Փաստ ինֆո

Կարող ենք ունենալ իդեալականին մոտ Սահմանադրություն, սակայն մեկնաբանություններով խեղաթյուրել այդ Սահմանադրությունը, դրա բովանդակությունը, այսօր «ՀՀ Սահմանադրություն. կարմիր և կանաչ գծեր» թեմայով խորհրդաժողովում հայտարարեց ԵՊՀ սահմանադրական իրավունքի ամբիոնի վարիչ Վարդան Այվազյանը։

Նրա խոսքով, որպեսզի Սահմանադրությունը տարբեր մեկնաբանությունների առարկա չդառնա, պետք է հստակ դառնա երաշխավորը։ «Տեսեք, երբ Հայաստանը կիսանախագահական երկիր էր, այն ժամանակ հստակ էր՝ ով է Սահմանադրության երաշխավորը, դա ՀՀ նախագահն էր։ Սակայն երբ մեր երկիրը դարձավ խորհրդականական կառավարում ունեցող երկիր, հստակ չէ՝ ով է երաշխավորը, երաշխավորի ինստիտուտը դուրս մղվեց, և ՀՀ նախագահին վերագրվեցին Սահմանադրությանը հետևելու գործառույթներ, որոնք հստակ չէին, անորոշ էին», - ներկայացրեց Այվազյանը։

Մասնագետի խոսքով, եթե Հայաստանը չունի իրավագիտակցության բարձր մակարդակ ունեցող հանրություն ու պրոֆեսիոնալ խորհրդարան Սահմանադրության երաշխավորման խնդիրը մղվում է երկրորդ պլան, և տարակարծություններ են առաջանում։

Միջազգային փորձագետ Լուխթերնհանդթը համաձայն չէ, որ սահմանադրության երաշխավոր մեր սահմանադրությամբ չկա։ Հենց Սահմանադրական դատարանն է, այն մարմինը, որը պետք է երաշխավորի սահմանադրությունը։

«Այսօր խոսվում է այն մասին՝ արդյոք ՀՀ Սահմանադրական դատարանն ամբողջովին լեգիտի՞մ է։ Դրա պատճառն այն է, որ նախկին փաստաբան, այսօր ՍԴ դատավոր Վահե Գրիգորյանը հայտարարել է, որ նախկինում ընտրված ՍԴ անդամները դատավորներ չեն», - ասաց բանախոսը։

Ապա` անդրադառնալով վիճարկվող 213-րդ հոդվածին՝ բանախոսը նշեց. Սահմանադրության 7-րդ գլխի ուժի մեջ մտնելով ՍԴ նախագահը և անդամները շարունակում են պաշտոնավարել մինչև իրենց լիազորությունների՝ 2005 թվականի փոփոխություններով Սահմանադրությամբ սահմանված ժամկետի ավարտը։

«Երկրորդ նախադասությունն էլ հետևյալն է՝ Սահմանադրության 7-րդ գլխի ուժի մեջ մտնելուց հետո ՍԴ դատավորների թափուր տեղերի համար առաջադրումները կատարում են հաջորդաբար ՀՀ նախագահը, դատավորների ընդհանուր ժողովը և կառավարությունը», - ներկայացրեց նա ավելացնելով, որ Վահե Գրիգորյանն ՍԴ դատավոր է ընտրվել հենց 213-րդ հոդվածի երկրորդ նախադասության համաձայն։

Պրոֆեսորն ասաց՝ չնայած այն փոփոխություններին, որոնք կարող են կատարվել Սահմանադրությունում, անցումային դրույթները պետք է ապահովեն դրա միասնականությունը և ներսում հակասություններից զերծ լինելը։

«Սահմանադրության մեկնաբանման համար հիմնական նախադրյալը հետևյալն է՝ պետք է ընկալենք, որ սա միասնական փաստաթուղթ է։ Եթե սահմանադրության տեքստը լի է հակասություններով, ապա դրա մեկնաբանությունը դառնում է ռուսական ռուլետկա և կորցնում է իր ամբողջ իմաստը», - ասաց նա։

Հիշեցնենք, որ «Իրավական ուղի» հասարակական կազմակերպությունն այսօր կազմակերպել է խորհրդաժողով «ՀՀ սահմանադրություն. Կարմիր և կանաչ գծեր» թեմայով։

Աղբյուր` Փաստինֆո