Փաստ ինֆո

Արագածոտնի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը մի քրեական գործով որոշել է դիմել ՀՀ սահմանադրական դատարան՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 141-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետը, այն է՝ սեռական հարաբերությունը տասնվեց տարին չլրացած անձի հետ կամ սեքսուալ բնույթի գործողություններ կատարելը տասնվեց տարին չլրացած անձի նկատմամբ՝    միևնույն անձի նկատմամբ` պարբերաբար՝  Սահմանադրությանը հակասող ճանաչելու խնդրանքով:

Գործով ամբաստանյալը մեղադրվում է անչափահաս, ակնհայտ 16 տարին չլրացած աղջկա հետ ամուսնանալու եւ նրա հետ իր տանը պարբերաբար սեռական հարաբերություն ունենալու համար, որի արդյունքում  կինը  հղիացել է:

Խորհրդակցական սենյակում հետազոտելով քրեական գործի նյութերը՝ դատարանը գտել  է, որ սույն քրեական գործով ամբաստանյալի նկատմամբ կիրառման ենթակա ՀՀ քրեական օրենսգրքի   141-րդ հոդվածի   2-րդ մասի 3-րդ կետն առերևույթ հակասում է ՀՀ Սահմանադրության մի շարք դրույթների, ուստի անհրաժեշտ է այդ դրույթը ՀՀ Սահմանադրությանը հակասող և անվավեր ճանաչելու խնդրով դիմել ՀՀ սահմանադրական դատարան, իսկ քրեական գործի վարույթը կասեցնել՝ մինչև ՀՀ սահմանադրական դատարանի որոշման կայացումը:

Դատարանը Օրենսգրքի 141-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետի սահմանադրականության հարցը քննարկել  է՝    հիմք ընդունելով  քրեական գործով հաստատված  հանգամանքները: Մասնավորապես,  տուժողը և ամբաստանյալն ավանդական հարսանիք են կատարել իրենց ծնողների, հարազատների մասնակցությամբ և ծնողների թույլտվությամբ են իրար հետ մտել սեռական հարաբերության մեջ՝ որպես ամուսիններ: Տուժողը  արարքը կատարվելու պահին եղել է 15 տարեկան, իսկ դատաքննության փուլում դարձել է 16 տարեկան,   ամբաստանյալը և տուժողը, վերջինի 16 տարին լրանալուն պես դիմել են ՔԿԱԳ մարմնին և գրանցել իրենց ամուսնությունը և դատարան են ներկայացրել ամուսնության վկայական, ավելին՝ 2015 թվականի հունիս ամսին ծնվել է տուժողի և ամբաստանյալի երեխան:

Դատարանը փաստել  է, որ արարքն՝ պարբերաբար հատկանիշը,   ապացուցվել է բացառապես տուժողի և ամբաստանյալի ցուցմունքներով, քրեական գործով որևէ այլ փաստական տվյալ չկա այդ հանգամանքը հաստատած համարելու համար:  

Մեղադրողը դատարանին միջնորդել է  ամբաստանյալին մեղավոր ճանաչել և նրա նկատմամբ նշանակել պատիժ՝ ազատազրկում՝ 4 տարի ժամկետով, որը կրելու է ՀՀ ԱՆ համապատասխան քրեակատարողական հիմնարկում, իսկ  տուժողը, ամբաստանյալը խնդրել են  մեղմ վարվել, իսկ պաշտպանը միջնորդել է  պատիժը պայմանականորեն չկիրառել, քանի որ միակ պատիժն ազատազրկումն է, որը նշանակելը, կատարման ուղարկելը կամ պատիժը պայմանականորեն չկիրառելը նպատակահարմար չէ սույն գործի փաստական հանգամանքների պայմաններում:

Նշենք, որ Հայաստանի դատարանները ողողված են նմանատիպ գործերով, ստացվում է, որ իրավապահ մարմինները միջամտում են քաղաքացիների անձնական, ընտանեկան կյանքին՝ չէ՞ որ տղամարդն ու կինը հարազատների համաձայնությամբ են ամուսնացել, դարձել ամուսիններ, երեխա է ծնվել, սակայն երեխայի  ծնողները ստիպված են դատական գործընթացների միջով անցնել, որովհետև օրենքն է այդպիսին:

«Փաստինֆո»-ն գործի մանրամասներին կանդրադառնա առաջիկայում: