Փաստ ինֆո

Ֆոտոնախագիծը, որի շրջանակներում Հնդկաստանի կանայք նկարվել են կովերի դիմակներով, երկրում շատ քննարկվող է դարձել և համբավ է բերել 23-ամյա հեղինակին: Լուսանկարները պատկերավոր կերպով հարց են տալիս կառավարությանը՝ ինչո՞ւ Հնդկաստանում կանանց շատ ավելի քիչ են գնահատում, քան եղջյուրավոր անասուններին:

Ըստ life.ru-ի, բոլորին է հայտնի, որ Հնդկաստանում կովը սրբազան է համարվում, անձեռնմխելի կենդանի, սակայն դաժան իրականությունն այն է, որ մարդիկ, կանայք, ովքեր ապրում են նույն այդ երկրում, չեն կարող հասնել արդարության, եթե որևէ մեկը ոտնահարել է նրանց իրավունքներն ու ազատությունները, անարգել է կամ ցանկացած այլ վնաս է հասցրել: Այդ անարդարությունը խորապես ցնցել է Դելիից 23-ամյա լուսանկարիչ Սույաթրո Գոշին:

Երկրի սովորությունների համաձայն, եթե ինչ-որ մեկը կով է սպանում, ռադիկալ հնդիկ ծայրահեղականները առանց դատ ու դատաստանի գնում են կասկածյալի ընտանիքի տուն, ծեծում են, իսկ երբեմն նույնիսկ սպանում են նրան: Սակայն երբ կինը դատարան է դիմում բռնաբարության համար, դատական գործընթացը կարող է տարիներ ձգվել, և հաճախ հանցագործն անպատիժ է մնում: Ըստ Սույաթրոյի, իր նախագիծը բաց բողոք է կովերին պաշտպանող ռադիկալ խմբավորումների աճող ամենաթողության դեմ:
Այդ խմբավորումները իրենց ազատ զգացին 2014թ., երբ իշխանության եկավ «Բհարաթիա ջանաթիա» ազգայնական կուսակցությունը՝ վարչապետ Ներենդրա Դամորդաբաս Մոդիի գլխավորությամբ: Առանց այդ էլ լարված իրավիճակի գագաթնակետը դարձավ մահմեդականին Լինչի դատաստանի ենթարկելը, ով, ըստ լուրերի, օգտագործում ու իր մոտ պահում էր տավարի միս:

Դա հանգեցրեց նրան, որ կուսակցությունը քննության է առնում օրենքի նախագիծ, ըստ որի կովի սպանությունն ու տավարի միս օգտագործելը կպատժվի մահապատժով:

Սույաթրո Գոշը Կալկութայից է և կրոնի ու քաղաքականության վտանգավոր միաձուլման մասին իմացել է միայն Դելի տեղափոխվելուց հետո: Նա որոշեց հակազդել դրան և ստեղծեց իր ֆոտոնախագիծը: Այս ամսվա սկզբին նա մեկնեց Նյու Յորք և այնտեղ տոների համար ապրանքների խանութներից մեկում ձեռք բերեց կովի ռետինե դիմակ: Վերադառնալով՝ նա սկսեց լուսանկարել աղջիկներին այդ դիմակով՝ տարբեր տեղանքներ ընտրելով՝ սկսած տուրիստական տեսարժան վայրերից մինչև մեկուսի անկյուններ՝ լճակի մոտ կամ բնակարանում, քանի որ կանայք խոցելի են ամենուր:

«Ես լուսանկարել եմ հասարակության տարբեր շերտերի կանանց: Նախագիծը սկսվել է Դելիում, մայրաքաղաքում, որտեղ աճում են քաղաքականության, կրոնի ոտքերը և որտեղ ծնվում են կարևորագույն քննարկումները»:

Աղբյուր` Փաստինֆո