Փաստ ինֆո

ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտի կուրսանտ Գնել Թևոսյանը թեեւ ուսման մեջ ցածր առաջադիմություն է ունեցել, սակայն գնդապետ «պապային» զանգել է ու ազատման արձակման թույլտվություն ստացել: Այդ մասին այսօր Երևանի Ավան և Նոր-Նորք վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում գնդապետ Զարմիկ Մարկոսյանի գործով դատական նիստում հայտարարեցին դատակոչված վկաներից երկուսը:

Ընդհանուր առմամբ` դատական նիստին ներկայացել էին 16 դատակոչված վկա, որոնցից ցուցմունք տվեցին միայն երկուսը. մյուս վկաների հարցաքննությունը կշարունակվի հաջորդ դատական նիստերում:

Կուրսանտ -վկա Գևորգ Հարությունյանը իր ցուցմունքում նշեց, որ ամբաստանյալ Զարմիկ Մարկոսյանին ճանաչում է որպես ինստիտուտի հրամանատարի նախկին տեղակալ:

Գնել Թևոսյանն անբավարար գնահատականներ է ունեցել, ուսման մեջ առաջընթաց չի ունեցել, սակայն յուրաքանչյուր շաբաթ օր, ճաշից հետո` ժամը 14-ից,  տուն է գնացել եւ վերադարձել կիրակի երեկոյան:

Ըստ վկայի, ազատ արձակման թույլտվություն տրամադրվում էր ուսման մեջ առաջընթաց ունեցող կուրսանտներին, թույլտվություն ստանալու պարագայում կուրսանտը կարող էր զորամասը լքել միայն կիրակի օրը` ժամը 10.00-ից և վերադառնար ժամը 18.00-ին:

Ի տարբերություն մյուս կուրսանտների` այս «օրենքը» Թևոսյանի համար չի գործել, նա գնացել է շաբաթ օրը և վերադարձել է կիրակի երեկոյան` ժամը 20.00-ին:

Վկան նաև հայտնեց որ, եթե բոլորին զրկում էին ազատ արձակելու թույլտվությունից, ապա Թևոսյանին չէին զրկում, քանի որ գիտեին, որ նրա հայրը զորամասի հրամանատարի նյութատեխնիկական ապահովման գծով տեղակալն է:

Գնել Թևոսյանի կողմից զորամասի տարածքը լքելը վկան անձամբ չի տեսել, սակայն նշեց, որ նա շաբաթ օրերին ճաշարանից հետո գնացել է` իր հետ տանելով նաև անձնական իրերի համար նախատեսված պայուսակը: Իսկ թե ինչպես է վկան տեղեկացել, որ Գնելը տուն է գնացել, լքել  զորամասի տարածքը` վկան պատասխանեց, որ նրա հետ զրույցի ժամանակ է տեղեկացել:

Ամբաստանյալ Զարմիկ Մարկոսյանի հարցին, թե վկան որտեղ է կարդացել, որ ցածր առաջադիմություն ունենալու պարագայում կուրսանտը չի կարող տուն գնալ` վկան ասաց, որ ոչ մի տեղի չի կարդացել, սակայն այդպես է եղել ներքին կանոնադրությամբ:

Հարցին, թե արդյո՞ք առանց ազատ արձակման թերթի կուրսանտը կարող է դուրս գալ զորամասից վկան պատասխանեց, որ դա օրինական չէ, դա խախտում է, եթե բացակայում է այդ թերթիկը, ուրեմն «սամավոլկա է»:

Վկայի ցուցմունքներում առկա էական հակասությամբ պայմանավորված մեղադրողը միջնորդեց հրապարակել նախաքննական ցուցմունքից մեկ դրվագ, որին առարկեց ամբաստանյալի պաշտպան Արա Զաքարյանը` գտնելով, որ հակասությունը էական չէ:

Մասնավորապես, հակասությունը վերաբերում էր նրան, թե արդյո՞ք Գնել Թևոսյանը զորամասի տարածքը լքել է առանց ազատ արձակման թերթիկի. վկան դատարանում պատասխանեց, որ չգիտի ազատ արձակման թերթիկ ունեցել է, թե ոչ, սակայն նախաքննության ընթացքում հայտնել էր, որ զորամասի տարածքը լքել է առանց ազատ արձակման թերթիկի:

Նախաքննության ընթացքում վկան հայտնել էր նաև, որ Գնելը մեծամիտ է, գոռոզ: Ամբաստանվող հոր՝ Զարմիկ Մարկոսյանի հարցին, թե ինչով է դրսևորվել որդու` Գնելի, գոռոզությունը` վկան ասաց, որ նրա պահվածքում, «ուզում էր այնպես անել, որ տարբերվի մյուսներից՝ անգամ տարբերվել են նրա հագուստն ու կիսաճտքավոր կոշիկները»:

Հաջորդիվ հարցաքննվեց վկա Տիգրան Դեմիրճյանը, վերջինիս և նախորդ վկայի ցուցմունքները նույնաբովանդակ էին:

Վկան հայտնեց, որ Գնելը զրույցի ընթացքում ասել է, որ պապային կզանգի` տուն կգնա: Միևնույն ժամանակ վկան նշեց, որ Գնել Թևոսյանը աչքի չէր ընկնում ուսման մեջ առաջադիմությամբ, իսկ ազատ արձակման թույլտվության կարող էին ստանալ նրանք, ովքեր ունեին 14 և ավելի միավոր, ծառայության ընթացքում խրախուսվել էին:

Կուրսանտ Տիգրան Դեմիրճյանը ևս նշեց, որ Գնելը տարբերվել է մյուս կուրսանտներից իր հագուստով՝ 45 հոգու մեջ միայն նրա հագուստն ու կիսաճտքավոր կոշիկներ են տարբեր եղել: Հարցին, թե արդյոք մյուսները չէին կարող այլ կիսաճտքավոր կոշիկ հագնել` վկան պատասխանեց, որ պաշտպանության նախարարի հրամանով բոլորը պետք է միևնույն կոշիկներից հագնեին:

Հարցին, թե աշխատանքային օրերին Գնելը զորամասից դուրս եկե՞լ է, թե ոչ, վկան ասաց, որ չի հիշում, չգիտի:

Այս դրվագի վերաբերյալ մեղադրողը հանդես եկավ վկայի նախաքննական ցուցմունքը հրապարակելու միջնորդությամբ, քանի որ նախաքննության ընթացքում վկան հայտնել էր, որ Գնելը զորամասը լքել է ոչ միայն հանգստյան, այլ նաեւ աշխատանքային օրերին:

Նախաքննական ցուցմունքի հրապարակումից հետո վկան հիշեց, որ Գնելը զորամասը լքել է նաեւ աշխատանքային օրը, սակայն կարճ ժամանակով:

Ըստ մեղադրանքի՝ Զարմիկ Մարկոսյանն անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով, որդու՝ Գնել Թևոսյանի, ինստիտուտում սովորելու համար արտոնյալ պայմաններ ստեղծելու նպատակով, պատասխանատու լինելով անձնակազմի զինվորական կարգապահության համար, զբաղվել է որդու հովանավորչությամբ:

Չարաշահելով պաշտոնեական դիրքը՝ 2014թ. օգոստոս ամսից մինչև 2015թ հունվարի 28-ը ներառյալ հանձնարարել է ենթակա սպաներին, պարբերաբար, առանց համապատասխան փաստաթղթային ձևակերպման, Գ.Թևոսյանին մի քանի ժամ տևողությամբ ազատել ծառայողական պարտականությունները կատարելուց և թույլատրել բացակայել զորամասի տարածքից:

Գնդապետ հայրը ջանք ու եռանդ չի խնայել, որպեսզի որդին զինակից ընկերների նկատմամբ իրեն արտոնյալ համարի, այնինչ Զարմիկ Մարկոսյանի կողմից պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու հետևանքով Թևոսյանը համածառայողների շրջանում ստացել է արհեստական առավելություն, ինչով մարտկոցի զինծառայողների շրջանում խաթարվել է բարոյահոգեբանական մթնոլորտը և ստեղծվել է անհավասարության զգացում:

Զարմիկ Մարկոսյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 375-րդ հոդվածի 1-ին մասով:

Աղբյուր` Փաստինֆո