Փաստ ինֆո

Երևան Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանի դատավոր Արայիկ Մելքումյանը նկատողության է արժանացել այն բանի համար, որ արդարադատություն իրականացնելիս կարող էր և պարտավոր էր կանխատեսել իր վարքագծի ոչ իրավաչափ բնույթը, թույլ է տվել դատավորի կոչման հետ անհամատեղելի նյութական և դատավարական նորմերի այնպիսի խախտումներ, որոնց առկայությունը չի կարող կասկածի տակ դրվել որևէ ողջամիտ իրավական ենթադրությամբ կամ փաստարկով:

Ավելի վաղ տեղեկացրել էինք, որ դատավոր Արայիկ Մելքումյանը Արդարադատության խորհրդի կողմից նկատողության է արժանացել, բացի այդ, 6 ամիս ժամանակով զրկվել է աշխատավարձի 25 տոկոսից:

Բանն այն, որ դատարանը նախկինում քննված քաղաքացիական գործով օրինական ուժի մեջ մտած դատարանի վճռով հաստատված հանգամանքը կրկին քննարկման առարկա է դարձրել, ինչի հետևանքով խախտվել է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 52-րդ հոդվածի 2-րդ մասը:

Նման կարծիք է արտահայտել Արդարադատության խորհուրդը՝ քննելով դատավորին կարգապահական պատասխանատվության ենթարկելու մասին ՀՀ դատավորների ընդհանուր ժողովի էթիկայի և կարգապահական հարցերի հանձնաժողովի միջնորդությունը:

Մասնավորապես, քաղաքացիական գործով օրինական ուժի մեջ մտած 09.10.2015թ վճռով նույն դատարանը՝ մեկ այլ դատավորի նախագահությամբ, (դատավոր Սուքոյան) գնահատելով կողմերի գույքային դրությունը, եկել է այն եզրահանգման, որ երեխայի լավագույն շահ ապահովելու համար նպատակահարմար է 2 տարեկան երեխայի՝ Ա.Ա-ի մշտական բնակության վայր սահմանել մոր՝ Ա.Սարգսյանի բնակության վայրը:

Այսինքն՝ դատարանը, Ա.Սարգսյանի հակընդդեմ հայցը բավարարելով, հաստատված է համարել, որ Սարգսյանի բնակարանային պայմանները հարմարավետ են՝ երեխայի խնամքն իրականացնելու համար:

Մինչդեռ դատավոր Մելքումյանը, քաղաքացիական գործով քննարկման առարկա դարձնելով Ա.Սարգսյանի չփոփոխված բնակարանային պայմանները, քաղաքացիական գործով օրինական ուժի մեջ մտած դատարանի վճռով հաստատված միևնույն փաստին հակասական գնահատական է տվել` երեխայի բնակության վայրը հոր բնակության վայրում սահմանելով:

Նշենք նաև, որ Աջափնյակի խնամակալության և հոգաբարձության հանձնաժողովը գտել է, որ 10.10.2013 թ. ծնված մանկահասակ երեխայի բնակության վայրը հոր բնակության վայրում որոշելու և մշտական խնամքը հորը հանձնելու դեպքում երեխայի մոտ հնարավոր է առաջանան հոգեբանական խնդիրներ, ինչը չի բխում երեխայի լավագույն շահից:

Միևնույն ժամանակ Կենտրոնի խնամակալության և հոգաբարձության հանձնաժողովը երկու տարբեր կարծիք է հայտնել. նախ՝ չի բացառել երեխայի բնակության վայրի սահմանումը հոր բնակության վայրում, ապա՝ ընդամենը օրեր անց դիրքորոշում է հայտնել հարցի առնչությամբ, որ երեխայի բնակության վայրը հնարավոր է սահմանել մոր բնակության վայրում:

