Փաստ ինֆո

ՍԴ որոշումը ցույց է տալիս, որ գործող իշխանությունները եւ հատկապես դատախազությունն իրենց լիազորություններն անցել են։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանը՝ անդրադառնալով  ՀՀ երկրորդ   նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի դիմումի հիման վրա Քր. դատ օրենսգրքի  35-րդ հոդվածը հակասահմանադրական ճանաչելու՝ ՍԴ որոշմանը։

Քաղաքագետի խոսքով,  սա ամենեւին էլ զարմանալի չէ, որովհետեւ, ըստ Համբարյանի, Նոր Հայաստանում որոշ քրեական գործեր հարուցվում են իշխանությունների հահանգով։ «Նիկոլ Փաշինյանը գոնե 2 անգամ հայտարարել է, որ ինչ ուզենա, այդ էլ կանի, ում դեմ ուզենա, քրեական գործ հարուցել կտա։ Առաջին անգամ նա  դա պարզ հայտարարեց, երբ ասաց , թե այդ ո՞ր դատավորը  ռիսկ կանի իրեն մերժել եւ երկրորդ անգամ պարոն Փաշինյանը բացահայտ նշեց, որ բնապահպանության նախարարության համապատասխան ստորաբաժանման աշխատողների դեմ Ամուլսարի հետ կապված քրեական գործը հարուցվել է հենց իր ցուցումով։ Չի բացառվում, որ այս գործն էլ՝ ՀՀ 2-րդ նախագահի դեմ, հրահանգված է իշխանությունների կողմից»։

Հիշեցնենք, որ ՍԴ-ն որոշել է  Հայաստանի Հանրապետության քրեական դատավարության օրենսգրքի 35-րդ հոդվածը` Սահմանադրության ուժով հատուկ պաշտպանությամբ օժտված պաշտոնատար անձանց գործառութային անձեռնմխելիությունը՝ քրեական գործի վարույթը կամ քրեական հետապնդումը բացառող հանգամանքների թվում չնախատեսելու մասով, ճանաչել Սահմանադրության 27-րդ հոդվածի 1-ին մասի 4-րդ կետին, 61-րդ հոդվածի 1-ին մասին, 63-րդ հոդվածի 1-ին մասին և 75-րդ հոդվածին հակասող և անվավեր: Իսկ  Հայաստանի Հանրապետության քրեական դատավարության օրենսգրքի 135-րդ հոդվածի 2-րդ մասը համապատասխանում է Սահմանադրությանը:

Մեր հարցին, արդյո՞ք դատախազությունը չէր կարող կանխատեսել գործի՝ նման ընթացքը, քաղաքագետն արձագանքեց. «Քրեական գործ հարուցելը բացարձակ քաղաքական որոշում է եղել։ Նույնը եւ Ամուլսարի դեպքում, երբ մեկ տարով հետաձգվեց հանքի շահագործումը։Մենք տեսանք, որ իշխանությունների  կողմից հրավիրված միջազգային կազմակերպությունը՝ ԷԼԱՐԴ-ը գրեթե նույնաբովանդակ եզրակացություն տվեց հանքի  շահագործման վերաբերյալ, որի համար ՀՀ բյուջեից 400 հազար դոլար ծախսվեց։ Ինչպես Լիդիան Արմենիայի , այնպես էլ Քոչարյանի դեպքում գործերը քաղաքականացված  են»։

Գագիկ Համբարյանի խոսքով, 2-րդ նախագահի պարագայում իրավիճակն առավել աբսուրդային է. «Հասարակության 99 տոկոսի մոտ  այնպիսի տպավորություն է, որ Քոչարյանին մեղադրում են մարտի 1-ի դեպքերի համար, այսինքն , 10 սպանությունների համար, այնինչ, որեւէ խոսք անգամ այդ մասին չկա եւ այս տեսանկյունից, այն ինչ տեղի ունեցավ ՍԴ-ում, սպասելի էր»։

Գագիկ Համբարյանը կարծում է, որ  իրավապահները պարտավոր էին հասկանալ, որ հնարավոր է նման ելք լինի, բայց, մյուս կողմից,  ըստ քաղաքագետի, որեւէ մեկը չէր շարժվում իրավական տեսանկյունից, որովհետեւ գործն առաջ տանողները մտածում էին, որ ինչպես դատախազության եւ դատարանների  պարագայում իշխանությանը հաջողվեց, այսպես ասած, ծնկի բերել ոլորտները, կհաջողվի նաեւ ՍԴ-ի դեպքում։

«ՍԴ-ի պարագայում, սակայն, այլ բան տեղի ունեցավ եւ ՍԴ-ն ցանկալի եզրակցություն չտվեց, ՍԴ-ն բոլորովին այլ որոշում  ընդունեց, որը գլխացավանք ստեղծեց իշխանությունների համար»,-ասաց Համբարյանը։

Քաղաքագետը չբացառեց, որ  Նիկոլ Փաշինյանը հաշվարկել էր իրադարձությունների նման զարգացումը.«Բավական մեծ հավանականություն կա, որ Ռոբերտ Քոչարյանի ազատ արձակումը, եթե դա տեղի ունենա, Փաշինյանը հանրությանը կմատուցի, այնպես, որ դա արել են իր թշնամիները՝ ՍԴ նախագահն ու իր դատավորները, որպեսզի հասարակությունն ավելի մեղմ ընդունի Քոչարյանի հնարավոր ազատ արձակումը եւ չմեղադրի դրանում Փաշինյանին, այնինչ այդ հարցում ամենահետքրքրված անձն ինքն է։ Նա գլխից մեծ քայլեր ձեռնարկեց ոչ միայն ներքին, այլեւ արտաքին քաղաքականության մեջ, մասնավորապես, ՌԴ հետ ունեցած հարաբերություններում։ Եվ որքան էլ , նա փորձի հասարակության անգրագետ շերտերին տանել «մենք հզոր ենք, ինչ ուզենանք կարող ենք անել» կարգախոսով,  այնտեղ՝ վերեւներում իրենք շատ լավ հասկանում են, որ միջազգային հարաբերություններում ու հատկապես ՌԴ հետ հարաբերություններում Հայաստանը չի կարող հաշվի չառնել պաշտոնական Մոսկվայի դիրքորոշումը եւ հիմա առավել հարմար առիթ է տրվել, որ Փաշինյանը Քոչարյանին  բաց թողնի եւ մեղադրի ուրիշներին»։

Աղբյուր` Փաստինֆո