Փաստ ինֆո

Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճռով ՀՀ քրեական օրենսգրքի 138-րդ և 139-րդ հոդվածների 1-ին մասերով մեղադրվող 35-ամյա Հովհաննեսն արդարացվել է ապացույցների անբավարարության պատճառաբանությամբ:

Ըստ մեղադրանքի՝ Հովհաննեսը 2005թ. հոկտեմբերի 3-ին, ժամը 04-ից մինչև 04:30-ն ընկած ժամանակահատվածում, գտնվելով ալկոհոլային հարբածության վիճակում, Մարիաին քարշ է տվել Ուկրաինայի Հանրապետության Բերդյանսկ քաղաքում գտնվող «Պրիազովյե» առողջարանի տարածքում առկա թփուտ, որտեղ նրա նկատմամբ բռնություն գործադրելով` նրա կամքին հակառակ կատարել է սեքսուալ բնույթի բռնի գործողություն, այնուհետև բռնություն գործադրելով` կամքին հակառակ սեռական հարաբերություն է ունեցել վերջինիս հետ:

Ի սկզբանե Հովհաննեսին մեղադրանք էր առաջադրվել Ուկրաինայի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի 152-րդ, 153-րդ հոդվածների 1-ին մասերով, ապա նշված արարքները համապատասխանեցվել են ՀՀ քրեական օրենսգրքի 138-րդ և 139-րդ հոդվածների 1-ին մասերի:

Ուկրաինայի Հանրապետության Զապորոժսկի մարզի դատարանի 03.09.2008թ. դատավճռով Հովհաննես մեղավոր է ճանաչվել առաջադրված մեղադրանքում և դատապարտվել 3 տարի ժամկետով ազատազրկման:

Ապա բողոքարկվել է վերաքննիչ դատարան, որից հետո բեկանվել է որոշումն ու գործն ուղարկվել է Բերդյանսկ քաղաքի շրջանային դատարան՝ նոր քննության:

Սակայն հայազգի տղամարդը դատական նիստին չի ներկայացել և դատարանի որոշմամբ նրա նկատմամբ հետախուզում է հայտարարվել:

Որից հետո Զապորոժսկի մարզի դատարանը որոշում է կայացրել է քրեական գործը ուղարկվել է Զապորոժսկի մարզի Բերդյանսկ քաղաքի միջշրջանային դատախազին՝ Ուկրաինայի Հանրապետության գլխավոր դատախազություն ուղարկելու համար, ապա Հայաստանի Հանրապետության իրավասու մարմնին այն փոխանցելու հարցը լուծելու համար:

2014թ. դեկտեմբերի 30-ին քրեական գործը ՀՀ քննչական կոմիտեից ստացվել է Շենգավիթ վարչական շրջանի քննչական բաժին:

Այսպիսով առաջադրված մեղադրանքում Հովհաննեսը իրեն մեղավոր չի ճանաչել և դատարանում ցուցմունք տալով հայտնել է, որ իր արարքը չի համապատասխանում գործում առկա փաստերին: 2005 թվականին ընտանիքի հետ գտնվել է Ուկրաինայի Հանրապետությունում որտեղ աշխատել է: Հանդիսացել է «Մայակ» բարի տնօրենը: Այդ ընթացքում կնոջ հայրն իր թեկնածությունն է դրել ընտրություններին և կարծում է, որ ինչ-որ մեկին պետք է եղել նրան վարկաբեկելու համար «իր գլխին սարքել»:

Հովհաննես պնդել է, որ ինքը նման արարք չի կատարել: Դեպքի օրը գարեջուր է օգտագործել, հետո խանութից ծխախոտ է գնել և գնացել քնելու: Գիտակցությունը հստակ է եղել, հիշողության կորուստ չի ունեցել:

Դատարանը նաև արձանագրել է որ գործով տուժող Մարիան առերես չի հարցաքննվել Հովհաննեսի հետ, իսկ դատաքննության ընթացքում նման հնարավորություն չի ընձեռվել` տուժողի բացակայության պատճառով, ինչով չի պահպանվել Հովհաննեսի արդար դատաքննության իրավունքը` հարցաքննելու իր դեմ ցուցմունք տված անձին:

Դատարանը միաժամանակ արձանագրել է, որ դեռևս նախաքննության կատարման ժամանակ կոպտորեն խախտվել են քրեական դատավարության լեզվին չտիրապետող Հովհաննեսի իրավունքները, որոնք բացի ներպետական իրավունքի նորմերից ամրագրված են նաև «Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին» Եվորպական կոնվենցիայի 6-րդ հոդվածով:

Բացի այդ Ուկրաինայում քննվող քրեական գործի նյութերի հայերեն լեզվով թարգմանվել են մասնակի, թարգմանվել է ընդամենը որպես մեղադրյալ ներգրավելու մասին որոշումը, նախաքննության ավարտման մասին մեղադրյալին և նրա պաշտպանին հայտնելու և գործի նյութերը ներկայացնելու վերաբերյալ արձանագրությունը:

ՀՀ դատարանն արձանագրել է, որ այդ փաստաթղթերի հայերեն թարգմանությունների ուսումնասիրությունը վկայել են, որ թարգմանությունները կատարվել են խիստ թերի, ոչ ճիշտ, անգրագետ, ինչի արդյունքում Հովհաննեսը զրկված է եղել արդյունավետ պաշտպանություն իրականացնելու իր իրավունքից և դրանով իսկ սահմանափակվել է նրա պաշտպանվելու փաստացի հնարավորությունը՝ ինչը հանգեցրել է Եվորապական կոնվենցիայի պահանջների և իր սահմանադրական իրավունքի դրույթների խախտման:

Այսպիսով, Շենգավիթ վարչական շրջանի դատարանն անպարտ է ճանաչել ու արդարացրել Հովհաննեսին:

Աղբյուր` Փաստինֆո