Փաստ ինֆո

Ցեղասպանության ճանաչման փուլը վաղուց արդեն անցել է, ճանաչումն երկար ժամանակ կա, պետք է զբաղվել պահանջատիրությամբ: 1in.am-ի հետ հարցազրույցում հայտարարել է ամերիկահայ գրող, հասարակական ակտիվիստ, «Կալիֆորնիա կուրիեր» (The California Courier) թերթի գլխավոր խմբագիր և հրատարակիչ  Հարութ Սասունյանը։

Ամերիկահայ գործիչը պարզաբանել է, որ պահանջատիրությունը պետք է կատարվի միջազգային դատարաններ դիմելու  ճանապարհով՝  պահանջելով վերականգնել իրավունքները և վերադարձնել «մեր հողերը, կալվածները, համայնքային եկեղեցիները, դպրոցները»:

Հ.Սասունյանը նշել է, որ վերջին երեք տարիներին իրավաբանական հանձնախումբ է գործում՝ ՀՀ ՍԴ նախագահ Գագիկ Հարությունյանի գլխավորությամբ, որն ուսումնասիրում է  իրավական փաթեթը և մասնավորապես, թե պահանջատիրության համար ո՛ր դատական ատյաններ կարելի է դիմել, հանձնախումբն աշխատանքի ավարտին համապատասխան եզրակացություն կանի:

«Ինձ չի հետաքրքրում ո՛չ Թուրքիայի ճանաչումը, ո՛չ էլ ներողությունը, ինձ հետաքրքրում է, թե կոնկրետ ինչ պետք է ստանանք: Մենք պետք է ետ ստանանք այն ամենը, ինչ որ կորցրել ենք»,- ասել է Հ.Սասունյանն՝ ընդգծելով, որ նահատակների համար, որոնց հնարավոր չէ վերադարձնել, թուրքական կառավարությունը պետք է հատուցում վճարի, իսկ ինչ որ կարող է վերադարձվել՝ հողեր, կալվածքներ և այլն, պետք է վերադարձվեն:

Ընդ որում, ըստ նրա, Սփյուռքն ու Հայաստանը կարող են աշխատանքի բաժանում կատարել՝  այն, ինչ որ պետությունը կկարողանա անել,  պետությունը կանի, ինչ որ Սփյուռքը կկարողանա անել, կանի Սփյուռքը: Օրինակ՝ պետությունը կարող է դիմել Միջազգային  դատարան, իսկ Սփյուռքն էլ կարող է դիմել ազգային դատարաններ և Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան:

Հարութ Սասունյանը գտնում է, որ որոշ չափով ճիշտ է այն պնդումը, որ քանի դեռ Թուրքիան չի ճանաչել Հայոց Ցեղասպանությունը, դա սպառնալիք է Հայաստանի ու Արցախի համար: Սակայն նա միաժամանակ գտնում է, որ Ցեղասպանության ճանաչումը չի արգելի, որ նրանք հարձակվեն Հայաստանի ու Արցախի վրա: Այստեղ կարևոր է միայն զենքի ուժը. «Եթե լավ զենք ունենանք, պաշտպանվենք, մեկի դիմաց իրենց հարյուր ու հազարին խփենք, իրենք կհասկանան, որ պետք է զգույշ լինեն և մեր վրա չհարձակվեն»:

Ըստ Հ.Սասունյանի, աշխարհին չի հետաքրքրում, թե ո՞վ է սկսել հարձակումը, աշխարհին իրենց շահն է հետաքրքրում: Մասնավորապես, ռուսների շահն է Ադրբեջանին զենք վաճառել ու միլիարդների եկամուտ ունենալ: «Աշխարհը հավատում է միայն ուժին: Ուժի լեզուն է, որ կարևոր է, որի համար պետք է ունենանք ամենաարդիական զենքերը: Եթե լավ պաշտպանվենք, ոչ ոք չի կարողանա մեր վրա հարձակվել, ընդհակառակը՝  մենք կարող ենք հարձակվել ուրիշի վրա, եթե պետք լինի»: