Փաստ ինֆո

2012 թվականի դեկտեմբերի 23-ին ԼՂՀ պաշտպանության բանակ զորակոչված և զինհոսպիտալում մահացած նորակոչիկ Նորայր Սահակյանի գործով ամբաստանյալ Մհեր Դավիդյանցի պաշտպան Երեմ Սարգսյանը միջնորդում է իր պաշտպանյալին՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 314-րդ և 376-րդ հոդվածի 2-րդ մասով առաջադրված մեղադրանքներում արդարացնել:

Պաշտպան Երեմ Սարգսյանը գտնում է, որ ինչպես նախաքննության, այնպես էլ դատաքննության ընթացքում անհերքելիորեն հաստատվել է, որ Դավիդյանցին առաջադրված մեղադրանքներն ակնհայտ անհիմն են և շինծու:

Ըստ մեղադրանքի՝ Մհեր Դավիդյանցը հանդիսանալով ինֆեկցիոն բաժանմունքի պետ, պարտավոր լինելով վերահսկելու հիվանդության պատմագրի լիարժեք, ճշտգրիտ և ընթեռնելի վարումը, 2012 թվականի դեկտեմբերի 23-ին, ժամը 00:50-ին գտնվելով Ստեփանակերտ քաղաքում, անձնական այլ դրդումներով, այն է՝ հոսպիտալում չգտնվելու և Նորայր Սահակյանին չզննելու հանգամանքը թաքցնելու նպատակով, ակնհայտ կեղծ տեղեկություններ և թվագրական գրառումներ է մտցրել Սահակյանի հիվանդության պատմագրում: Իբրև նշված օրը և ժամին Իվանյանի զինվորական հոսպիտալում զննել է Նորայր Սահակյանի առողջական վիճակը, որի վերաբերյալ կատարել է «վարակաբանի գրառում»:

Բացի այդ, նա, հանդիսանալով ինֆեկցիոն բաժանմունքի պետ և նշանակված լինելով որպես բուժող բժիշկ, պարտավոր լինելով կազմակերպելու հիվանդների պատեհաժամ և որակյալ հետազոտումն ու բուժումը, անձամբ զննելու բաժանմունք ընդունված հիվանդներին, 2012 թվականի դեկտեմբերի 22-ին` ժամը 14:10-ին ինֆեկցիոն բաժանմունք ստացիոնար բուժման ընդունված, 39.60 ջերմություն ունեցող նորակոչիկ Նորայր Նվերի Սահակյանի առողջական վիճակի նախնական զննում կատարելիս վերջինիս օբյեկտիվ վիճակը ճիշտ չգնահատելով, Նորայր Սահակյանի վիճակը «ծանր» գնահատելու փոխարեն գնահատել է «մոտ բավարարին», նրա մոտ զարգացող «շճա-թարախա-ֆիբրինային թոքաբորբ» հիվանդության պայմաններում Նորայր Սահակյանի թոքերի լսման ժամանակ նորմայից շեղումներ հայտնաբերելու փոխարեն նկարագրել է նորմայի սահմաններ, թոքաբորբի առկայությունը հաստատելու կամ ժխտելու նպատակով չի կատարել Նորայր Սահակյանի թոքերի ռենտգեն հետազոտություն, վերջինիս բուժման նպատակով նշանակել է ծավալով ոչ բավարար և ոչ արդյունավետ դեղամիջոցներ, հաշվի չի առել Սահակյանի մոտ բարձր ջերմության առկայությունը, հիվանդության նախնական ախտորոշումը և առողջական վիճակի վերաբերյալ դինամիկայում փոփոխությունների մասին պատկերացում կազմելու համար չի հանձնարարել, որպեսզի հերթապահ բժշկի կողմից սահմանվի դինամիկ՝ հնարավորինս հաճախակի այցերով հսկողություն, որի հետևանքով 2012 թվականի դեկտեմբերի 22-ի լույս 23-ի գիշերը՝ ժամը 24:20-ի սահմաններում, Սահակյանի առողջական վիճակը կտրուկ վատացել է, վերջինս տեղափոխվել է նույն հոսպիտալի վերակենդանացման բաժանմունք, որտեղ էլ ժամը 08:30-ին գրանցվել է Նորայր Սահակյանի կենսաբանական մահ»:

Այսպես, Սարգսյանն իր պաշտպանական ճառում նշել է, որ մեղադրանքի կողմը հաստատված համարել այն, որ Դավիդյանցը Իվանյանի զինհոսպիտալ է հասել 23.12.2012թ. ժամը 02:20-ից հետո և հիվանդության պատմագրում կատարել է «վարակաբանի գրառում», ակնհայտ կեղծ տեղեկություններ ու թվագրական գրառումներ է մտցրել այն մասին, թե իբրև 23.12.2012թ. ժամը 00:50-ին Իվանյանի հոսպիտալում զննել է Ն.Սահակյանին, նպատակ ունենալով թաքցնել հոսպիտալում չգտնվելու և Ն.Սահակյանին չզննելու հանգամանքը:

Ակնհայտ է, որ մեղադրանքի կողմը հաստատված է համարել, որ Մհեր Դավիդյանցը վերը նշված «վարակաբանի գրառումը» կատարել է 23.12.2012թ.` ժամը 02:20-ից հետո Իվանյանի զինհոսպիտալ գալուց հետո և այն չէր կարող կատարել 22.12.2012թ.` ժամը 00:50-ին, քանի որ այդ ժամանակ զինհոսպիտալում չի եղել:

Պաշտպանը նշել է, որ ինչպես նախաքննության, այնպես էլ դատաքննության ողջ ընթացքում պաշտպանության կողմը չի էլ հերքել, որ Դավիդյանցը այդ օրը՝ ժամը 00:50-ին Իվանյանի զինհոսպիտալում չի եղել, բացի այդ ներկայումս էլ իրենք չեն վիճարկում այն հանգամանքը, որ Դավիդյանցը մյուս բժիշկների հետ միասին այդտեղ է հասել ժամը 02:20-ից հետո, որից հետո էլ կատարել է այդ «վարակաբանի գրառումը»:

Այս կապակցությամբ մեղադրանքի կողմը երկակի մոտեցումներ է ցուցաբերել, իսկ գնահատականներն էլ խիստ միակողմանի և սուբյեկտիվ են կատարվել:

Պաշտպանը գտնում է, որ դատաքննությամբ ձեռք բերված ապացույցներով անհերքելիորեն հաստատվել է, որ 2012 թվականի դեկտեմբերի 22-23-ը եղել են շաբաթ և կիրակի օրեր՝ այսինքն ոչ աշխատանքային, Դավիդյանցն այդ օրերին ընդգրկված չի եղել Իվանյանի զինհոսպիտալի հերթապահության գրաֆիկում, առավել ևս` չի հանդիսացել հերթապահ բժիշկ կամ զորամասի հերթապահ, ուստի որևէ պարտավորություն չի ունեցել 23.12.2012թ. ժամը 00:50-ին գտնվելու Իվանյանի հոսպիտալում, հետևաբար որևէ պարտավորություն չի ունեցել նաև այդ պահին զննելու Ն.Սահակյանին, ինչն էլ ակնհայտորեն հաստատում է, որ նա նաև կարիք չի ունեցել թաքցնելու այդ օրը և այդ ժամին հոսպիտալում չգտնվելու և Ն.Սահակյանին չզննելու փաստը:

Ընդ որում՝ Դավիդյանը հանդիսացել է ամբողջ Պաշտպանության բանակը սպասարկող միակ ինֆեկցիոն բաժանմունքի միակ բժիշկը և շաբաթ օրը` աշխատանքային օրվա ավարտից հետո նա չպետք է գնար տուն, այլ պետք է գիշերը՝ ժամը 00:50-ին գտնվե՞ր հոսպիտալում:

Բացի այդ գործով վկաների և ամբաստանյալների ցուցմունքներով ևս հաստատվել է, որ երբ Սահակյանին բժշկական օգնություն ցուցաբերելու նպատակով զորամասի հրամանատարը ցուցում է տվել այդ ժամանակ Մհեր Դավիդյանցը իր հանգստի ժամին գնացել է հոսպիտալ և այդտեղ գտնվել մինչև հաջորդ օրը: Այդ հանգամանքը հաստատված է համարել նաև մեղադրանքի կողմը և նշում է կատարված նաև առաջադրված մեղադրանքի ձևակերպման մեջ:

Նման պայմաններում, երբ Դավիդյանցը պարտավորություն չի ունեցել այդ ժամին գտնվել Իվանյանի զինվորական հոսպիտալում, ուստիև նա որևէ անձնական դրդում և նպատակ էլ չէր կարող ունենալ հիվանդության պատմագրում դիտավորությամբ ակնհայտ կեղծ գրառումներ կատարելով փորձեր թաքցնել, որ այդ ժամանակ զինվորական հոսպիտալում չի եղել:

Ուստիև պաշտպանը գտնում է, որ միայն վերը նշված` հանցակազմի պարտադիր հատկանիշի բացակայության հիմքով արդեն իսկ պետք է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 314-րդ հոդվածով առաջադրված մեղադրանքում Մհեր Դավիդյանցի անմեղությունը հռչակվի և նա պետք է արդարացվի:

