Փաստ ինֆո

Գյումրիում Ավետիսյանների ընտանիքի անդամների դաժան սպանության գործով տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչները բողոքներ են ներկայացրել Վճռաբեկ դատարան:

Տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչներ Արամազդ Կիվիրյանը, Արթուր Սաքունցն ու Արայիկ Զալյանը բողոքներ են ներկայացրել Վերաքննիչ քրեական դատարանի որոշման դեմ, որով մերժվել են նրանց վերաքննիչ բողոքները և առաջին ատյանի դատարանի դատավճիռը թողնվել անփոփոխ:

Հիշեցնենք, որ Պերմյակովը մեղավոր է ճանաչվել մեղադրանքի ողջ ծավալով՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին, 5-րդ, 8-րդ կետերով (ավազակությամբ զուգորդված՝ առանձին դաժանությամբ երկու կամ ավելի անձանց սպանություն), 175-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ, 4-րդ կետերով (զենքի գործադրմամբ, բնակարան ապօրինի մուտք գործելով ավազակություն) և 34-329-րդ հոդվածի 1-ին մասով (պետական սահմանն ապօրինի հատելու փորձ) և դատապարտվել ցմահ ազատազրկման:

Առաջին ատյանի դատարանի դատավճռի դեմ ներկայացված վերաքննիչ բողոքում տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչ Արամազդ Կիվիրյանը միջնորդում էր բեկանել և փոփոխել ՀՀ Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի` Վալերի Պերմյակովի վերաբերյալ 23.08.2016թ. դատավճիռը և գործն ուղարկել ստորադաս դատարան նոր քննության՝ տուժողների իրավահաջորդների հայցն ընդդեմ Ռուսաստանի Դաշնության` ոչ նյութական վնասի հատուցման պահանջի մասին, քննելու համար:

Իսկ տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչներ Արթուր Սաքունցը և Արայիկ Զալյանը վերաքննիչ բողոքում միջնորդում էին բեկանել և փոփոխել հիշյալ դատավճիռը և գործն ուղարկել համապատասխան ստորադաս դատարան` նոր քննության:

Վերաքննիչ քրեական դատարանը՝ դատավոր Մ.Արղամանյանի նախագահությամբ և դատավորներ Ս.Չիչոյանի ու Մ.Պապոյանի մասնակցությամբ, անցյալ տարվա դեկտեմբերի 19-ի որոշմամբ մերժել էր տուժող կողմի ներկայացուցիչների բողոքները:

Վերաքննիչ դատարանը գտել է, որ քրեական գործով ձեռք բերված և առաջին ատյանի դատարանում` պատշաճ իրավական ընթացակարգի պահանջների պահպանմամբ հետազոտված ապացույցները բավարար են Վալերի Պերմյակովի կողմից ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին, 5-րդ, 8-րդ կետերով, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 175-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ, 4-րդ կետերով, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 34-329-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցանք կատարելը և նրա մեղքը քրեական գործին վերաբերող փոխկապակցված, հավաստի ապացույցների բավարար ամբողջությամբ հիմնավորված համարելու համար, Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի 2016թ-ի օգոստոսի 23-ի դատավճիռը օրինական, հիմնավորված ու պատճառաբանված է:

Ավելին, ըստ վերադաս դատարանի, գործով կատարվել է բազմածավալ, բազմակողմանի, օբյեկտիվ և լրիվ քննություն, կատարվել են անհրաժեշտ բոլոր գործողությունները հանցագործությունների բացահայտման, հանցանք կատարած անձին հայտնաբերելու և նրան քրեական պատասխանատվության ենթարկելը ապահովելու ուղղությամբ:

Վերաքննիչ դատարանի եզրահանգմամբ, Ավետիսյանների ընտանիքի յոթ անդամների կյանքի նկատմամբ վտանգը կանխելու պարտականությունն անառարկելիորեն հանդիսացել է Հայաստանի Հանրապետության պոզիտիվ պարտականությունը, ինչը բնականաբար վերաբերում է ինչպես պարտադիր ժամկետային զինծառայողներին, այնպես էլ նրանց կողմից այլ անձանց կյանքի նկատմամբ վտանգը կանխելուն, սակայն Վերաքննիչ քրեական դատարանն արձանագրել է, որ, այդուհանդերձ, եթե որոշակի հանգամանքների պատճառով Պետությանը չի հաջողվում կատարել իր պոզիտիվ պարտականությունը` կանխել մարդկանց կյանքի նկատմամբ վտանգը, նման դեպքերում առաջ է գալիս Պետության նեգատիվ պարտականությունը` ապահովելու կատարված հանցագործության փաստով պատշաճ, անկողմնակալ քննություն:

Այս կապակցությամբ ՀՀ Վերաքննիչ քրեական դատարանը փաստել է, որ ՀՀ քրեական հետապնդման մարմինները ՀՀ Սահմանադրությամբ, ՀՀ քրեադատավարական օրենսդրությամբ սահմանված շրջանակներում ձեռնարկել են անհրաժեշտ բոլոր միջոցառումները հանցագործության բացահայտման, հանցանք կատարած անձին հայտնաբերելու, գործի հանգամանքների բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ քննության համար:

Վերաքննիչ դատարանը գտել է, որ ոչ նյութական վնասի հատուցման պահանջով տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչ Ա.Կիվիրյանի քաղաքացիական հայցը վարույթ ընդունելուց հրաժարվելու մասին Շիրակի մարզի առաջին ատյանի դատարանի որոշումը (ըստ որի քաղաքացիական հայցը չի համապատասխանում ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 60-րդ, 158-րդ և 162-րդ հոդվածների դրույթներին, այսինքն՝ այն կոնկրետ քրեական գործի հետ միասին քննության ենթակա չէ), հիմնավորված ու պատճառաբանված է և համապատասխանում է ՀՀ Սահմանադրության, ՀՀ քրեական դատավարության օրենսդրության պահանջներին և չի հակասում նաև միջազգային պայմանագրերով ճանաչված նորմերին:

Ըստ Վերաքննիչ դատարանի, Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը հայցադիմումը վարույթ ընդունելուց հրաժարվելու մասին որոշում կայացնելով` ոչ թե տուժողների իրավահաջորդներ Լուսինե Ավետիսյանին, Անահիտ Կոշտոյանին, Անդրանիկ Պողոսյանին և Նարինե Պողոսյանին զրկել է իրենց հարազատների կյանքի իրավունքի խախտման համար ոչ նյութական վնասի հատուցման իրավունքից, ինչպես պատճառաբանվում է տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչ Ա.Կիվիրյանի կողմից բերված վերաքննիչ բողոքում, այլ միայն փաստել է քրեական գործի շրջանակներում նման հայցի քննության ոչ ենթակա լինելը:

Վերաքննիչ դատարանն արձանագրել է, որ Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը 2016 թվականի մայիսի 27-ի դատական նիստում ներկայացված քաղաքացիական հայցը վարույթ ընդունելու կապակցությամբ որոշում չի կայացրել, սակայն որոշում է կայացրել քաղաքացիական հայցվոր և պատասխանող ճանաչելու մասին, ինչով էլ խախտել է ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի նորմերը: Սակայն Վերաքննիչ դատարանը գտել է, որ տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչ Ա. Կիվիրյանի կողմից ներկայացված քաղաքացիական հայցը պետք է վարույթ չընդունվեր, հետևապես առաջին ատյանի դատարանի կողմից թույլ տրված վերոգրյալ խախտումը չի կարող համարվել էական և հիմք հանդիսանալ դատավճիռը բեկանելու համար:

Վերաքննիչ դատարանը փաստել է, որ ամեն դեպքում տուժողների իրավահաջորդների ներկայացուցիչ Ա.Կիվիրյանի կողմից ներկայացված քաղաքացիական հայցը սույն քրեական գործի շրջանակներում ըստ էության քննության, հետևաբար և բավարարման ենթակա չէ, ուստի և, եթե նույնիսկ ընդունենք, որ դատարանը ներկայացված հայցադիմումն ընդունել է վարույթ, ապա այդ դեպքում այն պետք է մերժվեր, ինչը տվյալ դեպքում տուժողների իրավահաջորդների համար կառաջացներ անբարենպաստ հետևանք:

Վերաքննիչ քրեական դատարանը գտել է, որ Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը ճիշտ քրեաիրավական գնահատական է տվել քրեական գործով ձեռք բերված ապացույցներին և Վալերի Պերմյակովի վերաբերյալ քրեական գործը քննելիս և լուծելիս թույլ չի տվել ՀՀ քրեադատավարական օրենսդրության որևէ խախտում, որը կարող էր հիմք հանդիսանալ դատարանի դատավճիռը բեկանելու և գործը նոր քննության ուղարկելու համար:

Գործը քննելիս և լուծելիս Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի կողմից ՀՀ Սահմանադրության, «Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին» Եվրոպական կոնվենցիայի, ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի նախադեպային որոշումների պահանջների խախտում թույլ չի տրվել, պահպանվել են նաև ՀՀ քրեական դատավարության օրենսդրության պահանջները:

Լուսանկարը՝ Ֆոտոլուրի

Աղբյուր` Փաստինֆո