Փաստ ինֆո

«www.e-request.am էլեկտրոնային հարթակը մեկ նպատակ ունի. մաքսիմալ հեշտացնել քաղաքացիների դիմումների, բողոքների եւ հարցումների ուղղումը պետական հիմնարկներին»,- «Փաստինֆո»-ի հաղորդմամբ՝ այս մասին այսօր հայտարարեց Արդարադատության փոխնախարար Աննա Վարդապետյանը՝ Արդարադատության նախարարության եւ Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոնի նախաձեռնությամբ կազմակերպված քննարկման ժամանակ. «Սակայն մենք ունենք օրենսդրական խնդիրներ, որովհետեւ օրենսդրությունը կարծես հարմարեցված չԷ էլեկտրոնային եղանակով այս կոմունիկացիան իրականացնելուն, այդ պատճառով մեր գործընկերներ հասարակական կազմակերպությունները հանդես են եկել փոփոխությունների առաջարկով»։

Բանն այն է, որ էլեկտրոնային հարցման դեպքում www.e-request.am հարթակը պահանջում է էլեկտրոնային ստորագրություն, ինչը, ըստ փոխնախարարի, լրացուցիչ բեռ է քաղաքացիների համար. «Կարծես թե օրենքի իմպերատիվ պահանջ կա, որ այս հարթակով հարցումներ ներկայացնելիս ստորագրության անպայման առկայությունը լրացուցիչ բեռ է ստեղծում քաղաքացու համար, եւ թվային էլեկտրոնային ստորագրություն ունենալու ծախսեր է ենթադրում։ Իհարկե, դիմումների-բողոքների դեպքում մենք ստորագրություններից հրաժարվել չենք կարող, որովհետեւ այդ դեպքում անձնական տվյալներ են մշակվում, բայց հարցման պարագայում ստորագրությունը ոչ մի բեռ չունի ոչ հաստատման, ոչ տվյալի մշակման տեսանկյունից»։

Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոնի նախագահ Շուշան Դոյդոյանի խոսքով էլ՝ այն բարեփոխումը, որ նախաձեռնել են իրենք, հսկայական ազդեցություն է ունենալու լրատվամիջոցների ամենօրյա գործուենության, ինչպես նաեւ՝ հասարակական կազմակերպությունների, քաղաքացիների գործունեությունների վրա։

Առաջին բարեփոխումը վերաբերում է հարցում ներկայացնելու դեպքում քաղաքացիությունը նշելու պահանջին. «Մեզ համար անհասկանալի է, թե ինչու դիմողը պետք է իր քաղաքացիությունը նշի, երբ հարցմամբ փնտրվում  է հանրային տեղեկություն, ուստի քաղաքացիության փաստը որեւէ դեր չի կարող խաղալ։ Եվ մենք, որպես կանոն, քաղաքացիությունը չենք էլ նշում, եւ որպես կանոն, դա տեխնիկական պրոբլեմ չի առաջացրել»։ Դոյդոյանի խոսքով՝ եթե մի բան ավելորդ է, ապա անհարկի ծանրաբեռնում է հարցմանը ներկայացվող վավերապայմանների խումբը, այդ պատճառով էլ նախաձեռնում են դա հանել։

Երկրորդ եւ առանցքային բարեփոխումը վերաբերում է էլեկտրոնայի նստորագրությանը. «Պրակտիկան իրականում ավելի առաջ է գնացել, քան օրենսդրությունն է պահանջում, եւ երբ դուք սոցիալական ցանցերով կամ էլեկտրոնային մեյլով հարցմամբ դիմում եք որեւէ մարմնի, չհաշված որոշ բացառություններ՝ նրանք մեծամասամբ պատասխանում են այնպես, ինչպես կպատասխանեին տպագիր հարցմանը։ Այսինքն՝ մենք խնդիր ունենք օրենքը համապատասխանեցնել արդեն ձեւավորված դրական փորձին, որովհետեւ ստորագրության բացակայությունը սկսել է որեէ խնդիր չառաջացնել, եւ որեւէ խնդիր դա չի էլ լուծում։ Բացի այդ, պետկան մարմինը չունի որեւէ ռեսուրս՝ ստուգելու՝ արդյո՞ք ստորագրությունը, որ ներկայացրել է դիմողը իր հարցման մեջ, կեղծ է թե ճշմարիտ։ Այսինքն՝ դա որեւէ հարց տեղեկատվությունը տնօրինողի համար չի լուծում»։

Հեղինակ` Միլենա Խաչիկյան