Փաստ ինֆո

2015թ. հունվարի 29 -ին ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի կուրսանտ Հայկազ Բարսեղյանի սպանության մեջ մեղադրվող Գնել Թևոսյանն իրեն առաջադրված մեղադրանքը չի ընդունում: Ամբաստանյալը դեպքին իր առնչությունն ամբողջությամբ հերքեց:

Երևան քաղաքի ընդհանուր իրավասության դատարանում, դատավոր Դավիթ Հարությունյանի նախագահությամբ, այսօր կայացավ գործով հերթական դատական նիստը: Գործով հինգ ամբաստանյալներից առաջինը ցուցմունք տվեց Գնել Թևոսյանը, ով ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի հրամանատարի նախկին տեղակալ, գնդապետ Զարմիկ Մարկոսյանի որդին է:

Գնել Թևոսյանի խոսքով՝ 2015թ. հունվարի 28-ին զորամասում չի գտնվել, ազատ արձակման մեջ է եղել, վերադարձել է նույն օրը` երեկոյան, անվանականչից հետո էլ ժամը մոտավորապես 23.00-ի սահմաններում պառկել է քնելու:

Առաջին իսկ պահից ամբաստանյալի ցուցմունքներում առկա էր հակասության. նախ նշեց, որ դեպքի մասին տեղեկացել է կապիտան Ավետիսյանից, ապա հաջորդիվ հայտնեց, թե հունվարի 29-ի առավոտյան տեղեկացել է Հայկազ Բարսեղյանի ննջարանում քնող Սամվել Սերոբյանից: Վերջին անգամ, Թևոսյանի խոսքով, Հայկազ Բարսեղյանին տեսել է հունվարի 28-ի առավոտյան:

Անդրադառնալով վկաների ցուցմունքներիn` ամբաստանյալը հայտարարեց, թե ռազմական ոստիկանությունում ճնշում են գործադրել, բռնություն, խոշտանգել են՝ այդպիսով կորզելով ցանկալի ցուցմունք, սակայն ինքը որևէ մեկին չի մեղադրում, 18 տարեկան տղաներ են եղել, թույլ են գտնվել, չեն դիմացել: Ըստ ամբաստանյալի` դա է պատճառը, որ իր դեմ ցուցմունքներ են տվել:

Նշենք նաև, որ դատաքննության ընթացքում գործով հարցաքննված գրեթե բոլոր վկաները պնդեցին, որ իրենց վրա նախաքննության ընթացքում ճնշումներ չեն գործադրվել, իսկ վկաների ցուցմունքների ժամանակ ամբաստանյալ Թևոսյանn իր պնդումների վերաբերյալ նույնիսկ հարց չի ուղղել վկաներին:

Թե վկաներից ում նկատմամբ, երբ է ճնշում գործադրվել, նա չհստակեցրեց, սակայն դատավարության մասնակիցներին փորձում էր վստահեցնել, որ իր նկատմամբ ևս բռնություն է գործադրվել:

Միևնույն ժամանակ ամբաստանյալը պնդեց, թե վկաներից որևէ մեկի հետ խնդիր չի ունեցել. «Շառ են արել», ասել է թե անհիմն մեղադրել են իրեն:

Նման պայմաններում անհասկանալի է, թե չունենալով որևէ շահագրգռվածություն, դրդապատճառ՝ ինչու պետք է տասնյակ վկաներ Թևոսյանի դեմ ցուցմունք տային:

Նախաքննության ընթացքում, ամբաստանյալի խոսքով, իր վրա ճնշում գործադրելով փորձել են ինքնախոստովանական ցուցմունք կորզել. «Սկզբում ինքնասպանություն էր, հետո իմացան, որ Մարկոսյանի որդին եմ, բայց ազգանունն այլ է, դարձել է սպանություն, որը ինքն է կատարել»:

Թևոսյանը նաև հայտարարեց, թե հոր առջև պայմաններ են դրել. «Հորդ վրա գործ կա հարուցված, խոստովանես հորդ գործը կկարճվի»:

«Աստված մեծ ա, գրել եք, շառ եք արել, որ մարդասպան եմ, ապացուցեք: Ես այնպիսի դաստիարակություն չեմ ստացել, որ որևէ մեկի վրա շառ անեմ»,- հայտարարեց ամբաստանյալը:

Նա նաև իր ցուցմունքում նշեց, թե միշտ առավոտյան Հայկազ Բարսեղյանն է շուտ արթնացել, այդ ինչպես է եղել, որ Սամվել Սերոբյանն այդ օրը ավելի վաղ է արթնացել և ծածկոցը բարձրացնելով նկատել է, որ Հայկազ Բարսեղյանը չկա և անկողինն արյան մեջ է:

Հարցերին, թե նա զորամասում հեղինակություն է եղել և արտոնյալ կարգավիճակ է ունեցել, ամբաստանյալը պատասխանեց, թե զինվորականի ընտանիքից է, և հոր պաշտոնավարելը հիշյալ զորամասում էլ ավելի է բարդեցրել իր ծառայությունը, որևէ արտոնությունից չի օգտվել. «Ըտեղ գնում են հայրենիքի պաշտպան դառնալու համար, ոչ թե աֆտարիտետ»:

Թևոսյանը վստահեցնում էր, որ գործով մյուս ամբաստանյալների հետ ընկերներ չեն եղել, որ նրանց հետ այդ արարքը կատարեր: Թեև ընկներ չեն, բայց վստահաբար ասաց՝ չի կարծում, որ ամբաստանյալներից որևէ մեկն է կատարել է այդ արարքը:

Դիմելով սպանված Հայկազ Բարսեղյանի հորը՝ Արկադի Բարսեղյանին, Թևոսյանն ասաց. «Աստված տա ամեն ինչ ճիշտ գնա, և ես Ձեր հետ կգնամ Հայկազի գերեզմանին»:

Դատարանի հարցին, թե, ի վերջո, ինչ է տեղի ունեցել, ամբաստանյալը պատասխանեց՝ չգիտի, իմանա առաջինը ինքը կասի, սակայն Հայկազի հետ կոնֆլիկտի պատճառ չի եղել, սպանության հետ կապ չունի:

«Եթե այդ օրը գտնվել եմ Հայկազի ննջարանում, ապագա սպաներ էին, թող վեր կենային ինձ դուրս շպրտեին ննջարանից կամ որևէ մեկին կանչեին: Եթե հոգեպես թույլ չլինեին, ապա անհիմն չէին մեղադրի»,- ասաց ամբաստանյալը՝ նկատի ունենալով նույն ննջարանում քնող մյուս կուրսանտներին:

Ամբաստանյալի նախաքննական ցուցմունքները վերանայելուց հետո հաջորդ՝ հունիսի 4-ին նշանակված նիստում կորոշվի՝ առկա՞ են հակասություններ դատաքննական ցուցմունքների և նախաքննական ցուցմունքների միջև և արդյոք կա՞ հրապարակման հիմք, թե՝ ոչ:

Աղբյուր` Փաստինֆո