Փաստ ինֆո

«Բոլոր դեպքերում Վճռաբեկ դատարանի որոշումները՝ վճռաբեկ բողոքը վարույթ ընդունելու կամ չընդունելու մասին, պետք է լինեն հստակ պատճառաբանված»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում այս կարծիքն է հայտնել իրավաբան Նորայր Նորիկյանը՝ նշելով, սակայն, որ դա շատ դեպքերում կրում է ձեւական բնույթ։

Անդրադառնալով Սահմանադրական դատարանի՝ ապրիլի 19-ի որոշմանը, որում ՍԴ-ն ընդգծել է, որ Վճռաբեկ դատարանը ոչ թե հայեցողական, այլ պարտադիր ատյան է, ուստի՝ վճռաբեկ բողոքը վարույթ ընդունելու հարցը լուծելը Վճռաբեկ դատարանի ոչ թե հայեցողական, այլ պարտադիր լիազորությունն է, իրավաբան Նորայր Նորիկյաը նշել է, որ սրանով ՍԴ-ն նոր բան չի ասել, որովհետեւ վճռաբեկ բողոքը վարույթ ընդունելու դատավարական ընթացակարգը հստակ սահմանված է ՀՀ քրեական, քաղաքացիական եւ վարչական դատավարության օրենսգրքերով․ «Այսինքն՝ դրա համար հստակ չափորոշիչներ կան, այլ հարց է, թե որքանով են այդ չափորոշիչները համահունչ արդի իրավունքի զարգացման մեր պատկերացումներին եւ Հայաստանում իրավական համակարգի զարգացումներին»։

Նորիկյանի խոսքով՝ Վճռաբեկ դատարանը հաճախ սահմանափակվում է՝ ընդամենը տվյալ իրավահարաբերությունը կարգավորող օրենսդրությանը հղում տալով՝ չպատճառաբանելով, թե ինչու է տվյալ դեպքում հանգել այդպիսի հետեւության․ «Այսինքն՝ իր իսկ կողմից կայացված որոշումները շատ դեպքերում պատճառաբանված չեն, մինչդեռ բողոքաբերի համար պետք է հասկանալի լինի, թե Վճռաբեկ դատարանը, այդ նորմին հղում տալով, բողոքը մերժելու հիմքում ինչ պատճառաբանություն է դրել»։

Նորիկյանն ընդգծում է՝ նորմի մեկնաբանություն մեծամասամբ չկա անգամ վճռաբեկ բողոքը վարույթ ընդունելու պայմաններում․ «Սա արդարացված չէ եւ համահունչ չէ արդի իրավունքի պահանջներին, ուստի ես գտնում եմ, որ բոլոր դեպքերում դատական ակտերը պետք է պատճառաբանված լինեն»,-ասում է Նորիկյանը՝ հավելելով․ «Շատ կուզեի, որ ՍԴ այս որոշումը հետագա պրակտիկայում ունենար որոշակի նշանակություն եւ ազդեցություն, սակայն այնքան ՍԴ որոշումներ ունենք, որ մնացել են թղթի վրա, այնպես որ, ես չեմ կարող ասել, թե Վճռաբեկ դատարանը ինչ հետեւության կհանգի ՍԴ այս որոշման հիման վրա»։

Հեղինակ` Միլենա Խաչիկյան