցներում զարգացնում էին այն տեսակետը, թե՝ Մարտի 1-ի կարևոր վկաներից մեկի՝ ՀՀ նախկին ոստիկանապետ Հայկ Հարությունյանի մահը ձեռնտու էր Ռոբերտ

Քոչարյանին: Եվ նորից, ինչպես 20 տարի առաջ, այսօր էլ այս առումով ամենաակտիվը ներկայիս ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության մշտական հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանն է, որը հայտարարում է, թե՝ «Հայկ Հարությունյանը շատ կարևոր վկա էր, որովհետև նա մարտի 1-ին եղել է մեր ներքին գործերի նախարարը և տիրապետում էր հսկայական ինֆորմացիայի։ Ինքնասպանություն է, թե սպանություն՝ չգիտեմ։ Դա նախաքննությունը ցույց կտա»։ Ըստ նրա ՝«Ռոբերտ Քոչարյանի և իր պաշտպանական թիմի տակտիկական քայլը դատաքննությունը հեռացնելն էր, այնքան հեռացրեցին, որ չունենք մեր առանցքային վկաներից մեկին», ասում է Անդրանիկ Քոչարյանը:

Իսկ երեկ Հ1-ի եթերում հայտարարում էր, թե Մարտի 1-ի գործով անցնող մնացած վկաները պիտի շատ ուշադիր լինեն և կարևորոգույն վկաներին պետությունը պիտի վերցնի իր պահպանության տակ՝ այդ թվում նշելով նաև կոնկրետ անուններ:

ՀՀՇ-ական իշխանության տարիների կարկառուն և ստվերային սույն գործչին /որի գործունեությոնը առաջիկայում մանրամասն կանդրադառնանք/, որն, ի դեպ, թե՛ պաշտպանության փոխնախարար Վահրամ Խոռխոռունու, թե՛ ՆԳ ներքին զորքերի հրամանատար Արծրուն Մարգարյանի հետ վերջիններից մեկը հանդիպած անձն է եղել, ըստ էության, լինելով այն միակը, որը գիտի՝ թե՝ ինչ երբևէ չբացահայտվող գաղտնիքներ են տարել իրենց հետ Խոռխոռունին և Մարգարյանը, բնականաբար, չես կարող չհակադարձել ու չհարցնել՝ հենց հիմա, բոլորիս աչքի առաջ առողջական ծանր վիճակում գտնվող Մարտի 1-ի գործով կարևոր, առանցքային վկա գեներալ Մանվել Գրիգորյանին իշխանությունն ինչու՞ է մահվան հասցնում: Արդյո՞ք ոչ նրա համար, որ վերջինս մարտի 1-ի հետ կապված կարևոր ասելիքներ ունի, ինչը գուցե ձեռնտու չէ Նիկոլ Փաշինյանի և Լևոն Տեր Պետրոսյանի համար:

Չէ՞ որ այդ օրերին գեներալ Մանվելին լևոնականները ծափերով ու օվացիաներով ողջունում էին իրենց միանալու, իրենց շարքերը համալրելու համար: ՈՒ չեն ներում նրան հետագա ողջ կյանքի համար:

Եվ ուրեմն՝ հարցը, թե ՝ով է հաջորդը, բնավ էլ հռետորական չէ, քանի որ Հայկ Հարությունյանի պարագայում ևս, ինչպես վերը նշված դեպքերում՝ Արծրուն Մարգարյան, Խոռխոռունի, և այլն, հհշական նույն ձեռագիրն է:

Մեկ այլ ֆրոնտով՝ ո՞ւմ էր ձեռնտու Հայկ Հարությունյանի մահը հարցին հրատարակիչ Արմեն Մարտիրոսյանն էլ անդրադարձավ, ինքն իրեն համոզելով՝ բայց չէ՞ որ այսօրվա իշխանությունը իշխանության գալու օրվանից ասել է, որ բացահայտելու է Մարտի 1-ը:

Նրան էլ հակադարձելով, շեշտենք՝ ասելն ու անելը, շատ տարբեր բաներ են, այսօրվա իշպանության հայրերին շանս էր տրված, որ Հոկտեմբերի 27-ի գործն էլ բացահայտեին, սակայն նրանք ամիսներ շարունակ ոչ միայն ոչինչ չարեցին, այլև իրենց պաշտոնավարման շրջանում գործից նյութեր անհետացան: Այսինքն՝ դարձյալ ամեն ինչ արվեց ՀՀՇ-ական հայտնի ձեռագրով:

Հիմա Արմեն Մարտիրոսյանն ասում է՝ «Հայաստանում Հոկտեմբերի 27-ի հոտ է գալիս»: Նման դեպքերում մնում է ավելացնել՝ «Դուք ասացիք»:

Հեղինակ` Արթուր Գահնապետյան

Աղբյուր` Փաստինֆո