Դատարանը, բավարարելով թիվ ԵԿԴ/1462/02/15 քաղաքացիական գործով երեխայի հոր՝ Վ.Ազարարգիթիի հակընդդեմ հայցն ընդդեմ Անահիտ Սարգսյանի, երրորդ անձինք` Աջափնյակ վարչական շրջանի և Կենտրոն վարչական շրջանի խնամակալության և հոգաբարձության հանձնաժողովների՝ երեխայի բնակության վայրը հոր` Վ.Ազարարգիթիի բնակության վայրով որոշելու պահանջի մասին, մասնավորապես պատճառաբանել է, որ, ուսումնասիրելով գործում առկա ապացույցներն առանձին-առանձին, ինչպես նաև՝ համակցության մեջ, լսելով վկաների ցուցմունքները, գործին մասնակցող անձանց ցուցմունքները, հիմնավոր է համարել հակընդդեմ հայցվորի պահանջը` հետևյալ պատճառաբանությամբ` երեխան արդեն գրեթե երեք ու կես տարեկան է, այսինքն` երեխան այլևս կրծքով չի կերակրվում, շատ գործողություններ կատարում է ինքնուրույն:

Արդյունքում՝ Արդարադատության Խորհուրդը գտել է, որ մանկահասակ երեխայի տարիքը փոփոխված լինելու հանգամանքը, ինչպես նաև դատավորի կողմից վկայակոչված Երևան քաղաքի Կենտրոն վարչական շրջանի ղեկավարին առընթեր խնամակալության և հոգաբարձության հանձնաժողովի եզրակացությունը կամ ծնողի գույքային դրության էական փոփոխությունը (մասնավորապես վերջինիս կողմից ալիմենտ բռնագանձելու պահանջ ներկայացված լինելու պայմաններում) առանձին-առանձին կամ իրենց համակցության մեջ չեն կարող դիտարկվել որպես «էական և անհերքելի բնույթ ունեցող հանգամանք» և բավարար լինել՝ իրավական որոշակիության սկզբունքից նահանջ կատարելու համար:

Դատավորը Մելքումյանը ՀՀ դատավորների ընդհանուր ժողովի էթիկայի և կարգապահական հարցերի հանձնաժողովին բացատրություն է ներկայացրել է, որում հայտնել է, որ քաղաքացիական գործով հակընդդեմ հայցվորի պահանջը բավարարել է՝ հիմքում դնելով մանկահասակ երեխայի տարիքը փոփոխված լինելու հանգամանքը:

Գտել է, որ բավարար և ծանրակշիռ նոր փաստական հանգամանքներ են առկա՝ երեխայի բնակության վայրը փոփոխելու՝ հոր բնակության վայրում սահմանելու համար:

Ըստ դատարանի՝ այդ ծանրակշիռ հանգամանքները եղել են Կենտրոնի խնամակալության և հոգաբարձության հանձնաժողովի եզրակացությունը, ծնողներից յուրաքանչյուրի գույքային դրության էական փոփոխությունը և երեխայի տարիքի փոփոխությունը:

Ծնողների գույքային դրությանն անդրադառնալով՝ դատարանը նշել է, որ գործի շրջանակներում արձանագրվել է, որ երեխայի մոր աշխատավարձը կազմում է 48. 600 դրամ, սակայն նախորդ գործով, ըստ երեխայի մոր աշխատանքային պայմանագրի, աշխատավարձը կազմել է 150 000 դրամ: Մինչդեռ երեխայի հոր աշխատավարձը կազմել է 400 000 դրամ:

Ինչ վերաբերում է երեխայի տարիքին, ապա նախորդ գործով դատական ակտ կայացնելիս երեխան եղել է մոտ 1,8 տարեկան, իսկ իր վարույթում քննված գործով՝ 3,5 տարեկան:

Ոստիև՝ դատավոր Մելքումյանը, այս փոփոխված հանգամանքների առկայության դեպքում, որոնք նա գնահատել է էական, գտել է, որ իր կայացրած ակտով չի խախտվել իրավական որոշակիության սկզբունքը:

Աղբյուր` Փաստինֆո