Փաստ ինֆո

 

Այսօր Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների դատարանում կսկսվի  նախկին ոստիկան Էդգար Վարագյանի դեմ գործով երկրորդ դատավարությունը:

 

Այս անգամ դատարանի որոշմամբ, գործը կքննվի դռնփակ, հիշեցնենք, որ   առաջին դատավարությունը հատվածաբար է դռնփակ անցկացվել՝  միայն սեռական բնույթի դրվագներով: 

 

Գործն առաջին ատյանի դատարան է վերադարձել ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանի կողմից  Է.Վարագյանի դեմ գործով առաջին ատյանի դատարանի դատավճռի բեկանումից հետո՝ նա  մեղավոր էր  ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի հինգ հոդվածներով ու դատապարտվել 15 տարվա ազատազրկման: 

 

Վերադաս դատարանը  մասնակի բավարարել էր ամբաստանյալի ու նրա պաշտպան Կրոմվել Գրիգորյանի բողոքը և որոշել գործն ուղարկել նույն՝ Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների առաջին ատյանի դատարան՝ այլ կազմով նոր քննության՝ Վերաքննիչ դատարանի կողմից սահմանված ծավալով:   

 

Վերաքննիչ դատարանը գտել էր, որ գործը քննելիս առաջին ատյանի դատարանը նախաքննության ժամանակ գործին կցված փաստաթղթերի հրապարակումը կատարել է ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 349-րդ հոդվածով սահմանված պահանջների խախտմամբ:

 

Մասնավորապես, նախաքննության ժամանակ ձեռք բերված, մեղադրանքի հիմքում դրված և գործին կցված փաստաթղթերը /ապացույցները/, որոնցում արտացոլված կամ հաստատված են գործի համար նշանակություն ունեցող հանգամանքներ, առաջին ատյանի դատարանում «ըստ էության չեն հրապարակվել և չեն հետազոտվել, այլ հրապարակվել են մեղադրական եզրակացությունում՝ որպես ապացույցներ արձանագրված գրառումները, ինչը կոնկրետ դեպքում հանգեցրել է դատավարական իրավունքի այնպիսի էական խախտման, որը կարող է ազդել գործով ճիշտ որոշում կայացնելու վրա»: 

 

Վերաքննիչ դատարանը գտել է նաև, որ առաջին ատյանի դատարանը կոնկրետ դեպքում թույլ է տվել դատավարական իրավունքի այնպիսի էական խախտում, որը ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 398-րդ հոդվածի համաձայն՝ հիմք է 17.11.2014թ. դատավճիռը բեկանելու ու քրեական գործը նույն դատարան այլ կազմով նոր քննության ուղարկելու համար: 

 

Վերաքննիչ դատարանը սահմանել էր նոր քննության ծավալը. ըստ այդմ, նոր դատաքննությամբ անհրաժեշտ է հետազոտել նախաքննության ժամանակ գործին կցված կամ դատական նիստում առաջին ատյանի դատարանին ներկայացված փաստաթղթերը:

 

Է.Վարագյանի նկատմամբ առաջադրված մեղադրանքներով արդարացման դատական ակտ կայացնելու մասին պաշտպանի ու ամբաստանյալի պահանջի վերաբերյալ Վերաքննիչ դատարանը գտել էր, որ հիշյալ ապացույցների պատշաճ ընթացակարգով հետազոտված չլինելու պայմաններում «ամբաստանյալի անմեղության հարցին անդրադառնալը դեռևս վաղաժամ է և օբյեկտիվորեն հնարավոր չէ»:

 

Է.Վարագյանը, հիշեցնենք, մեղադրվում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի ՀՀ քրեական օրենսգրքի 175-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով՝ ավազակություն՝ առանձնապես խոշոր չափերով գույք հափշտակելու նպատակով, 183-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 3-րդ կետով՝ առանց հափշտակելու նպատակի ավտոմեքենային կամ տրանսպորտային այլ միջոցին ապօրինաբար տիրանալը, որը կատարվել է կյանքի կամ առողջության համար վտանգավոր բռնություն գործադրելով, կամ դա գործադրելու սպառնալիքով,  131-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ, 4-րդ և 6-րդ կետերով՝ մարդուն առևանգելը, որը կատարվել է երկու կամ ավելի անձանց նկատմամբ, որոնցից մեկը՝ անչափահաս,  կյանքի կամ առողջության համար վտանգավոր բռնություն գործադրելով կամ դա գործադրելու սպառնալիքով, զենքի կամ որպես զենք օգտագործվող առարկաների գործադրմամբ, 139-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ սեքսուալ բնույթի բռնի գործողություններ,  և 138-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ բռնաբարություն: 

 

Վերաքննիչ բողոքում պաշտպանն ու ամբաստանյալը նշել էին, որ դատավճիռը կայացվել է նյութական ու դատավարական նորմերի խախտումներով: Մասնավորապես, դատավճռի հետևությունները հիմնված են ոչ թե դատաքննության ժամանակ հետազոտված ապացույցների վրա, այլ դրանք բառացիորեն արտատպված են մեղադրական եզրակացությունից: Պաշտպանական կողմը գտել է, որ մեղադրանքն ապացուցված լինելու վերաբերյալ մեղադրանքի կողմի բոլոր ենթադրությունները կասկածներ են, որոնք ինչպես նախաքննությամբ, այնպես էլ դատաքննությամբ չեն փարատվել և մեկնաբանվել են ի վնաս, այլ ոչ թե հօգուտ ամբաստանյալի: 

 

Ըստ պաշտպանական կողմի, դատարանում  չեն հետազոտվել   ամբաստանյալի այլուրեքությունը հաստատող՝ Վարագյանի  հեռախոսի ելքային-մուտքային զանգերի վերծանումները՝  գործում տեղ են գտել  քննիչի կողմից նախընտրելի հատվածները միայն, ինչպես նաև չեն հետազոտվել տեսանկարահող սարքերի տեսաձայնագրությունները: Եվ մեղադրողը, և դատարանը, ըստ պաշտպանի,  հիմնվել են «գործի հետ կապ չունեցող ենթադրությունների վրա»:

 

Չեն պարզվել տուժողի ու մեղադրանքի կողմի վկաների ցուցմունքներում առկա հակասությունները  և պարզ չէ, թե ինչ հիմքով են արժանահավատ համարվել մեղադրող ցուցմունքները և ինչ հիմքով ոչ արժանահավատ՝ պաշտպանական կողմի վկաների ցուցմունքները: Ավելին, ըստ պաշտպանի, պաշտպանական կողմի վկան դատարանի ու մեղադրողի կողմից ենթարկվել է ճնշումների, մասնավորապես, սպառնալիքներ են հնչել, որ վկան կենթարկվի քրեական պատասխանատվության, քանի որ սուտ ցուցմունք է տալիս: 

 

Դատարանը հրապարակել է վկա Գևորգ Չթեյանի նախաքննական ցուցմունքները՝ թեև դրա համար իրավական հիմք չի ունեցել: Փոխարենը, ըստ պաշտպանական կողմի, դատարանն անհիմն մերժել է տուժողի նախաքննական ու դատաքննական ցուցմունքներում առկա հակասությունների պատճառով նրա նախաքննական ցուցմունքները հրապարակելու ու դրա շուրջ տուժողին հարցաքննելու, ինչպես նաև տուժողի հեռախոսների ելքային-մուտքային զանգերի վերծանումները պահանջելու միջնորդություններն  այն դեպքում, որ,  ըստ պաշտպանական կողմի, մեղադրող կողմի բոլոր միջնորդությունները բավարարվել են: