Փաստ ինֆո

Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը` դատավոր՝ Ռաֆիկ Մելքոնյանի նախագահությամբ, ամբաստանյալ Սարգիս Խաչատրյանին ճանաչել է անմեղ և արդարացրել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 314-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ Պաշտոնեական կեղծիք, առաջադրված մեղադրանքում: Նրա նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցը՝ չհեռանալու ստորագրությունը, վերացվել է:

Ըստ մեղադրանքի, Սարգիս Խաչատրյանը՝ աշխատելով «ՀՀ Տավուշի մարզի Վազաշենի միջնակարգ դպրոց պետական հանրակրթական ուսումնական հաստատություն» պետական ոչ առևտրային կազմակերպության տնօրեն, կատարել է պաշտոնեական կեղծիք, այն է՝ 31.10.2008 թվականի հրամանով որպես նախնական զինվորական պատրաստության ու անվտանգ կենսագործունեության ուսուցիչ աշխատող իր որդու՝ Արամ Խաչատրյանի հետ չունենալով կնքված աշխատանքային պայմանագիր, անձնական այլ դրդումներով՝ հիշյալ փաստը իրավապահ մարմիններից թաքցնելու նպատակով, 2016 թվականի նոյեմբերի 16-ից մինչև 2016 թվականի դեկտեմբերի 05-ն ընկած ժամանակահատվածում կազմել է պաշտոնական փաստաթուղթ հանդիսացող աշխատանքային պայմանագիր և իրականությանը չհամապատասխանող ակնհայտ կեղծ գրառումներ է մտցրել՝ այն թվագրելով 31.10.2008թ.՝ համապատասխանեցնելով տրված հրամանի ամսաթվին:

Դատարանը հանգել է այն համոզմունքին, որ ամբաստանյալին առաջադրված մեղադրանքն անհիմն է:

Դատարանը մեջբերել է ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 14 հոդվածն, ըստ որի աշխատողի և գործատուի միջև աշխատանքային հարաբերությունները ծագում են աշխատանքային օրենսդրությամբ սահմանված կարգով կնքված գրավոր աշխատանքային պայմանագրով կամ աշխատանքի ընդունման մասին անհատական իրավական ակտով և որ աշխատանքի ընդունման մասին անհատական իրավական ակտով ծագած աշխատանքային հարաբերությունների կարգավորման վրա տարածվում են պայմանագրային հարաբերությունների կարգավորման օրենսդրական դրույթները:

Իսկ Տավուշի մարզպետարանից 15.09.2017 թվականին ստացված գրությամբ, ըստ դատարանի իրավական վերլուծության, փաստվում է, որ «Հանրակրթության մասին» ՀՀ օրենքի 25 հոդվածի 4-րդ կետի հիմքով պետական ուսումնական հաստատության մեկ դրույթով պաշտոնավարող վարչական աշխատողը համապատասխան որակավորման դեպքում համատեղության կարգով կարող է ունենալ շաբաթական մինչև ութ դասաժամ ուսումնական ծանրաբեռնվածություն, որն ամրագրվում է ուսումնական հաստատության տարիֆիկացիոն ցուցակում /աշխատավարձի հաշվառման մատյան/ և որ տվյալ դեպքում ուսուցչի կարգավիճակի համար աշխատանքային պայմանագիրն անհրաժեշտ չէ:

Գործի փաստական տվյալներով հաստատվել է, որ տնօրենի կողմից 31.10.2008 թվականին կայացվել է Արամ Խաչատրյանին աշխատանքի ընդունելու մասին անհատական իրավական ակտ, որի հիմքով վերջինս առայսօր աշխատում է ուսուցչի կարգավիճակում: Փաստորեն, այստեղ գործատուի ու աշխատողի միջև աշխատանքային պայմանագիր կնքելու անհրաժեշտություն չի եղել, ուստի և 2016 թվականի նոյեմբերի 16-ից մինչև դեկտեմբերի 05-ն ամբաստանյալի կողմից հետին թվով կազմված աշխատանքային պայմանագիրը որևէ իրավական նշանակություն չի ունեցել, որևէ հետևանք չի առաջացրել:

Դատարանն արձանագրել է, որ Սարգիս Խաչատրյանի արարքում ՀՀ քրեական օրենսգրքի 314 հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցակազմի առկայության մասին նախաքննական մարմնի հետևությունը հիմնավոր չէ և այդ կապակցությամբ թույլ է տրվել քրեական օրենքի ոչ ճիշտ կիրառում, մինչդեռ ամբաստանյալին մեղսագրված փաստական գործողությունները չեն համարվում հանցագործություն, քանի որ թեև ձևականորեն պարունակում են ՀՀ քրեական օրենսգրքի 314 հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված արարքի հատկանիշներ, սակայն նվազ կարևորության պատճառով հասարակական վտանգավորություն չեն ներկայացնում, այսինքն՝ ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձին, հասարակությանը կամ պետությանը էական վնաս չի պատճառվել և չէր կարող պատճառվել:

Այս պայմաններում դատարանը գտել է, որ ամբաստանյալի արարքում բացակայում է հանցակազմը, ինչը ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 35-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետի և 366-րդ հոդվածի 2-րդ մասի ուժով արդարացման դատավճռի կայացման պայման է:

Արդարացման դատավճռի դեմ արդեն վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել մեղադրողը: Նա միջնորդում է ամբողջությամբ բեկանել Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճիռը և կայացնել մեղադրական դատավճիռ` ամբաստանյալ Սարգիս Խաչատրյանին մեղավոր ճանաչելով ՀՀ քրեական օրենսգրքի 314-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցագործության կատարման մեջ և նրա նկատմամբ նշանակել համաչափ պատիժ:

Աղբյուր` Փաստինֆո