Փաստ ինֆո

Բիրմինհեմի համալսարանի Կիրառական քրեագիտության կենտրոնի տնօրեն Էլիզաբեթ Յարդլին նշել է , որ կան երեք տիպի մայրիկներ, որոնք երեխաներից ապագա մարդասպաններ են սարքում: Ըստ նրա, այդպիսի կանանց կարելի է բաժանել երեք տիպի՝ հակամայր, Uber-մայր և պասիվ մայր: Նա բացատրել է դա նրանով, որ երեխաները լսում են ծնողներին, ենթադրելով, որ նրանք ավելի լավ գիտեն, սակայն դա միշտ չէ, որ ճիշտ է: Այս մասին հաղորդում է Huffington Post-ը:

Հակամայր տիպը այն մայրերի տիպն է, ովքեր մեծացել են իրենց հետ դաժանորեն վարվող ընտանիքում: Նրանք ավելի շուտ բռնության զոհեր են: Ընդ որում, պարտադիր չէ, որ կնոջ վարքագծի մոդելը նման կլինի նրան, ինչ որ կար նրա ծնողների մոտ: Անգամ հակառակը՝ նա ավելի շուտ իրեն վնաս կպատճառի, քան որևէ այլ մարդու: Նման տիպի մարդիկ փորձում են վերադարձնել ինքնատիրապետումը, որը նրանք չեն ունեցել մանկության տարիներին:

«Սակայն հակամայրերից որոշները կկրկնեն ցիկլը: Նրանք զոհերից կվերածվեն անգութ ագրեսորների, որոնց ինչ-որ ժամանակ իրենք էլ արհամարհել են: Դա իր հերթին կստեղծի փչացած երեխաների նոր սերունդ»,- ասում է Է.Յարդլին:

Որպես օրինակ Էլիզաբեթը բերում է Ֆրեդ Ուեստին, ով բռնաբարել է սեփական դուստրերին, խոշտանգել զբոսաշրջիկներին, իր կնոջից պոռնիկ սարքել և թաղել իր բոլոր զոհերին իր իսկ տան նկուղում: Բանն այն է, որ Ֆրեդը մոր սիրելին էր, ով ևս հինգ երեխա ուներ: Ինքը՝ տղամարդը, պնդում է, որ կինը սեքսուալ անարգանքի էր ենթարկում իրեն, իսկ հայրը բռնաբարում էր իր քույրերին:

Uber-մայրերը վերահսկում են երեխայի ամեն քայլը և այդ ամենը սեփական մանկական տրավմաների պատճառով՝ ազգային պատկանելություն, աղքատություն կամ արտաամուսնական ծնունդ: Նրանք ապագա հանճարի համար զբաղվածության ամբողջ գրաֆիկներ են կազմում, որպեսզի տան նրան ամենն, ինչ որ իրենք չեն ունեցել:

Բժիշկ մարդասպան Հարոլդ Շիպմանի մայրը խրախուսում էր նրան, երբ նա ջանում էր մյուսներին նման լինել: Վերան կարծում էր, որ դրանով նրանից իսկական տղամարդ դուրս կգա: Սակայն շուտով նա մահացավ թոքերի քաղցկեղից՝ թողնելով Հարոլդին մենակ սեփական գերազանցության զգացումի հետ: Մինչ տղամարդը խնամում էր իր հիվանդ մորը, նա այնքան է ոգեշնչվել, թե ինչպես է նրա վրա ազդում մորֆինը, որ հետագայում բժիշկ դարձավ ու այդպիսով սպանեց 250 հիվանդների:

Պասիվ մայրերը ամբողջ կյանքն ապրել են՝ չխախտելով կանոնները և վախենալով հասարակական դատապարտումից: Նրանք միշտ հանգիստ են: Այդ պատճառով երբ նրանց երեխաներն անցնում են բարոյական կամ իրավաբանական սահմանները, նրանք արձագանքում են միակ կերպ, որը գիտեն՝ հրաժարում և անգործություն: Նրանց գլխավոր դեվիզն է՝ թաքցրու գորգի տակ, միևնույն է, ոչ ոք չի տեսնի:

Դեննիս Նիլսենի և Ռոուզ Ուեստի մայրերը հավերժ հերքման վիճակում էին, նրանք նայում էին այլ ուղղությամբ՝ չցանկանալով իմանալ իրենց երեխաների վարքագծի շեղումների մասին: Նրանք ցանկանում էին տեղավորվել հասարակության շրջանակների մեջ, և ոչ թե առանձնահատուկ երեխա դաստիարակել:

Այսպես, օրինակ, Դեննիսը մեղադրել է իր մորը այն բանի համար, որ երբ նա երեխա էր, մայրն իրեն ցույց է տվել պապիկին՝ դագաղում: Ըստ տղամարդու, դա հոգեկան տրավմայի է ենթարկել իրեն, սակայն մայրը ուշադրություն չի դարձրել երեխայի վարքագծին, իսկ ինքը մոր հանդեպ ատելությամբ է լցվել: Ավելի ուշ Դեննիսը սպանել է առնվազն 12 տղամարդու, որոնց հետ նա ծանոթացել էր գեյ-բարում: Մինչդեռ Ռոուզ Ուստի մայրը գերադասում էր անտեսել, երբ դուստրը տանը մերկ էր ման գալիս և բավարարում իր եղբորը: Երբ աղջիկը մեծացավ, ապա նա արդեն ամուսնու հետ միասին ծանակում էր սեփական երեխաներին:

Աղբյուր` Փաստինֆո