Փաստ ինֆո

Փաստաբան Զարուհի Հայրապետյանը դիմել է Վերաքննիչ դատարան՝ պահանջելով բեկանել Երևանի Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշումը և քաղաքացի Կարեն Մնացականյանի ձերբակալման արձանագրությունը ճանաչել ոչ իրավաչափ: Այս մասին «Փաստինֆո»-ի լրագրողին հայտնեց Զ.Հայրապետյանը:

Փաստաբանը վերադաս դատարանի ուշադրությունն է հրավիրում այն հանգամանքի վրա, որ Մովսես Խորենացու փողոցից բերման ենթարկված քաղաքացու պարագայում բացակայել է ձերբակալման հիմքը, պայմանը, ինչպես նաև ձերբակալումը կատարվել է օրենքով նախատեսված ժամկետի խախտմամբ: Մասնավորապես, ձերբակալման արձանագրությունը կազմվել է 21.07.2016 թ.-ին ժ. 23:05-ին, մինչդեռ Կարեն Մնացականյանը բերման է ենթարկվել 21.07.2016 թ.-ին ժ. 04:50-ին, այսինքն՝ քաղաքացին 15 ժամ անօրինական է գտնվել անազատության մեջ, հետևապես ձերբակալման արձանագրությունը ենթակա է վերացման:

Զ.Հայրապետյանը նշում է, որ առաջին ատյանի դատարանն արձանագրել է, որ առերևույթ առկա են ողջամիտ ենթադրություններ, որ Կարեն Մնացականյանը կարող է կասկածվել ենթադրյալ դեպքի հետ, որի առնչությամբ էլ վերջինս ձերբակալվել է: Այդ մասին են վկայում դատարանին ներկայացված դեպքի վայրից բերման ենթարկելու մասին կազմված արձանագրությունը, ինչը հաստատում է նրա ենթադրական առնչակցությունը դեպքի փաստական հանգամանքների հետ, որպիսի պայմաններում դատարանը գտնում է, որ առկա է վերջինիս ձերբակալելու հիմքը:

Փաստաբանը վիճարկում է այդ հիմքը՝ դեպքի օրը ոստիկանություն Շենգավիթի բաժին նույն հիմքով բերման են ենթարկվել ավելի քան 30 անձ, որոնցից 20-ին ազատ են արձակել:

«Այսինքն՝ վարույթ իրականացնող մարմինը, այնուհետ նաև՝ դատարանը, չէր կարող բացառապես հիմնվելով բերման ենթարկելու արձանագրությամբ իրավաչափ դիտեր անձի ձերբակալումը, հատկապես այն պայմաններում, երբ Կարեն Մնացականյանը ձերբակալման պահից՝ 2 օր անց ազատ է արձակվել և նրա նկատմամբ դադարեցվել է քրեական հետապնդումը»,- նշում է Զ.Հայրապետյանը:

Վերլուծելով համապատասխան իրավանորմերը՝ Զ.Հայրապետյանն արձանագրում է, որ ձերբակալումը իրականացվում է համապատասխան կասկածի առկայության պայմաններում, իսկ բացառապես բերման ենթարկելու արձանագրությունը չի կարող բավարար հիմք հանդիսանալ անձին ձերբակալելու համար, այսինքն պետք է առկա լինի որևէ այլ փաստական տվյալ, որի պայմաններում նոր կասկածը կդիտվի հիմնավորված:

Փաստաբանը միաժամանակ նշում է, որ առաջին ատյանի դատարանը՝ անդրադառնալով բողոքում բարձրացված քաղաքացուն տասնհինգ ժամ ապօրինի անազատության մեջ պահելու հարցին, ընդունել է, որ ձերբակալման արձանագրությունը կազմվել է ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 131.1 հոդվածի պահանջների խախտմամբ, սակայն հիմք ընդունելով, որ ձերբակալման հիմքերը, պայմանները և նպատակը պատճառաբանված են, արձանագրել է, որ «տվյալ դեպքում ձերբակալման արձանագրությունը փաստացի բերման ենթարկվելուց հետո 3 ժամից ավելի ուշ ժամկետով կազմվելը չի կարող ինքնին դիտվել այնպիսի խախտում, որը կարող է հանգեցնել ՀՀ Սահմանադրության 27-րդ հոդվածով սահմանված ձերբակալման ոչ իրավաչափության և հետանք լինի անձին ազատ արձակելու կարգադրություն սահմանելու համար»:

Վկայակոչելով մի շարք իրավանորմեր՝ փաստաբանն արձանագրում է, որ բոլոր այն դեպքերում, երբ կալանավորումը և/կամ ձերբակալումը անօրինական է և/կամ ոչ իրավաչափ, ապա դատարանը պարտավոր է որոշում կայացնելու անձին անհապաղ ազատ արձակելու մասին:

Ըստ փաստաբանի, դատարանն արձանագրել է, որ Կարեն Մնացականյանը փաստացի 21.07.2016 թ.-ի 04:50-ից ունեցել է կասկածյալի կարգավիճակ, սակայն նրա պաշտպանին 21.07.2016 թ.-ի ժ. 19:00-ից մինչ 22:00 թույլ չեն տվել մուտք գործել Շենգավիթի ոստիկանության բաժին` տեսակցելու նրան և ապահովելու պատշաճ իրավաբանական օգնություն: «Պաշտպանիս իրավունքների խախտման փաստի մասով ահազանգ է տրվել 1-02, ինչպես նաև Մարդու իրավունքների պաշտպանի գրասենյակ՝ խնդրելով ապահովել իմ մուտքը ոստիկանության բաժին և տեսակցելու իմ պաշտպանյալի հետ, սակայն մինչ ժ. 22:00 ապարդյուն: Ընդ որում՝ պաշտպանիս թույլ են տվել տեսակցելու Կարեն Մնացականյանի հետ միայն այն բանից հետո, երբ վարույթ իրականացնող մարմինը որոշել էր ձերբակալել նրան: Այսինքն, եթե Կարեն Մնացականյանը 04:50-ից ունեցել է կասկածյալի կարգավիճակ, ապա վարույթ իրականացնող մարմինը պարտավոր էր անհապաղ ապահովելու պաշտպանի տեսակցությունը, որպիսին չի արվել»,- նշում է փաստաբանը՝ հավելելով, որ իր պաշտպանյալը 21.07.2016 թ.-ի 04:50-ից մինչև 23:05 ոչ միայն անօրինական է գտնվել անազատության մեջ, այլև պահվել է անմարդկային պայմաններում՝ նա ապահովված չի եղել անհրաժեշտ սնունդով, այսինքն՝ նրան զրկել են իր նվազագույն իրավունքների իրացումից:

Աղբյուր` Փաստինֆո