Փաստ ինֆո

Նուբարաշենի խճուղում   տասներկու տարվա  վաղեմության սպանությունների գործով այսօրվա դատական նիստին  չէր հաջողվել բերման ենթարկել  վկաներին: Դատարանում հրապարակվեցին նրանցից  15-ի վերաբերյալ ոստիկանության կազմած արձանագրությունները:  Ըստ դրանց, վկաների մի մասը բացակայում է Հայաստանից.  գտնվում է ՌԴ-ում,  «Ֆրանսիա քաղաքում», Լեռնային  Ղարաբաղի Հանրապետությունում, և նրանց գտնվելու հասցեն անհայտ է: Մի վկայի պարագայում անգամ մայրը հայտնել է, որ որդին ընտանիքով տեղափոխվել է, սակայն որտեղ՝ ինքը տեղեկություն չունի:

Դատակոչված վկաներից երեքը գտնվում է Վրաստանում, մեկը՝  Բելառուսում, երեք վկա մահացել է, ընդ որում, նրանցից մեկը դեպքերի ժամանակ անչափահաս է եղել:

Ամբաստանյալներից մեկի՝  Անդրանիկ Երեմյանի,  պաշտպան Ինեսսա Պետրոսյանը  նշեց, որ վկաների Հայաստանից բացակայելու մասին արձանագրությունները հավատ չեն ներշնչում, քանի որ հիմնված  են հարևանների բանավոր հայտարարությունների վրա: Վկաներից շատ-շատերի ցուցմունքներն էլ որևէ կապ չունեն ամբաստանյալներին առաջադրված մեղադրանքի հետ: Ըստ Ի.Պետրոսյանի, մահացած վկաներից մեկը, ով դեպքերի ժամանակ անչափահաս է եղել, չի նախազգուշացվել սուտ ցուցմունք տալու պատասխանատվության մասին, ուստի նրա ցուցմունքը պետք է հանվի ապացույցների շարքից: Չեն կարող հրապարակվել նաև Վրաստանի երեք քաղաքացիների ցուցմունքները, ովքեր բերման ենթարկվելու ենթակա չեն:

Պաշտպանական կողմը նշեց, որ վկաների մի մասի նախաքննական ցուցմունքները չպետք է հրապարակվեն, քանի որ նրանց մասնակցությամբ առկա են ճանաչման արձանագրություններ և անհրաժեշտ է, որպեսզի ապահովվի նրանց ներկայությունը դատարանում:

Դատարանում հրապարակվեցին տասից ավելի վկաների ցուցմունքներ, որոնք, պաշտպանական կողմի գնահատմամբ, որևէ կապ չունեն ամբաստանյալներին առաջադրված մեղադրանքի հետ: Դրանց թվում էր, մասնավորապես, Ռուբեն Գևորգյանի՝ «Ծաղիկ Ռուբո», եղբոր որդիների, ովքեր գործով տուժողներ են,  մոր ցուցմունքն այն  մասին, որ Արտյոմ Գևորգյանը զանգահարել է Գարեգին Հարությունյանին՝ խնդրելով միասին գնալ հոգեբուժարան՝ Արկադի Գևորգյանի զինակոչային հարցով: Խոսակցությանը ներկա էր գործով վկա Համլետ Մկրտչյանն, ում  տուժողների մայրը չէր վստահում, իսկ Նուբարաշենի   խճուղում սպանություններից հետո նա  Համլետ Մկրտչյանին ուղղակի մեղադրել է, որ ինքն է մատնել իր որդիներին:

Դատարանը որոշեց նորից բերման ենթարկել գործով վեց վկաների, միաժամանակ սահմանային ծառայությունների միջոցով ճշտել նրանք հեռացե՞լ են  Հայաստանից, թե ոչ:

Ըստ  մեղադրանքի՝ Կամսար Հակոբյանը, տեղեկանալով Արթուր Սարգսյանի` Արկադի և Արտյոմ Գևորգյանների սպանությունը կազմակերպելու մտադրության մասին, Ա.Երեմյանի և Ա.Սարգսյանի հետ միասին համաձայնել են Արթուր Սարգսյանի պատվերի, այն է՝ գումարային վարձատրության դիմաց կատարել սպանությունը:

Տեղեկանալով, որ Արտյոմ և Արկադի Գևորգյանները (նրանք Ռուբեն Գևորգյանի՝ «Ծաղիկ Ռուբո», եղբոր որդիներն են) 2003թ. հունիսի 25-ին առավոտյան Գ.Հարությունյանի և Ս.Հակոբյանի հետ վերջինիս վարած և նրան պատկանող «ԳԱԶ 31029» մակնիշի սև գույնի տաքսի ավտոմեքենայով պետք է գնան Նուբարաշենի հոգեբուժական հիվանդանոց, Կ.Հակոբյանը Ա.Երեմյանի և Ա.Սարգսյանի հետ, Արթուր Սարգսյանի տրամադրած «Մերսեդես 124» ավտոմեքենայի վրա ամրացրել են Ռ.Աբաջյանին պատկանող «ՎԱԶ 2106» մակնիշի ավտոմեքենայի վրայից նախաքննությամբ դեռևս չպարզված հանգամանքներում 2003թ. ապրիլի 25-ին հափշտակված  համարանիշերը, զինվել են Ա.Սարգսյանի կողմից ապօրինի կերպով ձեռք բերված և իրենց տրամադրված հրազեն հանդիսացող «ԱԿՄԱ» տեսակի 1625 համարի, «ԱԿՄԱ» տեսակի առանց համարի և «ԱԿԱ-74ՈՒ» տեսակի 369450 համարի ինքնաձիգներով ու փամփուշտներով, 2003թ. հունիսի 25-ին դարանակալել են Նուբարաշենի խճուղիում:

Նշված «ԳԱԶ 31029» մակնիշի ավտոմեքենայի՝ տվյալ ճանապարհահատվածով ընթանալու պահին, շահադիտական դրդումներով ապօրինաբար կյանքից զրկելու դիտավորությամբ հրազենային կրակահերթեր են արձակել ավտոմեքենայի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով սպանվել էին վարորդ Սաշիկ Հակոբյանը, ՀՀ ՊՆ բուժվարչության պետի տեղակալ Գարեգին Հարությունյանը և Ռուբեն Գևորգյանի եղբոր որդի Արկադի Գևորգյանը:

Նրա եղբայրը՝ Արտյոմ Գևորգյանը, հրազենային վնասվածքներով տեղափոխվել էր հիվանդանոց, որտեղ նրա կյանքը, բժշկական միջամտության շնորհիվ, փրկվել էր: Վերջինիս առողջությանը պատճառվել էր  կյանքին վտանգ սպառնացող ծանր վնաս:

Կամսար Հակոբյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի  2-րդ մասի 1-ին և 8-րդ կետերով՝ շահադիտական դրդումներով, պատվերով երկու անձի սպանություն, և 235-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ ապօրինի կերպով զենք, ռազմամթերք ձեռք բերելը, պահելը, կրելը, իսկ  Անդրանիկ Երեմյանին՝ 104-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 8-րդ կետերով: