Փաստ ինֆո

Ցանկացած հեղափոխություն՝ լինի զինված, թե՝ թավշյա, խոստումների հսկայական խմբաքանակ է պարունակում, որոնց լուծումը հետհեղափոխական շրջանում պահանջվելու է լիդերից և իշխանության եկած ուժերից: Բազմաշերտ և գեոպոլիտիկ թավշյա հեղափոխություններն՝ առավել ևս, քանի որ զանազան տրանսօթյալներին ինչ-ինչ նկատառումներից ելնելով որոշակի խոստումներ տրվել են , որոնք դեռևս առկախ են մնում, ինչպես ՀՀ քաղաքացիներին տրված բազմաթիվ խոստումները, որոնք բոլորն էլ՝ մոտավորապես՝ ցորենը կդառնա հանց մասուր կարգի էին:

Տրանսօթյակներին տրված խոստումների համատեքստում հայ հասարակության կողմից մեծ դիմադրության հանդիպած խոստումներից առաջինը այսպես կոչված՝ Ստամբուլյան կոնվենցիան է, որի վավերացման հարցը ուղղակիորեն բախվեց հայկական մեծ պատին: Այն ուղղակի անհամատեղելի լինելով Արարատյան երկիր Հայաստանի գաղափարաբանությանը և իմ խորին համոզմամբ հակոտնյա լինելով մեր գենետիկական կոդին, ներկա թավշյա իշխանության համար իշխանությունը կորցնելու առումով նախադեպային լինելու բոլոր հնարավորություններն ուներ: Մանավանդ, որ մեր բարձրակարգ իրավաբանների հիմնական մասը կետ առ կետ կարողացան և կշարունակեն հանրությանը հանգամանալի ներկայացնել կոնվենցիայի և նրա տողատակերի բոլոր վտանգների ու լարված թակարդների մասին:

Մեծ հաշվով, Ստամբուլյան կոնվենցիայի չնչին իսկ անհրաժեշտությունը չկար, քանի որ դրա պահանջների հիմնական և մեզ անհրաժեշտ հատվածը մեր երկրի օրենսդրությամբ արդեն իսկ կարգավորված էր:
Իսկ այն, ինչ մարդու բնական ու ներդաշնակ կերպարին դեմ է և շեղում է բնականությունից, մեր հասարակության կողմից չէր կարող ընդունվել:

Կարծում ենք՝ այս է Ստամբուլյան կոնվենցիայի՝ այս տարի ԱԺ չմտնելու մոտիվացիան, ինչն ակնհայտ է երևում տվյալ թեմայի շուրջ եղանակ ստեղծող ՔՊ-ականների նահանջող շարքերից:

Ավելին, թավշյաների նախահարձակ տոնայնությունից, թե բա՝ մեզ համար այն հրատապ հարց չի, օրախնդիր չի և այլն… Ընդհուպ՝ նույնասեռ ամուսնությունների և տրանսգենդերների չեղած-սարքովի հարցերը…

Շատ բարի և շատ ուրախալի: Ոչ-ոք հայ իրականության մեջ չի խանգարում նրանց ապրել և ստեղծագործել, պարզապես ամեն անգամ կարիք չկա շեշտել, թե գիտեք՝ ես ուրիշ եմ: Ապրիր քո ուրիշ կյանքը յուրովի և թող մեծամասնությանը հանգիստ ու ազատ՝ քո քարոզչությունը լսելուց:
Այնպես որ շատ ուրախալի է լսել արդարադատության նախարարի խոսքը, թե՝գրեթե շանս չկա, որ այս տարի ԱԺ կհասնի Ստամբուլյանը, քանի որ, ըստ նրա՝ ընթացակարգի համաձայն Վենետիկի հանձնաժողովին են դիմել, որ որոշակի հարցերի հետ կապված՝ պարզաբանումներ ստանան, և հնարավոր չէր, որ ինքը /այսինքն՝ ստամբուլյանը/ գար ԱԺ»: Ասել կուզեր, թե՝ չիմանաք ձեր քննադատությունների արդյունքն ու հետևանքն էր, Վենետիկի պատասխանին էինք սպասում, սկզբանե պարզ էր:

Շեշտենք, որ ի սկզբանե մեզ ևս պարզ էր, որ ստամբուլյանը չլինելու բան էր: Եթե անգամ որպես պատճառաբանություն բերվում է պրոցեդուրայինը. «Մինչև մենք Վենետիկի հանձնաժողովից պատասխան ստանանք, արդեն կլինի հոկտեմբերը, մինչև կառավարությունում կրկին քննարկենք մինչև ուղարկենք ՍԴ, դա պրոցես է, որը պիտի անցնի և կարծում եմ՝ այդ թեման ինքն իրեն բավականաչափ սպառել է, բոլոր հնարավոր փաստարկներն ու հակափաստարկները հնչել են»:

Հեղինակ` Ա. Ե.