Փաստ ինֆո

‹‹Առաջին ատյանի դատարանը խուսափել է սեփական գնահատականները հնչեցնել հիմնավոր կասկածի առնչությամբ››,- ‹‹Փաստինֆո››-ի հաղորդմամբ՝ ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանում քիչ առաջ այս մասին հայտարարեց ՀՀ գլխավոր դատախազ Արթուր Դավթյանը՝ անդրադառնալով Երեւանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Դավիթ Գրիգորյանի կողմից կայացված որոշմանը․‹‹Զավեշտալի ենք համարում, որ գործն ըստ էության քննության վարույթ ընդունած դատավորը, ձեռքի տակ ունենալով գործի ողջ նյութերը, իր որոշման մեջ կրավորական կերպով արձանագրում է միայն հիմնավոր կասկածի առնչությամբ  դատարանների ավելի վաղ հայտնած դիրքորոշումները՝ այդպիսով ունենալով տվյալ գործով արդարադատությունն իրականցնելուց խուսափելու միտում››,- ասաց նա։

Արթուր Դավթյանն ընդգծեց, որ ընդհանուր իրավասության դատարանը սեփական դիրքորոշում չի հայտնել նաեւ կաշառքի դրվագի վերաբերյալ՝ հիշատակելով նախորդ դատարանների դիրքորոշումը եւ մոռանալով, որ այդ փուլում դատարաններն այդ ծավալով նյութեր չեն ունեցել իրենց ձեռքի տակ․ ‹‹Բացի այդ նույն ժամանակահատվածում առկա են մեծ գումարների մուտքեր մեղադրյալի որդու հաշվեհամարներին, որոնց վերաբերյալ քննության ողջ ընթացքում որեւէ ողջամիտ պատճառաբանում ձեռք չի բերվել, այդ մասին լռել է նաեւ մեղադրյալը։ Այս պարագայում ինչպե՞ս կարող է գործով օբյեկտիվ արդարադատությանը հակված դատավորը պարզաբանման անհրաժեշտություն չունենալ գրեթե ողջ կյանքում  պետական պաշտոն զբաղեցրած անձի 26-ամյա որդու հաշվեհամարին 2007 թվականից սկսած 2 տարում շուրջ 18 միլիոն ԱՄՆ դոլարին համարժեք մուտքերի վերաբերյալ, ընդ որում, խոսքն այնպիսի պաշտոնի մասին է, որը բացառում է ձեռնարկատիրական գործունեություն իրականացնելը››։

Ինչ վերբերում է խափանման միջոցի հիմքերին, ապա ըստ Գլխավոր դատախազի՝ կալանավորման ընտրությունը ինքնանպատակ չէ, եւ բոլոր գործերով իրենք ծանրութեթեւ են անում դրա անհրաժեշտությունը՝ իրենց առջեւ դնելով երկու հարց․ արդյո՞ք սույն գործով ռիսկ առկա է, որ մեղադրյալը կխոչընդոտի արդարադատության իրականացմանը, եւ արդյո՞ք մեր օրենսդրությամբ առկա է այնպիսի խափանման միջոց, որը կչեզոքացնի այդ ռիսկը։ Առաջինի մասով, Դատախազության գնահատմամբ, ավելի քան ողջամտորեն առկա է նման հնարավորություն․ ‹‹Ռոբերտ Քոչարյանին մեղասգրված արարքները բարդ, կազմակերպված, հանցավոր սխեմայի դրսեւորումներ են, որոնց դերակատարողները ծառայողական կախվածություն են ունեցել մեղադրյալից։ Պետական ապարատի մի զգալի հատված անմիջական ներգրավվածություն է ունեցել հանցավոր գործունեությանը․ գործով մեղադրյալներն են այն ժամանակվա ՊՆ նախարարը, գլխավոր շտաբի պետը, կայազորի պետը, Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարը։ Իրավապահների այդ օրերի հանցավոր գործողությունների  փաստող քրեական գործեր են հարուցված։ Նման բարդ սխեմայի պայմաններում ակնհայտ չէ՞ արդյոք դրանում ներգրավված անձանց փոխադարձ շփումների, օբյեկտիվ քննության խոչընդոտ ստեղծելու, առկա փաստերի քողարկմանն ուղղված ջանքերի մոտիվացիան››,-եզրակացրեց Արթուր Դավթյանը։

Պատասխանելով մյուս հարցին՝ Գլխավոր դատախազն ընդգծեց, որ չկա որեւէ այլ խափանման միջոց, որը կկարողանա բացառել վերը նշած շփումները․ ‹‹Ոչ մի այլ խափանման միջոց չի ստեղծում տեխնիկական հնարավորություն, որով ուղղակիորեն կբացառվեն անձի՝ մեկ այլ անձի հետ շփումները, համապատասխան պայմանավորվածություն ձեռք բերելու փորձերը››,-ասաց Դավթյանը եւ հավելեց․ ‹‹Ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշումն ապօրինի եւ անհիմն դատական ակտ է եւ ենթակա է բեկանման››։

Հեղինակ` Միլենա Խաչիկյան