Փաստ ինֆո

Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ նախագահությամբ Դավիթ Գրիգորյանի, մերսուհիներին պոռնկությամբ զբաղվելու համար պարբերաբար կացարան տրամադրելու մեղադրանքում անպարտ է ճանաչվել և արդարացվել է Հ.Ավետիսյանին: Այդ մասին «Փաստինֆո»-ն տեղեկացավ Ավետիսյանի պաշտպան Գեորգի Մելիքյանից:

Ըստ մեղադրանքի՝ Ավետիսյանը 2016 թվականի հունվար ամսվա կեսերից մինչև 2016 թվականի փետրվարի 25-ն ընկած ժամանակահատվածում նպաստել է՝ 2 անձանց՝ Գ.Ա-ի և Լ. Մ-ի կողմից պոռնկությամբ զբաղվելու համար պարբերաբար կացարան տրամադրելով:

Մեղադրանքի համաձայն՝ Ավետիսյանը Երևանում գործող, իր կողմից վարձակալված «Դայմոնդ» մերսման սրահում որպես մերսուհիներ աշխատանքի է ընդունել 2 կանանց: Մերսման սրահում հաճախորդներ ապահովելու նպատակով Ավետիսյանն իր կողմից աշխատանքի ընդունած մերսուհիների հետ ձեռք է բերել հաճախորդների ցանկության դեպքում մերսուհիների կողմից սեքսուալ բնույթի գործողություններ կատարելու վերաբերյալ համապատասխան պայմանավորվածություն, իսկ ստացված գումարը բաժանել են միմյանց միջև:

Այսպիսով, պաշտպանը գտնում է, որ մեղադրանքում նշված որոշակի փաստական տվյալներ առաջացնում են անորոշություն և տարակարծություն:

Իր պաշտպանական ճառում Գեորգի Մելիքյանն ընդգծել է՝ փաստացի դատարանը նախ պետք է հաստատված համարի, որ երկու մերսուհիները զբաղվել են պոռնկությամբ, նրանք հանդիսանում են պոռնիկներ, որից հետո կարողանա գնահատական տալ իր պաշտպանյալի արարքին՝ նրանց կողմից պոռնկությամբ զբաղվելուն նպաստե՞լ է, թե՝ ոչ։

Նրա խոսքով՝ նախաքննության մարմինը մերսուհիների արարքում պոռնկությամբ զբաղվելու հանգամանքը դիտարկել է սեքսուալ բնույթի գործողություններ կատարելու փաստի մատնանշմամբ, ինչի արդյունքում էլ թույլ է տվել նյութական իրավունքի խախտում՝ կիրառել է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 262–րդ հոդվածը, այն դեպքում, երբ դա ենթակա չէր կիրառման, քանի որ պոռնկությունը կարող է դրսևորվել բացառապես վարձատրության դիմաց սեռական հարաբերության առկայության դեպքում։

Պաշտպանը գտնում է, որ մերսման սրահների դեմ պայքար մղելուց բացի, ինչը արվում է որոշ պաշտոնատար անձանց կողմից՝ ի դեմս Գլխավոր դատախազի, նախ և առաջ պետք է հանդես գան օրենսդրական նախաձեռնությամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 262-րդ հոդվածի դիսպոզիացիայում, հանցագործության օբյեկտիվ կողմը կազմող գործողությունը բնութագրող և ՀՀ վճռաբեկ դատարանի կողմից ճանաչված չորս եղանակներում ավելացնել՝

1.կավատության ձևով, այսինքն՝ վարձատրության կամ այլ գույքային օգուտի դիմաց սեռական հարաբերության կամ սեքսուալ բնույթի գործողությունների համար միջնորդելով, կամ
2. նույն արարքը / սեռական հարաբերության կամ սեքսուալ բնույթի գործողություններ / կատարելով, որը դրսևորվել է նաև բնակարան կամ այլ կացարան մեկ անգամ տրամադրելով, կա
3. առանց սեռական հարաբերության կամ սեքսուալ բնույթի գործողությունների համար միջնորդություն իրականացնելու, սակայն գույքային օգուտի դիմաց ոչ պարբերաբար բնակարան կամ այլ կացարան տրամադրելով, կամ
4. գույքային օգուտ ստանալով` պոռնկությամբ զբաղվելուն այլ եղանակներով նպաստելով:

Նրա խոսքով՝ քանի դեռ նման օրենսդրական նախաձեռնություն առկա չէ և գործում է ներկայիս հոդվածի դիսպոզիցիան, որտեղ «կամ սեքսուալ բնույթի գործողություններ» ավելացված չէ ակնհայտ է, որ մեղադրանքներն առաջադրված է անալոգիայի կիրառմամբ, ինչպես նաև իրենց կողմից նախկինում հանցակազմի տարրերը բացառող հիմնավորումներով, որն անթույլատրելի է:

Պաշտպանի գրությանն ի պատասխան՝ թե ՀՀ-ում գործող որևէ իրավանորմով կարգավորում է մերսման տեսակները, դրանց ընթացքում օգտագործվող մերսումային շարժումները, մարմնի այս կամ այն հատվածում մերսում կատարելու արգելքների գոյությունը, մասնավորապես սեռական օրգանների շրջանում, ինչպես նաև մերսում կատարելը բացառապես որակավորում ունեցող անձանց կողմից կատարելու իմպերատիվ պահանջի առկայությունը՝ ՀՀ առողջապահության նախարարությունից հայտնել են, որ օրենքով կարգավորվում է միայն բուժական մերսում, որը կատարվում է լիցենզավորված մասնագետի միջոցով, իսկ մնացած մերսումները, այդ մերսումների տեխնիկայի, սեռական օրգանների շրջանում մերսման գործունեության հետ որևէ առնչություն չունեն։

Ըստ պաշտպանի՝ արդյունքում պարզվել է, որ ՀՀ-ում գործող որևէ իրավանորմով առկա չէ կարգավորում՝ մերսման տեսակների, դրանց ընթացքում օգտագործվող մերսումային շարժումների, մարմնի այս կամ այն հատվածում մերսում կատարելու արգելքների գոյության, մասնավորապես՝ սեռական օրգանների շրջանում։

Միևնույն ժամանակ նա նշեց, որ մերսուհիներին արգելված է եղել սեռական բնույթի ծառայություններ մատուցել, սեռական հարաբերություններ ունենալ հաճախորդների հետ, իսկ նման ապացույցներ քրեական գործում առկա չեն եղել:

Պաշտպանը միջնորդել էր Ավետիսյանին արդարացնել՝ հանցակազմի բացակայության հիմքով, մինչդեռ դատախազն այլ կարծիք է եղել. մեղադրանքը հիմնավորված համարելով՝ միջնորդել է Ավետիսյանին դատապարտել 3 տարվա ազատազրկման:

Աղբյուր` Փաստինֆո