Փաստ ինֆո

Փաշինյանը շատ է սիրում շոուներ, աղմուկ, նկարահանում, ի վերջո, նա իր նախասիրությունը չի էլ թաքցնում. Բեմից անգամ պատրաստ է սելֆիներ անել ողջ դահլիճի հետ: Հայաստանով մեկ բոլոր դատարանների դռները փակելու ակցիան էլ այդ համատեքստում էր: Գնացին, փակեցին, այդ մասին ազդարարվեց, սա ցուցադրանք է և  վերջո, փաստ, որ դատական ոլորտը կոռուպցիոն երևույթներից մաքրելու համար նա իր  քայլն արեց, վեթթինգի գաղափարն էլ բարձրացրեց՝ այդպիսով արվածի գաղափարական մասն ապահովելով: Դատարանների դռները փակվեցին ու բացվեցին, դատավորներին հուշվեց ինքնաբացարկի գաղափարը, հեռացեք թե «չէ»՝ վեթթինգը չի շրջանցի ձեզ…

Սակայն, այս՝ Սահմանադրության մի շարք կարևոր  կետեր և միջազգային կոնվենցիաներ խախտելու գնով կազմակերպված՝   դատական համակարգի բարենորոգմանն ուղղված ակցիան մտորելու բազմաթիվ թեմաներ տվեց:

 Նախ, հանրության մասնակցության առումով այն  բոլորովին  տպավորիչ չէր, քանի որ Փաշինյանի կոչին քչերն էին արձագանքել, ինչը վերլուծելու բան է:

Ըստ էության, սա նշանակում է նաև, որ մարդկանց զգալի հատվածը գիտակցել է, որ այն, ինչ արվում է՝ օրենքից դուրս է և չի ցանկացել մասնակիցը լինել ապօրինի քայլերի:

Ապօրինի գործողություններ, որոնք ուղղակի արհեստականորեն սրեցին իրավիճակը, ինչն ավելի ցցուն դարձավ մայիսի 20-ին։ Փաշինյանը հայտարարեց, որ վեթթինգ է սկսելու դատավորների... է, եղբայր սկսի, քեզ ով է խանգարում՝ կառավարությունը քոնն է, օրենսդիրը եւս, ինչու չէիք օրենքները փոխում ու սկսում վեթթինգը, ինչու որոշեցիք ժողովրդին վահան դարձրած խախտել Սահմանադրությունը, ադրենալինն էր պակասե՞լ, թե «ասֆալտին փռելու» գործընթացն է իրեն սպառել։

Իրականում կարծում ենք պատճառը ամենեւին էլ վեթթինգը չէր, այդ մասին նա կարող էր նաեւ մայիսի  24-ին հայտարարել՝ ԱԺ-ում։ Այստեղ խնդիրը ավելի խորքային է ու  կապված Արցախի հետ։ Երկրի գործադիրի ամենաբարձր պաշտոնը զբաղեցնող անձը խոսեց ինչ-ինչ դավադրությունների,   Արցախի,  հողեր հանձնելու և դավաճանության մասին ՀՀ կառավարության և  օրենսդիր մարմնի ուժային ու գաղափարական բնագծերի ներկայացուցիչների առջև:

Նրա խոսքով՝  նախկին կոռուպցիոն համակարգը ներկայացնող կոնկրետ ուժեր փորձ են անում թշնամանք հրահրել Արցախի եւ Հայաստանի ժողովրդի միջեւ՝ «Բաժանիր, որ տիրես» տրամաբանությամբ, նախկինում իրենց կողմից թույլ տրված կոռուպցիոն հանցագործությունները կոծկելու, արդարացնելու նպատակով:

Առանց անուններ տալու մեղադրելով  հին  համակարգերի որոշ պաշտոնյաների՝ Արցախում Հայաստանի կառավարության և վարչապետի դեմ ստահոդ քարոզչության համար, նա  խոսում է՝ դավաճանության, ընդհուպ՝ դավադիր պատերազմ հրահրելու, անգամ որոշ տարածքներ հանձնելու եւ տեղի ունեցածի պատասխանատվությունը Հայաստանի կառավարության վրա դնելու՝ նախկինների  հեռահար  նպատակների մասին:

Բայց այս՝ Փաշինյանի  մի տեսակ միջանկյալ անդրադարձը Հայաստանի և Արցախի, ընդհանրապես՝ ազգային  անվտանգության հարցերին՝  արդյո՞ք շատ կոնկրետ մեսիջ չի պարունակում, թե՝ ժողովրդի մեջքի հետևում, ժողովրդից թաքուն արդեն իսկ Արցախի ու ազատագրված տարածքների հետ կապված  դավեր են նյութվել, որի մեղքը Փաշինյանը կանխավ փորձում է  վանել իրենից, դնելով նախկինների ուսերին:

Նրա այս  տողատակերով ելույթին, Արցախի նախագահ  Բակո Սահակյանը պատասխանել է՝ «Եթե կա այդպիսի նպատակներ, ես էլ եմ դա որակում որպես դավաճանություն: Ես չունեմ այդպիսի տեղեկություններ»: Նաև ասել է՝ Եթե կան այդպիսի ուժեր, իրենք պարտավոր են բացահայտել այդ մարդկանց։ Բացահայտեք պարոնայք, քանզի, դավաճանությունը վերացական չի լինում, դրա հետևում եզակի կամ հոգնակի թվով անձինք են լինում, որոնք ունենում են անուն և ազգանուն:

Վարչապետի ահասցե հայտարարությունը եւս մեկ անգամ ապացուցում է, որ նոր թափ է ստանում շատ կեղտոտ ու վտանգավոր մի գործընթաց՝ վտանգի տակ դնելով Հայոց աշխարհի անվտանգությունը։

Հեղինակ` Մարինե Մինասյան