Փաստ ինֆո

Պետական դավաճանության գործով, որով ամբաստանյալներից երկուսի նկատմամբ կայացվել է մեղադրական և մեկի նկատմամբ՝ արդարացման դատավճիռ, երկու կողմն էլ վերաքննիչ բողոքներ է ներկայացրել:

Այսպես, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 299-րդ հոդվածի 1-ին մասով մեղադրվող Կարինե Ղումաշյանի պաշտպան Աշոտ Ապրեսյանը վերաքննիչ բողոքում միջնորդում է բեկանել Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճիռը, որով Կ. Ղումաշյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 299-րդ հոդվածի 1-ին մասով և դատապարտվել 12 տարվա ազատազրկման` առանց գույքի բռնագրավման: Պաշտպանը միջնորդում է նաև Կարինե Ղումաշյանին առաջադրված մեղադրանքում ճանաչել անմեղ և արդարացնել` նրա արարքում հանցակազմի բացակայության հիմքով, իսկ նրա նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցը` կալանավորումը, վերացնել և Կարինե Ղումաշյանին ազատ արձակել դատարանի դահլիճից:

Նույն հոդվածով մեղադրվող ամբաստանյալ Ռաֆիկ Պապոյանի պաշտպան Սիրանուշ Հարությունյանը վերաքննիչ բողոքում միջնորդում է բեկանել հիշյալ դատավճիռը, որով Ռաֆիկ Պապոյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 299-րդ հոդվածի 1-ին մասով և դատապարտվել 14 տարվա ազատազրկման՝ առանց գույքի բռնագրավման՝ Ռ.Պապոյանի նկատմամբ արդարացման դատական ակտ կայացնելու առումով:

Իսկ մեղադրող Արամ Արամյանը վերաքննիչ բողոքում միջնորդում է բեկանել դատավճիռը Սերգեյ Պապոյանի մասով՝ նա հիշյալ դատավճռով արդարացվել է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 299-րդ հոդվածի 1-ին մասով առաջադրված մեղադրանքում` նրա արարքում հանցակազմի բացակայության պատճառաբանությամբ:

Մեղադրողը միջնորդում է Սերգեյ Պապոյանի վերաբերյալ կայացնել մեղադրական դատավճիռ, նրան մեղավոր ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 299-րդ հոդվածի 1-ին մասով և դատապարտել ազատազրկման 14 տարի ժամկետով` առանց գույքի բռնագրավման, կամ Սերգեյ Պապոյանի մասով գործն ուղարկել Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարան` նոր քննության` սահմանելով նոր քննության ծավալը:

Վերաքննիչ բողոքների հիման վրա գործը մակագրվել է Վերաքննիչ դատարանի դատավոր Կարինե Ղազարյանին (նախագահող դատավոր) և դատավորներ Արմեն Դանիելյանին ու Ռուզաննա Բարսեղյանին:

Հիշեցնենք, որ ըստ առաջադրված մեղադրանքի, Ռաֆիկ Պապոյանը՝ բնակվելով Թուրքիայում, հավաքագրվել է այդ երկրի տարածքում գործունեություն ծավալած, Ադրբեջանի հետախուզական ծառայությունների աշխատակիցը հանդիսացող, Սեյրան ավունով ներկայացած անձի կողմից և կատարել այդ հետախուզական ծառայության առաջադրանքները` Հայաստանից Թուրքիա ժամանած ՀՀ քաղաքացիների միջից ընտրել Ադրբեջանի հետախուզական ծառայությունների համար հետաքրքրություն ներկայացնող անձանց ու հավաքագրման նպատակով ծանոթացնել նրա հետ:

Ըստ Կարինե Ղումաշյանին առաջադրված մեղադրանքի, նա՝ բնակվելով Թուրքիայում, ընկել է այդ երկրի տարածքում գործունեություն ծավալած Ադրբեջանի հետախուզական ծառայությունների տեսադաշտը և 2013թ. հավաքագրվել այդ ծառայությունների աշխատակիցը հանդիսացող Արման անունով ներկայացած անձնավորության կողմից: Ստանալով վարձատրություն` ընդհանուր մոտ 1500 ԱՄՆ դոլլար գումարի չափով, ստացել է առաջադրանք` կիրառելով գաղտնապահության կանոնների պահպանման մեթոդները` Հայաստանի տարածքից չզանգահարել Արման անունով ներկայացած անձին և այդ ծանոթության մասին ոչ մեկին չհայտնել:

Իսկ ըստ Սերգեյ Պապոյանին առաջադրված մեղադրանքի, որում նա առաջին ատյանի դատարանի կողմի արդարացվել է, նա Թուրքիայում բնակվող հոր` Ռաֆիկ Պապոյանի ուղղորդմամբ, Վրաստանի Թբիլիսի քաղաքում հանդիպել է Ադրբեջանի հետախուզական ծառայությունների աշխատակիցը հանդիսացող, Սեյրան անունով ներկայացած անձի հետ և հավաքագրվել վերջինիս կողմից` տրամադրելով տեղեկություն ԼՂՀ Մարտունու շրջանում որպես հետախույզ ժամկետային զինծառայության ընթացքում տիրապետած տեղեկությունների վերաբերյալ: Վճարելով 750 ԱՄՆ դոլար գումար` վերոհիշյալ Սեյրանը տվել է առաջադրանք` ընդունվել պայմանագրային ծառայության Մատաղիսի զորամասերից մեկում և տեղեկություններ հայտնել այդ զորամասի մասին համացանցի «սկայպ» ծրագրի կամ «օդնոկլասնիկի» սոցիալական ցանցի միջոցով:

Առաջին ատյանի դատարանը, մասնավորապես, Սերգեյ Պապոյանի մասով գտել է, որ նրա արարքում բացակայում են քրեական օրենսգրքի 299-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցակազմի առկայություն փաստող բավարար ապացույցները: Ըստ էության միակ ապացույցը, ըստ դատարանի եզրահանգման, վերջինիս նախաքննական ցուցմունքն է, որը նախ՝ ինքնին մեղադրանքը հիմնավորող բավարար փաստական տվյալներ չի բովանդակում, ավելին՝ նույնիսկ բովանդակելու պարագայում այդ միակ ապացույցի հիման վրա ամբաստանյալ Ս.Պապոյանի մեղավորության փաստումը կհանգեցնի անմեղության կանխավարկածի, ապացույցները գնահատելու վերաբերյալ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 18-րդ, 25-րդ, 127-րդ, 365-րդ հոդվածների պահանջների խախտման։

Աղբյուր` Փաստինֆո