Փաստ ինֆո

 

Հայաստանի ճարտարապետներն ու մտավորականության ներկայացուցիչները հերթական անգամ  բարձրաձայնել են Երևանի «Զվարթնոց» օդանավակայանի` 1980 -ականներին կառուցված մայր մասնաշենքիч միջազգային ճանաչում ստացած ճարտարապետական կառույցի մտահոգիչ ճակատագրի մասին՝ այս անգամ բաց նամակ հղելով Հայաստանի Հանրապետության Նախագահ Սերժ Սարգսյանին և արգենտինահայ գործարար Էդուարդո Էռնեկյանին: 

 

«Ազգային մշակույթի, այն էլ միջազգային ճանաչման արժանացած ճարտարապետական հորինվածքների աղավաղումը, ուր մնաց՝  քանդումն ու վերացումը՝ ոչ այլ ինչ է, քան ազգային արժանապատվության նսեմացում», ուստի  «միջազգային ճանաչում ստացած ճարտարապետական կառույցի և ոչ շարքային շինության»   ոչնչացման բոթը չի կարող վրիպել միջազգային հանրության ուշադրությունից  և, բնականաբար, այն բարձրաձայնվելու է նաև   քաղաքական հարթակներում «և ամենևին ոչ ի նպաստ մեր քաղաքակթական համբավի  ու  պետականության վարկանիշի»: 

 

Բաց նամակի հեղինակները փաստում են, որ Երևանի քաղաքապետարանը՝  ի հեճուկս հանրային ու մասնագիտական  բազմաթիվ բողոքների և ուղղորդվելով օդանավակայանի շինության իբր համատարած վթարայնության ու սեյսմաանկայունության փորձագիտական ուռՃացված  եզրակացություններով, 2015- ի տարեվերջին պաշտոնապես թույլատրել է օդանավակայանի կլոր մասնաշենքի ներքին տրանսպորտային ուղետարի ապամոնտաժման աշխատանքների մեկնարկը: Իսկ  ՀՀ կառավարությանն առընթեր քաղաքացիական ավիացիայի գլխավոր վարչությունն էլ  փետրվարի 26-ին արդեն իսկ հայտարարել է քանդման աշխատանքների իրականացման մրցույթ՝   ձեռքի տակ չունենալով օդանավակայանի ընդարձակման քննարկված և հաստատված պատշաճ նախագիծ: 

 

Բաց նամակի հեղինակները մտահոգություն են հայտնել, որ շուրջ երկու տարի իրենց հայտնած բողոքները  երբևիցե  չեն ընդգրկվել  ո՛չ   ՀՀ մշակույթի,  ո՛չ   քաղաքաշինության նախարարությունների,  ո՛չ էլ Երևանի քաղաքապետարանի օրակարգային քննարկումներում: 

 

Հանրային խորհուրդը միակ ատյանն էր, որ  անդրադարձներ է  ունեցել խնդրին,  սակայն «նրա կառուցողական եզրահանգումները  ՀՀ կառավարության կողմից զարմանալիորեն անտեսվեցին»: Արգենտինացի «ճարտարապետներն»  էլ   սառնասրտորեն  ունկնդրելով և «ըմբռնելով»    հանդիպակաց կողմի հորդորները,  հարկ չեն համարել բանավիճել, առավել ևս՝   համագործակցել   հայ ճարտարապետների հետ:

 

«Երևանի Ճարտարապետության բնագավառի   20-րդ դարի երևելի հուշարձանների ոչնչացման վերջին տասը տարիների անկառավարելի  ընթացքը խորը մտորումների տեղիք է տալիս:  Տպավորությունն այնպիսին է, կարծես հայտնվել ենք  հայատյաց արշավանքի ճիրաններում, որի հիմնական նպատակը  մեր ճարտարապետության ժառանգության ոչնչացումն ու ազգային ինքնության անէացումն է:  Պետական պատկան մարմիններն էլ կարծես հաշտվել ու երես են թեքել խնդրի հանգուցալուծմանը միտված  որևէ քայլ կատարելուց: Եթե դա անհաղթահարելի իրողություն է,  ապա մեր ազգային ինքնության պահպանման հեռանկարը ավելի քան տագնապալի է»,- նշում են բաց նամակի հեղինակները՝ հավելելով, որ խաղասեղանին դրված է ազգի պատիվն ու արժանապատվությունը:  «Կամ  ուժ և կորով կդրսեվորենք   ու  կհեռանանք պատվով, կամ հավերժ կխարազանվենք  գալիք սերունդների կողմից:  Հուսով ենք Դուք դեռ ի վիճակի եք քայլեր ձեռնարկելու՝ փարատելու համար  մեզ տիրող   հոգեկան այդ տագնապը»,- ասվում է բաց նամակում: