Փաստ ինֆո

Այն, որ վերջին շրջանում իշխանության սիրած թավշյա բառին և մեթոդներին փոխարինելու են եկել կոշտ բառամթերքն ու կոշտ մեթոդները, ակնհայտ է ոչ միայն վարչապետ Փաշինյանի խոսքից, մաներաներից և գործողություններից, այլև դա ցայտուն երևում է ՔՊ+ՀԱԿ որոշ շրջանակների հրապարակային ելույթներից և գործնական քայլերից:

Ընդհանրապես, սփյուռքյան շրջանակներ կան, ընդ որում՝ ինտելեկտի առումով՝ շատ ցածրակարգ, որ պարբերաբար ուղիղ խոսքով (թեպետ հանրության հետ խոսելու նվազ կարողություններ անգամ չունեն, սակայն դա Լոս-ական շրջանակներում թրենդային է) հաթաթաներ են տալիս՝ հատկապես Արցախի թեմայով, որոնց որպես կանոն Հայաստանում հաջորդում են թավշյայից դեպի կոշտ ու կոպիտ քայլերին անցնելու դրսևորումները:

Այդպես եղավ և՛ դատավորների դեմ շըփ-թըփ կազմակերպված ակցիայի, այսպես կոչված՝ վեթթինգի պարագայում, այդպես արտահայտվեց ՀՅԴ հանրահավաքին հաջորդած շրջանում դաշնակցության հանդեպ վերաբերմունքի ակնհայտ կոշտացումը, այդպես է նաև այսօր՝ երբ ապրիլյան պատերազմի վերաբերյալ ինչ-որ քննիչ հանձնաժողով են ոտքի վրա ձևավորում, այն էլ՝ ոչ մասնագիտական, ավելին՝ քաղաքական հարթակում, ուր մեծամասնության տեսակետը մեկ անձի տեսակետն է, ընդ որում, այն աստիճանի, որ կարող են ասել՝ չգիտենք ոչինչ, բայց Փաշինյանը եթե կողմ է, մենք էլ ենք կողմ:
Ընդ որում, վերը նշված և բոլոր հարցերում ավելի քան երբևէ՝ տարբերակված մոտեցում է ցուցաբերվում և դարձյալ՝ ժողովրդի վրա հղում անելով:

Ասենք, քաղաքական սպանությունների մեջ հմտացած ՀՀՇ-ական իշխանությունները, չգիտես ինչու ներկա իշխանությունների սիրուն են արժանանում, այնպես, որ դրանցից շատերի պատվիրատու համարվող Սիրադեղյանի հանդեպ նույնիսկ պարբերաբար զեղումնալից խմբեր են ձևավորվում՝ Վանոյին վերադարձնելու համար, մինչդեռ նույն այդ ֆեյք ու կիսաֆեյք օգտատերերը ՝ սպանելու, մորթելու կոչեր են անում վիրտուալ տարածքում արցախյան ծագումնաբանություն ունեցող և ՀՅԴ-ական գործիչների վերաբերյալ:
Տեսեք, ըստ իշխանությունների՝ եթե անցումնային արդարադատություն է, ապա այն պիտի սկսել 1998-ից, շրջանցելով ՀՀՇ վայրագ սեփականաշնորհման ժամանակները, հազարումի մեղքերի մեջ թաղված ՀՀՇ-ական իշխանություններին և Լ. Տեր-Պետրոսյանին, նույն կերպ՝ Մարտի 1-ի հետ կապված է շրջանցվում առաջին նախագահի գործոնը:

Հիմա, Մանվել Գրիգորյանի դատապրոցեսին զուգահեռ ապրիլյան պատերազմի թեման է ուսումնասիրվում, սակայն այս համատեքստում ներկայիս վարչապետն է, որ 2016 թվականին հանդես է եկել հանցագործության մասին հաղորդմամբ՝ ապրիլյանի հետ կապված՝ շատ հստակ մեղադրանքներ ուղղելով իր խոսքով՝ Ադրբեջանին սատարող Ռուսաստանի ուղղությամբ և այն համարելով այս երկու երկրների դավադրությունը: Արդյո՞ք Փաշինյանի այս՝ մեղադրական եզրակացությանը համազոր հայտարարությունը համարձակություն կունենա քննել ԱԺ հանձնաժողովը:

Բռնությունների, բռնության կոչերի վերաբերյալ ԱԺ ՔՊ-ական գործիչները Փաշինյանի վերջին ելույթից հետո որոշակի նախաձեռնություններ են սկսել, որով բռնությունը դատապարտող զանազան օրինագծեր են մշակում՝ իրար հերթ չտալով: Եվ այս դեպքում էլ միտումնավորությունը զռռում է: Ոմն երիտասարդ, հարթակից բռնության կոչեր է ուղղում Արցախի իշխանություններին, ավելին, արդեն ոչ թե կոչերով, այլ կոնկրետ բռնարարքների կիրառմամբ հարձակվում է թոռնիկների հետ Ազատության հրապարակում զբոսնող ՀՅԴ ղեկավարներից մեկի վրա և նրա արարքը բռնություն չի դիտարկվում, իսկ այդ արարքի դաշնակցական պատասխանը տեռորիստական ակտի արժեք է ստանում, որին հաջորդում են Փաշինյանի ելույթները և ԱԺ մեծամասնության նախաձեռնությունները: Ընդ որում, ուղղակի բոլորի աչքի առաջ երիտքծնողների մի ողջ բրիգադ ,,ասֆալտին փռելն ու պատերին ծեփելը,, զգուշացում ու նախազգուշացում է դիտարկում: Մեծն շամանն է ասել, ուրեմն, այդպես է:

Կամ՝ մենք գործ ունենք սիրո և հանդուրժողականության հեղափոխության զարհուրելի դեֆորմացիայի հետ, կամ ի սկզբանե թավշյա, վելվետ հեղափոխությունն իմիտացիոն է եղել և թավշյա դիմակով ՀՀՇ-ն ժողովրդին մասնակից է դարձրել իր վրեժի և ատելության հաստատմանը: Մի նոր Բաբելոն, Սոդոմ- Գոմոր…Տեր-Պետրոսյանի մեսիջները ուշի- ուշով լսող կար:
Եվ նրա կամքը կատարեց աշակերտը՝ Սոդոմ-Գոմորում ենք հայտնվել:

Արթուր Գահնապետյան

Աղբյուր` Փաստինֆո