Բացի այդ պաշտպանական կողմը նաև այլ ապացույցներով է հիմնավորել, որ այդ գրառումը կատարվել է ոչ թե ուղղակի դիտավորությամբ, այլ դա շփոթմունքի արդյունք է, ինչն առաջին հերթին հաստատվում է հենց այն փաստով, որ հիվանդության պատմագրում որպես գրառումը կատարելու ժամանակ նշված է 22.12.2012թ. ժամը 00:50:

Դավիդյանցին առաջադրված ՀՀ քրեական օրենսգրքի 376-րդ հոդվածի 2-րդ մասով առաջադրված մեղադրանքի վերաբերյալ էլ պաշտպանը նշում է, որ ըստ դատաբժշկական հանձնաժողովային փորձաքննության եզրակացության՝ «Սահակյանի մահը վրա է հասել թրոմբոէմբոլով խցանվելուց, պատվաստումից հետո զարգացած շճաթարախաֆիբրինային կանգային բրոնխոպնևմոնիայից ...»:

Եթե մի պահ պայմանականորեն ընդունենք, որ վերը նշվածը համապատասխանում է իրականությանը, ապա այստեղ պետք է ուսումնասիրվի և վերլուծվի հենց նույն հանձնաժողովային դատաբշժշկական փորձաքննության եզրակացության հետևությունների 12-րդ կետը, որի համաձայն. «Իվանյանի՝ հոսպիտալ ընդունվելիս ինֆեկցիոն բաժանմունքում նախնական ախտորոշումը «Հետպատվաստումային ռեակցիա» կատարվել է ճիշտ, նշանակվել են հետազոտություններ, որոնք հիմնականում եղել են ճիշտ, սակայն ջերմության առկայությունը, հիվանդության նախնական ախտորոշումը և դինամիկան հաշվի առնելով, հարկավոր էր սահմանել դինամիկ՝ բժշկական հնարավորինս հաճախակի այցերով հսկողություն, ինչպես նաև կատարել կրծքավանդակի ռենտգեն նկարահանում, որոնք կատարվելու դեպքում, այդպիսիք կարող էին հնարավորություն տալ ճշտելու, հաստատելու ախտորոշումը, ժամանակին գնահատելու հիվանդի օբյեկտիվ վիճակը և դրան համապատասխան կատարելու նպատակասլաց բուժումներ: Ինֆեկցիոն բաժանմունքում չնայած նշանակվել են բուժումներ, սակայն այդպիսիք եղել են անբավարար, ինչն արտահայտվել է հիվանդի հետագա վիճակի ծանրացումով»:

Պաշտպանը գտնում է, որ այս կապակցությամբ ԼՂՀ պաշտպանության բանակի հրամանատարի կողմից տրված գրության, դրանց կից ներկայացված փաստաթղթերի և գործում առկա այլ ապացույցների համակցությամբ հիմնավորվել է, որ Դավիդյանցը 22.12.2012թ. ժամը 14:00-ից սկսած այլևս որևէ պարտավորություն չի ունեցել գտնվել Իվանյանի հոսպիտալում, հետևաբար նաև` անձամբ զննել այդտեղ ընդունված հիվանդներին, սակայն այդքանով հանդերձ, նա ոչ թե անփույթ վերաբերմունք է ցուցաբերել իր ծառայության նկատմամբ, ինչպես նշված է մեղադրանքուն, այլ` իր ծառայությունը չափից ավելի բարեխիղճ է կատարել, քանզի իր ծառայողական պարտականությունների ավարտից հետո, որևէ նման պարտավորություն չունենալով, ժամը 14:10-ին անձամբ զննել է Նորայր Սահակյանին, կատարել է նախնական ախտորոշում և դրան համապատասխան բուժում է նշանակել, որից հետո միայն հեռացել է հոսպիտալից:

Ընդ որում, տեղին է արձանագրել, որ եթե Դավիդյանցն այդքան բարեխիղճ չգտնվեր և իր ծառայողական պարտականությունների ավարտից հետո անձամբ չզններ Նորայր Սահակյանին, ապա այսօր նրան նման անհիմն մեղադրանք չէր առաջադրվի և ամբաստանյալի կարգավիճակում չէր լինի:

Այսպիսով պաշտպանը միջնորդել է Դավիդյանցին առաջադրված մեղադրանքներում ճռչակել նրա անմեղությունը և նրա նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցը վերացնել:

Աղբյուր` Փաստինֆո