Փաստ ինֆո

Նուբարաշենի խճուղում  տասներկու տարվա վաղեմության սպանությունների գործով այսօրվա դատական նիստին բոլոր հինգ վկաները բերման էին ենթարկվել:

Մասնավորապես, հարցաքննվեց տաքսու վարորդը, ում մեքենան  երկու տղամարդ էր նստել, նրանք մեքենայից իջել էին   Շենգավիթի ոստիկանության բաժնի մոտ: Ըստ վկայի,  իրեն ճանաչման ներկայացված լուսանկարներից մեկում պատկերված անձին  ինքը նմանեցրել է «իմ ջանի, իմ դրբի»  հետևի աջ նստատեղին նստածին՝  ոչ թե այս մարդն է, այլ այս տիպի մարդ է, ասաց նա: Եթե հիշյալ ուղևորին ինքը տեսել է հայելու մեջ, ապա իր կողքին նստածի արտաքին տվյալները, ըստ վկայի, ինքը չի ֆիքսել:

Դատարանն արձանագրեց, որ վկայի դատաքննական ցուցմունքները չեն համապատասխանում լուսանկարներով ճանաչման արձանագրություններին: Արձանագրություններից մեկում վկան իր  ձեռքով գրել է՝ ճանաչեցի հետևի աջ նստատեղին նստածին, իսկ դրանից 15 օր անց  մեկ այլ նկարով ճանաչել է նաև իր կողքին նստած ուղևորին: Երկրորդ արձանագրությունը կազմվել է համակարգչային եղանակով, դրանում առկա է վկայի ստորագրությունը: Առաջին դեպքում որպես ճանաչված անձ հիշատակվում է Կամսար Հակոբյանի, երկրորդ դեպքում՝ Անդրանիկ Երեմյանի անունները: 

Վկան պնդեց իր դատաքննական ցուցմունքներն՝ ասելով, որ առաջին դեպքում նկարներից մեկով նմանեցրել է մեքենայի հետևում նստած ուղևորին, երկրորդ ճանաչումը չի հիշում, որ տեղի ունեցած լինի: Վկան ի պատասխան ճշտող հարցերի՝  երկրորդ ճանաչման վերաբերյալ նախ նշեց՝ չի եղել, չեմ հիշում, ապա ասաց չեմ հիշում, չի եղել, եթե լիներ կտպավորվեր: Վկան,  ի դեպ, նշեց, որ չի ճանաչում ամբաստանյալներին, իսկ ամբաստանյալ Կամսար Հակոբյանի պաշտպան Գիվի Հովհաննիսյանի հարցին՝ կարելի՞ է եզրակացնել, որ տաքսի նստողները ամբաստանյալները չեն եղել, վկան հաստատական պատասխան տվեց:

Ամբաստանյալներին  չճանաչելու մասին հայտարարեց նաև գործով մեղադրյալ  Առաքել Սարգսյանի (ում գտնվելու  վայրն անհայտ է)  եղբայրը: Վկան հայտնեց, որ  տասներկու տարի առաջ եղբորը օդանավակայան է ճանապարհել, սակայն հաջորդ օրն իր համար անսպասելի եղբայրը զանգահարել է իրեն, ասել, որ մեկնելը չի հաջողվել, Էջմիածնի ճանապարհին հանդիպել է եղբոր հետ, ով իրեն հարյուր դոլար է տվել: Դատարանում նա ասաց, որ եղբորից բացի ուրիշ ոչ ոքի չի տեսել, սակայն նախաքննության ընթացքում ասել էր, որ տեսել է եղբորը «Զվարթնոց» համալիրում  երկու այլ անձանց հետ ճաշելիս:      

Թեև, ըստ գործի նյութերի, իրեն երկու անգամ լուսանկարներ են ճանաչման ներկայացրել, որոնցով, ըստ արձանագրությունների, ճանաչել է եղբոր սեղանակիցներին, սակայն դատարանում վկան հերքեց՝ ասելով, որ ամբաստանյալներին առաջին անգամ է տեսնում:

Նախկին ոստիկան, ներկայումս թոշակառու վկան զարմացել էր, թե ինքն ինչ վկա, ինչ եհովայի վկա է, որ դատարան են հրավիրել, սակայն ավելի ուշ հիշեց, որ ինքը որպես ոստիկան եղել է դեպքի վայրում,  տեսել տաքսի ավտոմեքենայում ղեկին նստած վարորդին՝ մահացած:

Դատարանում հարցաքննվեց նաև ներկայումս ուսանող, ծրագրավորող վկան, ով դեպքի ժամանակ 7-8 տարեկան է եղել: Դատարանում նա հայտնեց, որ իջել է բակ ու տեսել մեքենա, սակայն նախաքննության ժամանակ իր խոսքերից հայրը գրել էր ցուցմունք, որում նշվել է, որ տղան  տեսել է երեք անձի՝ սև շորերով, մեքենայի  պատուհանի ապակին ջարդված էր, կային կրակած տեղեր: Պաշտպանական կողմն արձանագրեց, որ այդ տարիքի երեխայի համար ոչ բնորոշ տղան նշում է երեք տղամարդկանցից երկուսի հասակը որքան էր՝ սանտիմետրերով, ինչպես նաև արձանագրում, որ մեքենայի վրայի անցքերը կրակոցների հետքեր են: Կարող է դա երեխայի երևակայության արդյունք է, նշեցին պաշտպանները:

Դատարանն այսօր հրապարակեց իր որոշումները իրենց մերձավոր հարազատների հետ  ամբաստանյալների տեսակցությունների արգելքը վերացնելու մասին՝ պաշտպանների համապատասխան միջնորդությունների  հիման վրա:      

Ըստ  մեղադրանքի՝ Կամսար Հակոբյանը, տեղեկանալով Արթուր Սարգսյանի` Արկադի և Արտյոմ Գևորգյանների սպանությունը կազմակերպելու մտադրության մասին, Ա.Երեմյանի և Ա.Սարգսյանի հետ միասին համաձայնել են Արթուր Սարգսյանի պատվերի, այն է՝ գումարային վարձատրության դիմաց կատարել սպանությունը:

Տեղեկանալով, որ Արտյոմ և Արկադի Գևորգյանները (նրանք Ռուբեն Գևորգյանի՝ «Ծաղիկ Ռուբո», եղբոր որդիներն են) 2003թ. հունիսի 25-ին առավոտյան Գ.Հարությունյանի և Ս.Հակոբյանի հետ վերջինիս վարած և նրան պատկանող «ԳԱԶ 31029» մակնիշի սև գույնի տաքսի ավտոմեքենայով պետք է գնան Նուբարաշենի հոգեբուժական հիվանդանոց, Կ.Հակոբյանը Ա.Երեմյանի և Ա.Սարգսյանի հետ, Արթուր Սարգսյանի տրամադրած «Մերսեդես 124» ավտոմեքենայի վրա ամրացրել են Ռ.Աբաջյանին պատկանող «ՎԱԶ 2106» մակնիշի ավտոմեքենայի վրայից նախաքննությամբ դեռևս չպարզված հանգամանքներում 2003թ. ապրիլի 25-ին հափշտակված  համարանիշերը, զինվել են Ա.Սարգսյանի կողմից ապօրինի կերպով ձեռք բերված և իրենց տրամադրված հրազեն հանդիսացող «ԱԿՄԱ» տեսակի 1625 համարի, «ԱԿՄԱ» տեսակի առանց համարի և «ԱԿԱ-74ՈՒ» տեսակի 369450 համարի ինքնաձիգներով ու փամփուշտներով, 2003թ. հունիսի 25-ին դարանակալել են Նուբարաշենի խճուղիում:

Նշված «ԳԱԶ 31029» մակնիշի ավտոմեքենայի՝ տվյալ ճանապարհահատվածով ընթանալու պահին, շահադիտական դրդումներով ապօրինաբար կյանքից զրկելու դիտավորությամբ հրազենային կրակահերթեր են արձակել ավտոմեքենայի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով սպանվել էին վարորդ Սաշիկ Հակոբյանը, ՀՀ ՊՆ բուժվարչության պետի տեղակալ Գարեգին Հարությունյանը և Ռուբեն Գևորգյանի եղբոր որդի Արկադի Գևորգյանը:

Նրա եղբայրը՝ Արտյոմ Գևորգյանը, հրազենային վնասվածքներով տեղափոխվել էր հիվանդանոց, որտեղ նրա կյանքը, բժշկական միջամտության շնորհիվ, փրկվել էր: Վերջինիս առողջությանը պատճառվել էր  կյանքին վտանգ սպառնացող ծանր վնաս:

Կամսար Հակոբյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի  2-րդ մասի 1-ին և 8-րդ կետերով՝ շահադիտական դրդումներով, պատվերով երկու անձի սպանություն, և 235-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ ապօրինի կերպով զենք, ռազմամթերք ձեռք բերելը, պահելը, կրելը, իսկ  Անդրանիկ Երեմյանին՝ 104-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 8-րդ կետերով: