Փաստ ինֆո

Օֆշորի գործով այսօրվա դատական նիստում սկսվեց գործով գրավոր ապացույցների հետազոտումը՝ 32 հատոր կազմող գործի գրավոր ապացույցներից առաջինը հետազոտվեց 100 էջ կազմող Ֆինանսատնտեսական և դատահաշվապահական փորձաքննության եզրակացությունը: Փորձագետները ուսումնասիրել էին 2010-2013թթ. ընթացքում «Ձորագյուղ» արտադրական կոոպերատիվի գործունեությունը՝  կոոպերատիվի տնօրենը գործով միակ ամբաստանյալ Աշոտ Սուքիասյանն է: Նա  մեղադրվում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 190-րդ հոդվածի  3-րդ մասի 1-ին կետով՝ առանձնապես խոշոր չափերով հանցավոր ճանապարհով ստացված եկամուտներն օրինականացնելը (փողերի լվացումը), 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով՝ առանձնապես խոշոր չափերի խարդախություն, և 205-րդ հոդվածի 2-րդ մասով՝ առանձնապես խոշոր չափերով հարկերը վճարելուց չարամտորեն խուսափելը:

Եզրակացության  մանրակրկիտ հրապարակումից հետո տեղի ունեցավ կողմերի՝ պաշտպանական ու տուժող,  դիրքորոշումների բախում: Մասնավորապես, տուժողի ներկայացուցիչ  Շալիկո Փիրուզյանն արձանագրեց, որ ամբաստանյալի կողմից 10,7 մլն դոլարի վարկը ոչ նպատակային  է  օգտագործվել, բանկի տրամադրած գրավի գումարի գերակշռող մասով գնվել է ոսկի: Ըստ նրա, կատարվել են այլ ծախսեր, որոնք ընդհանրապես կապ չունեն վարկի նպատակի՝  ոսկու հանքահորերի շահագործման հետ, գնվել են  մշակված ադամանդներ՝  ներդրումներ անելու, համապատասխան  սարքավորումներ ձեռք բերելու փոխարեն: Ներկայացուցիչն ընդգծեց, որ գումարների գերակշռող մասը պետք է օգտագործվեր հանքի զարգացման համար:  Ոչ մի լումա բիզնես ծրագրին համապատասխան չի օգտագործվել, նշեց տուժողի ներկայացուցիչը՝ եզրահանգելով, որ Փայլակ Հայրապետյանի վստահությունը չարաշահելով, նրան ունեզրկելով,   կատարվել է  խարդախություն: «Վեց ամիս հետո արդեն  ադամանդի, ոսկու հումք պետք է բերվեր այստեղ, որպեսզի մարդիկ  սկսեին աշխատել, ինչը չի արվել»,- նշեց  Շ.Փիրուզյանը:

Ամբաստանյալի պաշտպան  Յուրիկ Խաչատրյանն իր հերթին նշեց, որ տուժող կողմի ասածները հիմնված չեն փաստարկների վրա: Աշոտ Սուքիասյանն էլ հավելեց, որ ինքը բիզնես ծրագրից շեղվել է միայն Փայլակ Հայրապետյանի պարտքերը փակելով: Ամբաստանյալը հայտարարեց, որ Աֆրիկայում 16 մլն դոլարի ներդրում է կատարվել:

Փայլակ Հայրապետյանը հիշեցրեց   պաշտպանի արած  հայտարարությունն այն մասին, որ «բիզնեսը հետագայում պետք է նվիրեր Սարգսյանին ու Կճոյանին» («Փաստինֆո». խոսքը նախկին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի և Արարատյան թեմի առաջնորդ Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանի մասին է): Պաշտպանն իր հերթին հակադարձեց՝  իր պաշտպանյալն այդ անունները տվել է, որպեսզի բիզնեսն առաջ տանի:

Դատարանում հետազոտվեցին նաև լիազորագրերը, որոնց հիման վրա տուժողը լիազորել է ամբաստանյալին տնօրինել իր գույքն ու դրա դիմաց վարկ ստանալ: 

Պաշտպանական կողմը գտնում է, որ կատարվել է գործարք քաղաքացիաիրավական տիրույթում, որևէ իրավասություն Աշոտ Սուքիասյանը չի խախտել, ռիսկայնություն ցանկացած բիզնես էլ ունի, մեկ տարվա մեջ՝ հրաշք գործելով՝ Ա. Սուքիասյանը չէր կարող միանգամից վերադարձնել բոլոր գումարները:  Իսկ տուժողի ներկայացուցիչը գտնում է, որ «հենց այստեղից էլ սկսվել է խարդախությունն ու խաբեությունը»: Տուժողն իր հերթին հավելեց, որ  «իմ միամտությունը, վստահությունը, իմ նորմալ մարդ լինելը օգտագործել են ներքևից վերև, թողել եմ այս ամեն ինչը մեր արդարադատությանը»: Ըստ նրա, կազմակերպված է եղել, թե ինչպես կազմել լիազորագրերը, ինքն  ուղղակի մտել, ստորագրել ու դուրս է եկել: 

Հաջորդ դատական նիստում ապացույցների հետազոտումը կշարունակվի: