Փաստ ինֆո

ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին սահմանադրական կարգը տապալելու համար առաջադրված մեղադրանքի սահմանադրականության հարցի քննարկումն ի վերջո տեղափոխվեց Սահմանադրական դատարան, որտեղ 2019 թվականի օգոստոսին իրենց հանգուցալուծումը կստանան շուրջ մեկ տարի իրավաբանական հանրույթի կողմից հնչեցվող իրարամերժ մեկնաբանությունները։  Այսօր պաշտոնապես հայտնի դարձավ, որ ՍԴ-ն վարույթ է ընդունել Ռ.Քոչարյանի կողմից ներկայացված եւս երեք դիմում։ (Ի սկզբանե նշել էինք երկու, սակայն ՍԴ հաղորդագրությանն ուշադիր ծանոթանալով պարզվեց, որ իրականում խոսքը գնում է երեք դիմումի մասին)։

Պաշտոնապես ՍԴ-ն հայտնել է, որ վարույթ ընդունած դիմումներից մեկը վերաբերում է ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 135-րդ հոդվածի 2-րդ մասի և 35-րդ հոդվածի, մյուսները՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 300.1-րդ հոդվածի՝ Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցին։

«Փաստինֆո»-ի տեղեկություններով՝ նշված դիմումները ՍԴ ներկայացվել են 2019 թվականի մայիսի 20-ից հետո, երբ Երեւանի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ դատավոր Դավիթ Գրիգորյանի նախագահությամբ, չանդրադարձավ Ռ.Քոչարյանի պաշտպանական կողմի միջնորդությանը եւ իր նախաձեռնությամբ որոշեց կասեցնել քրեական գործի վարույթը ու դիմել ՍԴ։ Վերջինիս որոշումը դեռեւս քննարկման փուլում է. ՍԴ-ն լրացուցիչ ուսումնասիրության անհրաժեշտություն էր տեսել դատարանի դիմումը վարույթ ընդունելու հարցը որոշելու համար, իսկ դատախազությունն էլ դատական ատյաններում վիճարկում է օրենսդրական նորմերի  սահմանադրականության հարցը պարզելու համար ՍԴ դիմելու դատարանի որոշման իրավաչափությունը։ Մի կողմ թողնելով, որ նախկինում երբեւէ դատախազությունը չի բողոքարկել որեւէ այլ գործով ՍԴ դիմելու դատարանի որոշումները՝ դրանով իսկ ի ցույց դնելով երկրորդ նախագահի քրեական գործի նկատմամբ առանձնահատուկ կանխակալ վերաբերմունքը՝ փաստենք, որ Ռ.Քոչարյանի դիմումները ՍԴ-ի կողմից վարույթ ընդունելը երկրորդական-երրորդական դարձրեցին վերաքննիչ քրեական դատարանի՝ դատավոր Արմեն Դանիելյանի նախագահությամբ, ափալ-թափալ խորհրդակցական սենյակ հեռանալը ։

Ռոբերտ Քոչարյանի կողմից վիճարկվող հոդվածը համապատասխանում է Սահմանադրությանը, բայց կոնկրետ մեկնաբանության սահմաններում. ՍԴ

Այսպես՝ վերջին մեկ ամսում Ռ.Քոչարյանի կողմից ՍԴ ներկայացվել է 4 դիմում, որոնցից  3-ը ՍԴ-ն վարույթ է ընդունել։ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 300.1-րդ հոդվածի (Սահմանադրական կարգը տապալելը) ՝ Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը վիճարկելով ՀՀ երկրորդ նախագահը խնդրել է Սահմանադրական դատարանին պարզել ՀՀ Սահմանադրությամբ երաշխավորված որոշակիության եւ համաչափության խնդիրը, այդ թվում հանցակազմի տարրերի, ձեւակերպումների անորոշությունը։ նույն հոդվածին վերաբերող երկրորդ դիմումով նախագահը բարձրացրել է  դրա հետադարձ ուժի հարցը, իսկ երրորդ դիմումով՝ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 135-րդ հոդվածի 2-րդ մասի և 35-րդ հոդվածի մասին, վիճարկվում է  հանրապետության նախագահի անձեռնմխելիության հարցը, դրա բացակայությունը ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքում որպես արարքի հանցավորությունը բացառող հանգամանք։ ՍԴ-ն դրանք ընդունել է վարույթ, միավորել և միավորված գործի դատաքննությունը նշանակվել օգոստոսի 29-ին։ 4-րդ դիմումի ընդունումը մերժվել է։

Կարող ենք փաստել, որ անկախ Վերաքննիչ քրեական դատարանի հունիսի 25-ի որոշման բովանդակությունից՝ կարող ենք փաստել, որ ՍԴ-ի այսօրվա աշխատակարգային որոշումները խիստ բեկումնային են, քանզի բարձրացված հարցերի վերբերյալ ՍԴ-ի մեկնաբանությունը կարող է էական ազդեցություն ունենալ առաջին ատյանի դատարանի վարույթում գտնվող քրեական գործի հետագա ճակատագրի վրա՝ Սահմանադրական կարգը տապալելու համար առաջադրված մեղադրանքի մասով։

Նշենք, որ ավելի վաղ պաշտոնաթող նախագահը ներկայացրել էր եւս երեք դիմում, որոնցից 2-ը ընդունումը մերժվել էր, իսկ երրորդը ՍԴ-ն  ընդունել էր վարույթ ու փաստել նրա արդար դատաքննության իրավունքի խախտումը։ 

Ի դեպ, այս առումով հետաքրքիր է լինելու ՍԴ նորանշանակ դատավոր Վահե Գրիգորյանի վարքագիծը, որը տվյալ գործով հանդես է գալիս որպես շահագրգիռ անձ, քանզի ներկայացրել է տուժողների իրավահաջորդների շահերը, հետեւապես նրա՝ որպես դատավորի, անկողմնակալության ու անաչառության սկզբունքների ապահովումը վիճարկելի է։ 

Աղբյուր` Փաստինֆո