Փաստ ինֆո

Նուբարաշենի խճուղում 12 տարվա վաղեմության գործով այսօրվա նիստին ներկայացած միակ վկան հայտարարեց,  որ չի հիշում՝ ճանաչո՞ւմ է գործով երկու ամբաստանյալներին, թե ոչ, ապա հավելեց, որ եթե ճանաչեր, կհիշեր:

Վկան դատարանում հիշեց միայն, որ ինքը հեռախոսի քարտ է վաճառել: Նա նշեց, որ տասներկու տարի առաջ նախաքննությանը ավելի հանգամանալից  ցուցմունք  է տվել,  շատ ժամանակ է անցել, չի հիշում:

Իսկ նախաքննական ցուցմունքում վկան  հայտնել էր, որ 230  դոլարով  իզի քարտ է վաճառել մի տղամարդու: Վկան նախաքննության ժամանակ նկարով ճանաչել է Արթուր Սարգսյանին՝   որպես իզի քարտը գնած  տղամարդու:

Դատարանը հրապարակեց մի շարք վկաների բերման ենթարկելու դատարանի որոշման կատարման վերաբերյալ արձանագրությունները՝  որոշ վկաներ, ըստ բանավոր հայտարարությունների,   բացակայում են երկրից, մի դեպքում առկա է բնակության վայրի փոփոխություն:

Բանավոր հայտարարություններից մեկն ասում էր, որ վկան գտնվում է ՌԴ-ում՝ անհայտ հասցեում, մինչդեռ նույն այդ վկայի վերաբերյալ սահմանային էլեկտրոնային տեղեկատվական համակարգն արձանագրել էր, որ նա չի հատել ՀՀ սահմանը:

Մի վկայի հանդեպ երեք անգամ բերման որոշում է կայացվել և երեք անգամ էլ վկան բերման չի ենթարկվել, քանի որ գնացել է աշխատանքի: Վկան ավտոբուսի վարորդ է, չի կարող հեռանալ ղեկի մոտից ու ներկայանալ դատարան: 

Սահմանային հիշյալ համակարգի տեղեկացմամբ, Հայաստան պարբերաբար ելումուտ է անում Արթուր Սարգսյանը,  նա տվյալ պահին Հայաստանում չէ: Ամբաստանյալ Կամսար Հակոբյանի պաշտպան Գիվի Հովհաննիսյանը գտնում է, որ վկան միանշանակ պետք է գա դատարան ու պատասխանի իրենց հարցերին. այն  դեպքում, որ իր պաշտպանյալը չի ճանաչել վկային,  այդ ինչպե՞ս է պատահել, որ վերջինս ոչ միայն ճանաչել է, այլև սպանության պատվեր է տվել իր պաշտպանյալին: Պաշտպանը խնդրեց դատարանին միջոցներ ձեռնարկել, որպեսզի հերթական անգամ, երբ վկան մուտք կգործի Հայաստան, հրավիրվի դատարան:

Ըստ  մեղադրանքի՝ Կամսար Հակոբյանը, տեղեկանալով Արթուր Սարգսյանի` Արկադի և Արտյոմ Գևորգյանների սպանությունը կազմակերպելու մտադրության մասին, Ա.Երեմյանի և Ա.Սարգսյանի հետ միասին համաձայնել են Արթուր Սարգսյանի պատվերի, այն է՝ գումարային վարձատրության դիմաց կատարել սպանությունը:

Տեղեկանալով, որ Արտյոմ և Արկադի Գևորգյանները (նրանք Ռուբեն Գևորգյանի՝ «Ծաղիկ Ռուբո», եղբոր որդիներն են) 2003թ. հունիսի 25-ին առավոտյան Գ.Հարությունյանի և Ս.Հակոբյանի հետ վերջինիս վարած և նրան պատկանող «ԳԱԶ 31029» մակնիշի սև գույնի տաքսի ավտոմեքենայով պետք է գնան Նուբարաշենի հոգեբուժական հիվանդանոց, Կ.Հակոբյանը Ա.Երեմյանի և Ա.Սարգսյանի հետ, Արթուր Սարգսյանի տրամադրած «Մերսեդես 124» ավտոմեքենայի վրա ամրացրել են Ռ.Աբաջյանին պատկանող «ՎԱԶ 2106» մակնիշի ավտոմեքենայի վրայից նախաքննությամբ դեռևս չպարզված հանգամանքներում 2003թ. ապրիլի 25-ին հափշտակված  համարանիշերը, զինվել են Ա.Սարգսյանի կողմից ապօրինի կերպով ձեռք բերված և իրենց տրամադրված հրազեն հանդիսացող «ԱԿՄԱ» տեսակի 1625 համարի, «ԱԿՄԱ» տեսակի առանց համարի և «ԱԿԱ-74ՈՒ» տեսակի 369450 համարի ինքնաձիգներով ու փամփուշտներով, 2003թ. հունիսի 25-ին դարանակալել են Նուբարաշենի խճուղիում:

Նշված «ԳԱԶ 31029» մակնիշի ավտոմեքենայի՝ տվյալ ճանապարհահատվածով ընթանալու պահին, շահադիտական դրդումներով ապօրինաբար կյանքից զրկելու դիտավորությամբ հրազենային կրակահերթեր են արձակել ավտոմեքենայի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով սպանվել էին վարորդ Սաշիկ Հակոբյանը, ՀՀ ՊՆ բուժվարչության պետի տեղակալ Գարեգին Հարությունյանը և Ռուբեն Գևորգյանի եղբոր որդի Արկադի Գևորգյանը:

Նրա եղբայրը՝ Արտյոմ Գևորգյանը, հրազենային վնասվածքներով տեղափոխվել էր հիվանդանոց, որտեղ նրա կյանքը, բժշկական միջամտության շնորհիվ, փրկվել էր: Վերջինիս առողջությանը պատճառվել էր  կյանքին վտանգ սպառնացող ծանր վնաս:

Կամսար Հակոբյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի  2-րդ մասի 1-ին և 8-րդ կետերով՝ շահադիտական դրդումներով, պատվերով երկու անձի սպանություն, և 235-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ ապօրինի կերպով զենք, ռազմամթերք ձեռք բերելը, պահելը, կրելը, իսկ  Անդրանիկ Երեմյանին՝ 104-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 8-րդ կետերով: