Փաստ ինֆո

Ոստիկանության համակարգում  «ֆինանսական բուրգի»  գործով այսօրվա դատական նիստում գործով միակ ամբաստանյալ Արթուր Անդրեասյանը հայտարարեց, որ մեղադրանքի փոփոխության արդյունքում իրեն առաջադրված  մեղադրանքը  ՀՀ քրեական օրենսգրքի 184-րդ հոդվածի  2-րդ մասի 1-ին կետով՝ գույքին առանձնապես խոշոր չափերի  վնաս պատճառելը՝ խաբեության կամ վստահությունը չարաշահելու եղանակով, չի ընդունում: Ըստ ամբաստանյալի, ինքը նման հանցանք չի կատարել, և պարզ չէ, թե ինչի հիման վրա է այդ մեղադրանքն առաջադրվել:

Ըստ այդ  մեղադրանքի, տուժող Արտակ Գալստյանը՝  վստահելով ու հավատալով Արթուր Անդրեասյանի կեղծ խոստումներին, համաձայնել է, և  հիպոթեքի  պայմանագրերով անշարժ գույքերը գրավադրվել են բանկում որպես հայցի ապահովման միջոց, արդյունքում՝  խաբեության և վստահությունը չարաշահելու եղանակով տուժող  Արտակ Գալստյանին պատճառվել է  14.367.500 ՀՀ դրամին համարժեք  35.000 ԱՄՆ դոլարի գույքային վնաս: 

Արթուր Անդրեասյանը հայտարարեց, որ մինչև վերջին օրը վարկի մարման գումարները վճարել է: Մեղադրող Արթուր Երիցյանը նշեց, որ ամբաստանյալն, ըստ գործի նյութերի,  միայն տոկոսներն է վճարել, մինչդեռ, ըստ ամբաստանյալի,  ինքը վճարումներ է արել վարկի մայր գումարից՝ տոկոսների հետ միասին:

Ամբաստանյալի պաշտպան Մնացական Սարգսյանը միջնորդեց իրեն ժամանակ տրամադրել բանկից վարկի մարման գրաֆիկը պահանջելու ու դատարանին ներկայացնելու համար՝  դատարանը բավարարեց  միջնորդությունը:

Մեղադրող Արթուր Երիցյանն անցյալ դատական նիստում հրապարակել էր  Արթուր Անդրեասյանի մեղադրանքը լրացնելու ու փոփոխելու իր որոշումը՝ նույն ապացույցների հիման վրա:

Ամբաստանյալին նոր մեղադրանք  էր առաջադրվել  ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի  3-րդ մասի 1-ին կետով՝ առանձնապես խոշոր չափերի խարդախություն՝ երկու դրվագով, 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով՝ խոշոր չափերով խարդախություն, և 184-րդ հոդվածի  2-րդ մասի 1-ին կետով՝ գույքին առանձնապես խոշոր չափերի  վնաս պատճառելը՝ խաբեության կամ վստահությունը չարաշահելու եղանակով:

Մեղադրողի որոշմամբ՝  հիշյալ 35.000 դոլարի հափշտակությունը հանվել է   խարդախությամբ հափշտակության մեղադրանքի ծավալից և հայտնվել 184-րդ հոդվածի  2-րդ մասի 1-ին կետով նոր մեղադրանքի ներքո՝ խաբեության կամ վստահությունը չարաշահելու եղանակով գույքին առանձնապես խոշոր չափերի վնաս պատճառելը:

Ըստ մեղադրանքի, Արթուր Անդրեասյանը՝ բուքմեյքերական գործունեությամբ  զբաղվելու և արտարժույթի առուվաճառքով զբաղվելու հետևանքով հայտնվելով փաստացի անվճարունակ վիճակում, 2010թ. հունիսին որոշել է ՀՀ ոստիկանությունում ղեկավար պաշտոններ զբաղեցնող գնդապետ Կարեն Բաբակեխյանի, գեներալ-մայոր Ներսես Նազարյանի, նրա որդու՝ Երևանում «Մոսկվիչկա» խանութների ցանցի սեփականատեր Արմեն Նազարյանի, ինչպես նաև նրանց ընտանիքի անդամների հետ ունեցած մտերմության և դրանով պայմանավորված՝ իր անձի նկատմամբ շրջապատում ձևավորված վստահության շահարկմամբ խաբեության ու վստահությունը չարաշահելու եղանակով ձեռնարկատիրական գործունեության մեջ ներդնելու և դրա դիմաց շահույթներ ստանալու պատրվակով  հափշտակել տարբեր քաղաքացիների առանձնապես խոշոր չափերով գումարները և ձեռք բերել իրավունք նրանց անշարժ գույքի նկատմամբ:

Ա.Անդրեասյանն, ըստ մեղադրանքի, խարդախությամբ հափշտակել է  թվով յոթ տուժողների առանձնապես խոշոր չափերով՝  ընդհանուր առմամբ   310.320.210 ՀՀ դրամին համարժեք   110.000 եվրոն,  582.000 ԱՄՆ դոլարը,  30 մլն. ՀՀ դրամը,  տուժող Արտակ Գալստյանից  խարդախությամբ ձեռք բերել առանձնապես խոշոր չափերի՝  94.005.000 ՀՀ դրամ արժողությամբ անշարժ գույքի նկատմամբ սեփականության իրավունքը,  տուժող Արտյոմ Շախպազյանից խարդախությամբ հափշտակել խոշոր չափերով՝  1.671.360 ՀՀ դրամին համարժեք 4000 ԱՄՆ դոլարը:

Ըստ փոփոխված մեղադրանքի, խաբեության և վստահությունը չարաշահելու եղանակով տուժող ամբաստանյալը Արտակ Գալստյանին պատճառել է  14.367.500 ՀՀ դրամին համարժեք  35.000 ԱՄՆ դոլարի գույքային վնաս: 

Մեղադրողն ավելի վաղ  հանդես էր եկել մեղադրական ճառով և միջնորդել ամբաստանյալ Արթուր Անդրեասյանին դատապարտել 14 տարվա ազատազրկման՝ անձնական գույքի բռնագր ավմամբ, որը չպետք է գերազանցի 422 250 210 ՀՀ դրամը: Մեղադրողը գտել էր, որ ճիշտ է որակված Արթուր Անդրեասյանին առաջադրված մեղադրանքը՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 3- րդ մասի 1-ին կետով՝ 2 դրվագով՝ առանձնապես խոշոր չափերի խարդախություն, և 178-րդ  հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով՝ խոշոր չափերի խարդախություն, և նրա նկատմամբ պետք է կայացվի մեղադրական դատավճիռ:

Դատարանը, սակայն,  հաջորդ դատական նիստում որոշում էր կայացրել  դատաքննությունը վերսկսելու մասին՝  տուժողներից  երկուսը ներկայացրել էին քաղհայցի պահանջ՝  նրանք դատարանի կողմից ճանաչվել էին քաղհայցվորներ, իսկ ամբաստանյալը՝ քաղպատասխանող: