Փաստ ինֆո

Գործարար, «Օժիտ» խանութի սեփականատեր Սիլվա Գալստյանի սպանության գործով ամբաստանյալ նրա թոռն այսօր հայտարարեց, որ ինքը չի գողացել տատիկի ոսկեղենը,  սպանությունն էլ դիտավորությամբ չի կատարել, այդպես է ստացվել: Ամբաստանյալ Ալբերտ Մոմջյանը մանրամասնեց, որ մասնակի է ընդունում մեղադրանքը, մասնավորապես, չի ընդունում,  որ կատարել է գողություն, և այդ հանցանքը թաքցնելու համար է կատարել սպանությունը: 

Ամբաստանյալը հայտարարեց, որ  տատիկի գիտությամբ  է նրա ոսկեղենը գրավադրել, անգամ, ըստ նրա, տատիկը հայրիկին ասել էր այդ մասին: Ինչո՞ւ ո՛չ իր հայրը, ով գործով տուժողի իրավահաջորդն է, ո՛չ էլ նախաքննության ընթացքում ու դատարանում հարցաքննված ամբաստանյալի մյուս հարազատները չեն ասել այդ մասին հարցին ի պատասխան Ա.Մոմջյանը հայտարարեց՝  չեն ասում  «իմ վիճակը բարդացնելու համար»:  Ամբաստանյալը հայտնեց, որ ոսկեղենի վրայի ադամանդները հանել է, տեղը «սուպեր ցիրկոն» է տեղադրել, որպեսզի ադամանդներն էլ առանձին վաճառի, արդյունքում   «մնացած պարտքերը տվեցի»:   Ոսկեղենը գրավադրել է, որ խաղամոլությամբ կուտակած  4 մլն դրամի պարտքերը վերադարձնի: «Մինչև դեպքը բոլոր պարտքերը մարվել էին»,- ասաց նա:

Ա.Մոմջյանը հայտարարեց, որ դեպքի օրը տատիկն ուզում էր իր ձեռքից վերցնել իր իսկ՝ տատիկի, մեքենայի բանալին, ինքը չէր ուզում տալ,  ինքը բրդել է տատիկին, նա էլ ընկնելիս ծոծրակին հարված  է  ստացել ու մահացել: Ամբաստանյալը որևէ կերպ չկարողացավ պատասխանել դատարանի հարցին, թե ինչո՞վ է բացատրում, որ տատիկի ու իր ստացած վնասվածքների տեղակայումները չեն համապատասխանում հանգամանքների իր նկարագրությանը: Մասնավորապես, գործարար կնոջ դիակի դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացության համաձայն,  մահվան պատճառ է հանդիսացել կյանքի օրոք ստացած  շնչառական օրգանի կոտրվածքը և ոչ թե ծոծրակի վնասվածքը: Մեղադրողն իր հերթին հարցրեց՝ ինչպե՞ս է պատահել, որ տատիկը հետևից քաշել  է  ու իր կրծքավանդակին ճանկռվածքներ պատճառել, ինչպե՞ս պատահեց, որ ամբաստանյալի շորերը չպատռվեցին՝  «շորերս լավ որակի էին, չպատռվեցին», ասաց նա: Իր ձեռքի այտուցը ամբաստանյալը բացատրեց նրանով, որ դեպքից հետո, «ներվայնացած»,  ձեռքը պատերին է խփել:

Միաժամանակ ամբաստանյալը դժգոհություն հայտնեց  տատիկից՝  նա  կարող էր ինքնասպանության հասցնելու աստիճան  մարդուն ստորացնել, «չոր կին էր»:

Ամբաստանյալը հայտարարեց, որ տատիկի դիակը միայնակ է տեղափոխել տատիկի տնից՝ վերելակով նախ կնոջ դիակը իջեցրել է ներքև, տեղավորել ավտոմեքենայում, ապա  տեղափոխել տարածք, որն իրեն ծանոթ է եղել և այնտեղ եկեղեցի կար՝ կանգնել է եկեղեցու մոտ:  Մինչ տատիկի դիակը տեղափոխելը ծննդյան հանդիսության է մասնակցել, ապա գնացել ամառանոց, որտեղ բնակվում էր տատիկի հետ միասին:

«Դեպքից հետո  Ձեր հորից 200 հազար դոլար եք պահանջել դիակի տեղն ասելու համար» հարցին ի պատասխան ամբաստանյալը ոչ ստանդարտ պատասխան տվեց՝  «տեղը ասելու համար չեմ ուզել, բերդում  յոլա  գնալու համար գումար էր պետք»: Ամբաստանյալը հերքեց, որ այրել է տատիկի դիակը, կրակայրիչով տատիկի հագուստն է այրել՝ արյան հետքերը վերացնելու համար,  այդ դեպքում ինչպե՞ս է պատահել, որ  դիակն այրվել է մինչև ոսկրերը հարցին  ի պատասխան ամբաստանյալը նորից պնդեց, որ կրակայրիչով տատիկի հագուստն է այրել: 

Ամբաստանյալը միաժամանակ պնդեց, որ մեքենայում, որով դիակն է տեղափոխել, արյան հետքեր չեն եղել,  մեքենան լվացման է տվել, որպեսզի «հողի, ցեխի» հետքերը մաքրվեն: Հակադարձելով մեղադրողի հարցին մեքենայի մեջ արնանման հետքի առկայության մասին, ամբաստանյալը հայտարարեց՝ ուրեմն, լավ չեն լվացել:

Դատարանն այսօր մերժեց պաշտպանական կողմից միջնորդությունը դատահոգեբուժական ու դատահոգեբանական համալիր փորձաքննություն նշանակելու մասին՝ անհիմն լինելու պատճառով. նախաքննության ընթացքում արդեն իսկ անց է կացվել դատահոգեբուժական փորձաքննություն, որի եզրակացության համաձայն, ամբաստանյալը չի տառապել ու չի տառապում որևէ հոգեկան հիվանդությամբ, գիտակցել է իր գործողություններն ու դրանց հետևանքները, այսինքն՝ նա ճանաչվել է մեղսունակ: Դատարանը բավարարեց  պաշտպանական կողմի միջնորդությունը հարազատների հետ ամբաստանյալի հեռախոսազրույցների ու տեսակցությունների արգելանքը հանելու մասին:

Հաջորդ դատական նիստում կսկսվի դատական վիճաբանությունների փուլը՝ մեղադրողի մեղադրական ճառով: