Փաստ ինֆո

Զինծառայողի մահվան մասին զորամասի հրամանատարը (կազայորի զինվորական պարետը) պարտավոր է նույն օրը ևեթ տեղեկացնել հանգուցյալի մերձավորներին և հանգուցյալի ընտանիքի բնակավայրի կամ զորակոչի շրջանային (քաղաքային) զինկոմիսարիատին: Իսկ թե ի՞նչ կարգով պետք է կազմակերպվի զինծառայողների հուղարկավորությունը, մանրամասնում է  փաստաբան Նորայր Նորիկյանը:

 

Փաստաբանի գրառման մեջ մասնավորապես նշվում է.

Կցանկանայի խոսել մի խնդրի մասին, որն, իմ կարծիքով, առավել կարևոր է նախևառաջ մեր զոհված զինծառայողների հիշատակի հարգման, նրանց հարազատների նկատմամբ երախտագիտության արտահայտման, և այս կամ այն չափով սփոփելու տեսանկյունից:

Թեև, պետք է ընդգծել, որ զինված ուժերի բարոյական նկարագրի, բարոյահոգեբանական լավ վիճակի պահպանման առումով, ստորև ասվածն ևս կարևոր է:

Ապրիլի սկզբին բռնկված ռազմական գործողությունների հետևանքով զոհված զինծառայողների հուղարկավորությունների կազմակերպչական հարցերի կապակցությամբ որոշ զինծառայողների ծնողների, իմ կարծիքով, արդարացի դժգոհությունը լուրջ մտորելու տեղիք է տալիս, ինչը ստիպում է առավել կանոնակարգել ու հստակեցնել նշված հարցերի լուծման մեխանիզմները, որոնք շատ կարևոր են:

Նախևառաջ  ցանկանում եմ նշել, որ  «ՀՀ Զինված ուժերի կայազորային և պահակային ծառայությունների կանոնագիրքը հաստատելու մասին» ՀՀ օրենքի 12-րդ գլխով ամրագրված են «Զինվորական հարգանքի մատուցման»  ընթացակարգերը, այդ թվում և թաղման ժամանակ:

Թեև հեռու եմ այն մտքից, որ առհասարակ չեն պահպանվում նշված ընթացակարգերի պահանջները, այդուհանդերձ, գտնում եմ, որ առավել քան պետք է ուշադիր լինել նշված հարցերում և սրբորեն պահպանել ու կատարել հիշատակվող դրույթների պահանջները:

Համաձայն նշված օրենքով ամրագրված դրույթների` Զինծառայողների թաղման ժամանակ զինվորական հարգանքի մատուցման համար նշանակված զորքերից կազմվում է պատվո ուղեկցորդ խումբ:

Իսկական զինվորական ծառայության ժամանակ մահացած զինծառայողների թաղման կազմակերպումը դրվում է նրանց անմիջական պետերի, իսկ մյուսներինը, որոնց թաղման համար պատվո ուղեկցորդ խումբ է նշանակված` կայազորի պետի (քաղաքային կամ մարզային զինկոմների) վրա:

Պատվո ուղեկցորդ խմբից բացի թաղման արարողության համար հատկացվում են`

- նվագախումբ.

- դագաղի մոտ կանգնող պատվո պահակախումբ.

- դագաղը գերեզման իջեցնող զինվորներ (8-10 մարդ), առանց զենքի, սերժանտի (ավագի) ղեկավարությամբ:

Շքանշանները և մեդալները տանող յուրաքանչյուր մարդու տրվում է շքանշանով կամ մեդալներով մեկական բարձիկ, ընդ որում, սպաների թաղման ժամանակ այդ նպատակով նշանակվում են սպաներ, իսկ ենթասպաների, սերժանտների (ավագների) և զինվորների թաղման ժամանակ` ենթասպաներ, սերժանտներ (ավագներ) կամ զինվորներ:

Անհրաժեշտ եմ համարում ընդգծել, որ եթե հանգուցյալ զինծառայողի թաղումը կատարվելու է ուրիշ քաղաքում կամ գյուղում, ապա դագաղը պատվո ուղեկցորդ խմբով և նվագախմբով տարվում է մինչև քաղաքի սահմանագիծը (կայարան, օդանավակայան):

Վստահ եմ, այս կարգի հստակ իրականացումը զոհված զինծառայողի հարազատների համար շատ կարևոր հանգամանք է:

Ավելին, զոհված զինծառայողին թաղման վայր ուղեկցելու համար զորամասի հրամանատարի կամ կայազորի պետի (զինկոմի) հրամանով նշանակվում է 2-4 մարդ, որոնք պետք է հրահանգավորված լինեն և իրենց հետ ունենան մահվան ծանուցագիրը, մահվան վկայականը և տեղեկանքը` զորամասի հրամանատարի ստորագրությամբ, ընտանիքին հասցեագրված նամակ` մահվան հանգամանքների շարադրմամբ, հանգուցյալի անձնական իրերը, արժեքավոր առարկաները և պարգևները` փաթեթավորված և զմուռսով կնքված:

Ուղեկցորդները նշանակված վայր հասնելով` պետք է զինվորական կոմիսարիատին ակտով հանձնեն հանգուցյալի փաստաթղթերն ու իրերը և անձամբ մասնակցեն թաղման արարողությանը:

Զինծառայողի մահվան մասին զորամասի հրամանատարը (կազայորի զինվորական պարետը) պարտավոր է նույն օրը ևեթ տեղեկացնել հանգուցյալի մերձավորներին և հանգուցյալի ընտանիքի բնակավայրի կամ զորակոչի շրջանային (քաղաքային) զինկոմիսարիատին:

Զոհված զինծառայողին հուղարկավորելուց անմիջապես առաջ պետք է տեղի ունենա սգո միտինգ, որից հետո նվագախումբը պետք է կատարի սգո քայլերգ:

Ավելին, զինծառայողի հուղարկավորության պահին դրոշները խոնարհվում են, պատվո ուղեկցորդ խմբից նշանակված ստորաբաժանումը տալիս է երեք համազարկ` դատարկ փամփուշտներով, ընդ որում, վաշտի դեպքում մեկ դասակն է կրակում, դասակի կամ ջոկի դեպքում` ամբողջ ստորաբաժանումը, իսկ առանձին դեպքերում հատուկ ցուցումով կարող է տրվել հրետանային համազարկ:

Համազարկ տալուն պես նվագախումբը կատարում է Հայաստանի Հանրապետության պետական օրհներգը:  Օրհներգից հետո զորքերը, եթե տեղանքը թույլ է տալիս, նվագի ուղեկցությամբ անցնում են գերեզմանի կողքով:

Զինծառայողի հուղարկավորումից հետո պարգևատրված և հետմահու պարգևատրված հանգուցյալների շքանշանները և մեդալները, պատվավոր կոչումների կրծքանշանները, ինչպես նաև պարգևատրման վերաբերյալ փաստաթղթերը տրվում են նրանց ընտանիքներին` ի հիշատակ:

Բացի վերը նշվածից, հաշվի առնելով նաև մեր ազգային առանձնահատկությունները, սովորույթները, չգրված բարոյական նորմերը, գտնում եմ, որ որևէ զինծառայողի հուղարկավորությանը պետք է պարտադիր մասնակից լինեն տվյալ կայազորի հրամանատարությունը, ինչպես նաև զոհված զինծառայողի հուղարկավորության վայրի պետական և տեղական ինքնակառավարման մարմինների ղեկավարները:

Դա կլինի յուրովի երախտագիտության արտահայտման քայլ` ուղղված զոհված զինծառայողների հարազատներին…

Լուսանկարը՝ Razm.info-ի