Փաստ ինֆո

ՀՀ սահմանադրական դատարանն այսօր ՀՀ վարչական դատավարության օրենսգրքի 158-րդ հոդվածի՝ Վճռաբեկ բողոքի բովանդակությունը, 2-րդ մասի 4-րդ կետի՝ «կատարելով համեմատական սահմանադրական վերլուծություն» եզրույթը ճանաչել է ՀՀ սահմանադրությանը համապատասխանող՝ որոշման մեջ արտահայտված իրավական դիրքորոշումների շրջանակներում:

Ըստ դրա, բողոքարկվող դատական ակտի և նույնաբնույթ փաստական հանգամանքներ ունեցող գործով Վճռաբեկ դատարանի դատական ակտի միջև առկա հակասության վերաբերյալ համեմատական վերլուծությունը կամ դրանց համադրման արդյունքում անհամապատասխանության փաստումը ինքնին հանդես են գալիս որպես հիմնավորում առ այն, որ բողոքարկվող դատական ակտում որևէ նորմի մեկնաբանությունն, ըստ բողոքաբերի, հակասում է Վճռաբեկ դատարանի որոշման մեջ տվյալ նորմին տրված մեկնաբանությանը:

Ըստ ՍԴ-ի, դիմումը քննության ընդունելու փուլում նման վերլուծության բնույթի ըստ էության գնահատմամբ չի կարող այն մերժվել՝ արգելափակելով դատարանի մատչելիությունը:

ՍԴ որոշման համաձայն, դիմողի նկատմամբ կայացված վերջնական դատական ակտը նոր հանգամանքների հիմքով օրենքով սահմանված կարգով ենթակա է վերանայման, քանի որ վեճի առարկա դրույթը դիմողի նկատմամբ կիրառվել է ՍԴ սույն որոշման մեջ բացահայտված սահմանադրաիրավական բովանդակությունից տարբերված բովանդակությամբ:

Գործը Սահմանադրական դատարանում քննվել է Ժակլին Այանյանի, Ծաղիկ Այանյանի և Կարինե Այանյանի անհատական դիմումի հիման վրա:

Դիմողները գտնում են, որ ՀՀ վարչական դատավարության օրենսգրքի ընդունումը, ըստ օրենսգրքի ընդունման վերաբերյալ «հիմնավորում» անվանումով փաստաթղթի, նպատակ է հետապնդել առավել ամբողջական և համապարփակ ձևով կարգավորելու վարչական դատավարության ընթացքում ծագող իրավահարաբերությունները, ինչպես նաև վարչական դատարանին ձերբազատելու բավականին մեծ ծավալի մեխանիկական բնույթի աշխատանքից, ինչը պետք է նպաստեր մնացած վարույթներում դատավարության արդյունավետության էական բարձրացմանը, սակայն, ըստ դիմողների, վիճարկվող դրույթում առկա՝ «կատարելով համեմատական վերլուծություն» արտահայտությունը չի համապատասխանում իրավական որոշակիության սկզբունքին, ինչն առիթ է ստեղծում իրավակիրառ պրակտիկայում տարաբնույթ մեկնաբանությունների՝ հանգեցնելով դատական պաշտպանության արդյունավետ միջոցի և անձի արդար դատաքննության իրավունքի խախտման:

Դիմողները, համեմատելով տարբեր դատավարական օրենսգրքերում առկա համանման կարգավորումները և վերլուծելով դրանց ընդունման հիմնավորումները՝ վերլուծելով դրանց ընդունման հիմնավորումները՝ եզրահանգում են, որ օրենսդիրը բողոքարկվող դատական ակտում և վճռաբեկ դատարանի որոշումներում որևէ իրավանորմի վերաբերյալ հակասության և համեմատական վերլուծություն կատարելու հիմքում դրել է ինչպես իրավական որոշակիությունը, այնպես էլ՝ Վճռաբեկ դատարանի սահմանադրական գործառույթի՝ օրենքի միատեսակ կիրառությունն ապահովելու հանգամանքը:

Լուսանկարը՝ Armenpress-ի

Աղբյուր` Փաստինֆո