Փաստ ինֆո

Նախահեղափոխական շրջանի քաղաքային իշխանության կարևոր ձեռքբերումներից մեկը փողոցային կամ ավելի քաղաքակիրթ ասած՝ բացօթյա առևտրի վերացումն էր, որը հնարավոր էր դարձել տևական աշխատանքի, առևտրականների հետ փոխհամաձայնության, նրանց այլընտրանքային տարբերակներ առաջարկելու արդյունքում: Վարչական շրջաններում ստեղծված փոքրիկ շուկաներում դժվարությամբ, բայց հնարավոր էր դարձել համատեղել բարեկիրթ առևտրի բացօթյա տեսակը:

Եվ ահա ժողովրդին հաճոյանալու թավշյա ամենաթողության հետևանքներից մեկն այն եղավ, որ կարճ ժամանակում առաջին հերթին Երևանի կենտրոնը նվաճվեց փողոցում առևտուր անողների կողմից:

Հիմա երևանյան բոլոր կենտրոնական փողոցները 90-ականներն են հիշեցնում, քանի որ վերածվել են «էստի համեցեք» կանչող արևելյան փնթի բազարի: Ընդ որում, տպավորությունն այնպիսին է, որ Երևանի քաղաքապետարանին կամ Կենտրոն վարչական շրջանի պատասխանատուներին այս հարցը չի էլ անհանգստացնում: Թեպետ ամիսներ առաջ Երևանի գլխավոր ճարտարապետն անդրադառնալով այս հարցին՝ այն կանոնակարգելու որոշակի հույսեր ներշնչել էր: Մասնավորաբար, Արթուր Մեսչյանը տեղեկացրել էր, որ Երեւանի քաղաքապետարանը պատրաստվում է թեթեւ կառուցվածքով շարժական շուկաներ կառուցել՝ փողոցային առեւտրով զբաղվող մարդկանց տրամադրելու համար: Ասել էր նաև, թե արդեն որոշակի գոտիներ են մշակվում Երեւանում, ուր պարզ ծածկով -հավաքովի սեղանիկներ պիտի դրվեն, որ մարդիկ կարողանան տեղից տեղ տեղափոխել : Այսպիսով, ըստ նրա, աստիճանաբար, հնարավոր կլինի միրգ ու բանջարեղեն վաճառողներին շքամուտքերում եւ դալաններում տեղավորել: Թե վերջինս որքանով էր հնարավոր, դժվար է ասել, մանավանդ, այս հավաստումները կարծես անհետևանք մնացին:

Քաղաքապետարանից քիչ վեր Փակ շուկայի տարածքը թավշյայից առաջ հազիվ մաքրվել էր, իսկ հիմա…փորձեք անցնել այդ հատվածով մեղմ ասած, կդժվարանաք, քանի որ մի ոտքի տեղ անգամ չկա, մայթն ամբողջությամբ գրավված է և մարդիկ իծաշարուկ հազիվհազ անցնում են՝ առանց այդ էլ բանուկ և խանութներով գերհագեցած այդ հատվածով: Նույնանման պատկեր է երևանյան գրեթե բոլոր կենտրոնական փողոցներում:

Այս համատեքստում անհնար է չհիշել ներկայիս քաղաքապետի ագրեսիվ նախընտրական հոլովակները, և հատկապես՝ փողոցային առևտրին և աղբահանությանը վերաբերող կետերը:

Եվ թեպետ ներկա քաղաքային իշխանությունից տնտեսություն վարելու, նորմալ կառավարելու առումով սպասելիքներ ի սկզբանե չեմ ունեցել, բայց առնվազն քաղաքի գլխավոր աղբահավաքի գործառույթը, մտածել եմ, կկարողանան կատարել, մանավանդ աղբակույտերի մեջ կանգնած քաղաքապետի թեկնածուն շա՜տ վստահ էր ասում՝ «մաքրելու ենք»:

Բայց չէ, եղբայր, ոչ բացօթյա առևտրականներին են կարողանում ընդունելի այլընտրանք առաջարկել, ոչ էլ՝ քաղաքն են կարողանում մաքրել: Ամենուր աղբակույտեր են և փնթի, անլվա վիճակ: Հետաքրքիր է, քաղաքային իշխանությունը փողոցներն ու մայթերը քաղաքացիների համար անցանելի դարձնելու ուղղությամբ ի՞նչ քայլեր է ձեռնարկվում, թե՞ իրենց հաճելի է այս տեսարանը:

Հեղինակ` Մարինե Մինասյան