Փաստ ինֆո

Ներկայացնում ենք «Առավոտ» թերթի խմբագրականից մի հատված.

«Ես հիմա գրում եմ այս հոդվածը, որը դուք կկարդաք վաղն առավոտյան, բայց այս պահին դեռ պարզ չէ՝ իշխանությունը գրոհ կկազմակերպի՝ ՊՊԾ տարածքը գրաված զինված խմբի վրա։ Շատ-շատ եմ ուզում, որ դա տեղի չունենա։ Նախ՝ որովհետև ոչ մի ներքաղաքական խնդիր չարժե թափված մի կաթիլ արյան, երկրորդ՝ որովհետև դրանով իշխանությունը ոչ մի խնդիր չի լուծի, միայն կխորացնի արմատական տրամադրաթյուններն ու անհանդուրժողականությունը մեր հասարակության մեջ։

Իսկ դրանց աստիճանն այս պահին շատ բարձր Է։ Կողմերին հաշտեցնելը, շփման կետեր գտնելը որը, կարծում եմ, մտավորականների առաքելություններից մեկն է, շատ դժվար է։ Եթե հանկարծ «սխալվես» և ասես, որ ոստիկանության շենքի վրա զինված հարձակումը, պատանդ պահելը, մանավանդ՝ ոստիկան սպանելը, ապօրինության է և փակուղի, անմիջապես «վրա կտան» հեղափոխականները և քեզ վրա կախելով զանազան պիտակներ՝ կհիշեցնեն 25 տարվա ընթացքում այս երկրում տեղի ունեցած բոլոր ապօրինությունները։ Բայց եթե ասես, որ զինված խմբի տղաները ահաբեկիչներ չեն, նրանք մեր քաղաքացիներն են, որոնց մտահոգությունները պետք է լսել ու հասկանալ, հակառակ կողմը կասի, որ մենք «հարթակ ենք տրամադրում հանցագործներին»։

Միևնույն է՝ պետք չէ հիսաթափվել, պետք չէ ձեռքը թափ տալ և ասել՝ «կերեք իրար»։ Ոչ, դա ամենասխալ դիրքորոշումն է։ Եվ պետք էլ չի նեղվել, երբ երկու կողմերը քեզ չեն հասկանում։ Խնդիրը ոչ թե որևէ մեկին, նաև՝ «ժողովրդին» դուր գալն է, խնդիրը երկու կողմերին խելահեղություններից, անիմաստ բռնություններից հետ պահելն է։ Իմ ընկալմամբ, օրինակ, փողոցում մարդկանց, առանց որևէ պատճառի, զանգվածաբար բռնելն ու ոստիկանություն տանելը ոչ միայն ապօրինություն է, այլև խելահեղություն, հիմարություն՝ դա դարձյալ որևէ խնդիր չի լուծում, միայն սրում է իրավիճակը»,–գրում է թերթի խմբագիրը։

Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Առավոտ» օրաթերթի՝ 19.07.16թ. համարում:

Աղբյուր` Փաստինֆո