Փաստ ինֆո

Նախաքննական մարմինը և դատախազությունը իրավասու են տալու մեղադրանքի հիմնավորվածության վերաբերյալ գնահատականներ, - «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասել է փաստաբան, իրավաբանական գիտությունների դոկտոր Արթուր Ղամբարյանը։

Հիշեցնենք, որ ԱԱԾ տնօրեն Արթուր Վանեցյանը օրերս հայտարարել էր, որ ՊՎԾ պետ Դավիթ Սանասարյանին պաշտոնեական լիազորությունները չարաշարելու համար առաջադրված մեղադրանքն ամբողջությամբ հիմնավորված է։

«Չխախտելով անմեղության կանխավարկածը՝ հորդորում եմ բոլորին մի քիչ համբերել. երբ գործը կուղարկվի դատարան, հանրությունը հնարավորություն կունենա ծանոթանալ այն ապացույցների հետ, որոնք ձեռք են բերվել քրեական գործի նախաքննության ընթացքում, եւ կգնահատի դրանց իսկությունը»,- ասել էր ԱԱԾ տնօրենը։

Այս հայտարարությանը Դավիթ Սանասարյանի կողմնակիցների կողմից հաջորդեցին գնահատականներ, թե խախտվել է անմեղության կանխավարկածը։

Արձանագրելով, որ վերջին տարիներին մեր իրականության մեջ էապես արժևորվել է անմեղության կանխավարկածի սկզբունքի նշանակությունը՝ մեր զրուցակիցը նշեց, որ հիմա էլ մեկ այլ ծայրահեղություն է նկատվում: «Եթե նախկինում, ընդհանուր առմամբ, չէր գիտակցվում այս սկզբունքի սահմանադրական նշանակությունը, և այն պարբերաբար խախտվում էր, ապա ներկայումս, նկատում եմ, որ հաճախ չափազանցվում է այս սկզբունքի իրական իմաստը և գործողության ոլորտը»,- ասաց իրավաբանական գիտությունների դոկտորը՝ նշելով, որ պետք է տարբերակել «անձին մեղավոր համարել» և «մեղավորությունը ապացուցել» հասկացությունները: «Ինչպես փաստաբանները, այնպես էլ նախաքննական մարմինը և դատախազությունը իրավասու են տալու մեղադրանքի հիմնավորվածության վերաբերյալ գնահատականներ, սակայն այդ գնահատականները չպետք է ձևակերպվեն այնպես, որ հանրության կողմից ընկալվի որպես անձի մեղավորության հաստատում: Պաշտոնատար անձի կողմից «Մեղադրանքը հիմնավոր է» ձևակերպման օգտագործումը ինքնին վիճահարույց չէ, եթե այդ պաշտոնատար անձի համար մեղադրանքի որոշումը ի պաշտոնե հասանելի է»,- ասաց Ա.Ղամբարյանը:

Ըստ նրա, անտրամաբանական կլիներ, եթե նախաքննության մարմնի իրավասու ներկայացուցիչը հանրային նշանակություն ունեցող որևէ գործով պատասխաներ, որ մեղադրանքն անհիմն է: Եթե նախաքննության մարմինը մեղադրանքի հիմնավորվածության հարցում ունի անորոշություն, ապա պետք է քննարկի հետապնդումը դադարեցնելու հարցը:

Դառնալով քրեական գործը դատարան ուղարկելու մասին ԱԱԾ տնօրենի հայտարարությանը՝ Ա. Ղամբարյանը նկատեց, որ քրեական դատավարությունում միայն քննիչը և հսկող դատախազն են իրավասու որոշելու, արդյոք առկա են նախաքննությունը մեղադրական եզրակացությամբ ավարտելու հիմքերը, թե ոչ: Ընդ որում՝ նախաքննության փուլում մեղադրանք առաջադրելը ինքնին չի նշանակում, որ նախաքննությունը պարտադիր պետք է ավարտվի մեղադրական եզրակացություն կազմելով: Ֆորմալ-իրավաբանական իմաստով նույնիսկ քննչական բաժնի պետը իրավասու չէ քննիչին հանձնարարել նախաքննությունն ավարտել մեղադրական եզրակացություն կազմելով: «Իրավաբանական տեսանկյունից, նախաքննության ավարտման եղանակը, այդ թվում՝ գործը դատարան ուղարկելու հարցը կարող են որոշել միայն քննիչը և դատախազը»,- ասաց փաստաբանը:

Ինչ վերաբերում է քրեական գործը ԱԱԾ-ից մեկ այլ մարմին ուղարկելու պաշտպանական կողմի միջնորդությանը՝ ապա նրա խոսքերով քննչական ենթակայության հարցը կանոնակարգված է քրեական դատավարության օրենսգրքով։

Նշենք, որ բարձրաստիճան պաշտոնատար անձանց վերաբերյալ գործերը ենթակա են քննության ՀՔԾ-ի կողմից, իսկ թե ինչու է այն  ԱԱԾ-ում քննվում՝ Արթուր Վանեցյանը պարզաբանել է, որ քրգործի հարուցման ժամանակ չի եղել ՀՔԾ ենթակա սուբյեկտ։ «Երբ քրեական գործը հարուցվել է, ոչ թե Սանասարյանին է մեղադրանք առաջադրվել, այլ հարուցվել է «Զորաշեն» ՍՊԸ-ի կողմից իրականացված անօրինականությունների վերաբերյալ տեղեկություններ ստանալու հիման վրա, իսկ այդ ժամանակ այդ քրեական գործով անցնող անձը ՀՔԾ-ի սուբյեկտ չի հանդիսացել»,- նշել էր Ա.Վանեցյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո