Փաստ ինֆո

Կանանց սեռական շահագործման գործով դատարանի որոշմամբ բերման ենթարկված՝ տուժող ճանաչված մարմնավաճառն իրեն տուժող չի համարում:

Այսօրվա նիստում նա հայտարարեց, որ ամբաստանյալին չի ճանաչում, և դեպքի հետ կապված ոչինչ չի հիշում:

Այնուամենայնիվ դատարանում տուժողը նշեց, որ ծանոթացել է մի աղջկա հետ, ով այս գործով ևս տուժող է ճանաչվել, ում միջոցով էլ ծանոթացել է գործով ամբաստանյալի քրոջ՝ Բավական Խաչատրյանի հետ: Տուժողը Բավականին խնդրել է օգնել մարմնավաճառությամբ զբաղվելու համար Դուբայ գնալ հարցում։  

Ըստ տուժողի ցուցմունքի՝ Բավականից տեղեկացել է, որ նրա քույրը գտնվում է Դուբայում, զբաղվում  մարմնավաճառությամբ եւ «գործերը լավ» են. Հայաստանում տուն է գնել, իսկ տան գումարը քրոջը տվել է վերջինիս «մամա ռոզան»:

Որպես  ճանապարհածախս  Բավականը գումար է տվել տուժողին, սակայն դատարանում նա դժվարացավ ասել, թե որքան՝ նշելով, որ գումարը պետք է վերադարձներ Դուբայում աշխատելու ընթացքում։ Ըստ տուժողի, այդ գումարը Բավականին ուղարկել է Արաբական Միացյալ Էմիրություններում գտնվող «մամա ռոզան», և չնայած ինքն այդպես էլ Դուբայ չի գնացել, բայց գումարը Բավականին չի վերադարձրել:

Տուժողը պնդում էր, որ Դուբայ գնալով ինքն իր համար էր աշխատելու և ինքնուրույն էր հաճախորդներ գտնելու։  Իսկ, թե այդ դեպքում  ինչու՞  էր «մամա ռոզան» գումար ուղարկում, եթե նրա մոտ չէր աշխատելու կամ Բավականը ինչու՞ էր «բարեգործություն» անում և իրեն ուղարկում Դուբայ՝ տուժողն այդպես էլ չպատասխանեց:

Իսկ դատարանի այն հարցին, թե արդյոք տուժողը օտար լեզվի տիրապետում է, օրինակ՝ անգլերենին, տուժողը պատասխանեց. «ինչքան պետք է իմ գործի համար՝ գիտեմ»:

Դատարանում տուժողը հայտնեց նաև, որ այդ ընթացքում իր հորաքրոջ աղջիկը ևս Դուբայում է գտնվել, ինքը ցանկացել է գնալ Դուբայ ու գտնել նրան։ Սակայն մինչ զբաղվել է իր փաստաթղթերը դասավորելով՝ հորաքրոջ աղջիկը վերադարձել է և  խորհուրդ չի տվել գնալ՝ ասելով, որ ստիպում են մարմնավաճառությամբ զբաղվել, անձնագիրը վերցնում են ու չեն վերադարձնում:

Բացի այդ, տուժողը նշեց, որ Բավականից ստացած գումարը ինքը չի վերադարձրել: «Եթե Բավականը գիտեր, որ այնտեղ անձնագիրը վերցնում են ու շահագործում, ապա պարտավոր էր ասել»,- այսպես արտահայտվեց տուժողը:

Մեղադրող դատախազի հարցին,  թե երբևիցե Բավականը պահանջել է վերադարձնել գումարը՝ տուժողը բացասական պատասխան տվեց։ Վերջինս բացասական պատասխան տվեց նաեւ հաջորդիվ հնչած մեկ այլ հարցի, թե արդյոք տուժողն իր բջջային հեռախոսահամարը չի փոխել, որ չկարողանան գտնել իրեն ու հավելեց, որ Բավականը շատ իրեն չի հետաքրքրում. ինքն  ամուսնացել է, երեխա ունի:

Տուժողի ցուցմունքներում առկա էական հակասությունների պատճառով մեղադրող դատախազ Արմեն Մարուխյանի միջնորդեց հրապարակել նրա նախաքննական ցուցմունքներն ամբողջությամբ:

Ըստ այդմ պարզվեց, որ տուժողը 2008-2011թթ Երևանում զբաղվել է մարմնավաճառությամբ։ 2010թ ամռանն իր ընկերուհու միջոցով  ծանոթացել է գործով մեկ այլ տուժողի հետ, ով պատմել է, որ Բավականն իրեն ուղարկել է Դուբայ մարմնավաճառությամբ զբաղվելու նպատակով, սակայն ինքը Դուբայ հասնելով պատռել է վիզան և իրեն հետ են ուղարկել Հայաստան:

Նախաքննության ընթացքում տուժողը հայտնել է, որ Հայաստանում մարմնավաճառությամբ զբաղվելու ընթացքում չի կարողացել շատ գումար վաստակել։  Բացի այդ՝  չի ցանկացել, որ ազգականներն իմանան դրա մասին, ուստի խնդրել է այդ աղջկան իրեն ծանոթացնել Բավականի հետ, որպեսզի մեկնի Դուբայ՝ մարմնավաճառությամբ զբաղվելու:

Ծանոթանալուց հետո Բավականը պատմել է, թե  քույրը շուրջ 5 տարի է, ինչ բնակվում է Դուբայում և զբաղվում մարմնավաճառությամբ Նելլի անունով «մամա ռոզայի» մոտ: Բավականը տուժողին  հավաստիացրել է, որ այնտեղ շատ լավ պայմաններ են, և որոշ ժամանակ աշխատելուց հետո  «մամա ռոզան» Երևանում աղջիկների համար բնակարան է գնում։ Ավելին՝ ասել է,  որ իր քրոջ համար Նորքում արդեն բնակարան է գնել:

Բավականը նաև ասել է, որ մեկնելու և վիզայի բոլոր ծախսերը կհոգա Նելլին, իսկ այնտեղ որոշ ժամանակ անց աշխատելուց հետո բնակարան կգնի իր համար Երևանում, իսկ Դուբայում յուրաքանչյուր հաճախորդի հետ հանդիպելու համար կստանա 600 ԱՄՆ դոլար:

«Մենք նոր էին մարզից տեղափոխվել Երևան, ես և ընտանիքիս անդամներն աշխատանք չունեինք և համաձայնեցի առաջարկին»,- նշել է տուժողը:

Նախաքննական ցուցմունքում նա նաև հայտնել է, որ այդ ժամանակ իր 18 տարեկանը լրացած է եղել, սակայն անձնագիր չի ունեցել, եւ Բավականի միջոցով  իրեն է փոխանցվել 500 ԱՄՆ դոլար՝ անձնագրի հարցերը կարգավորելու և հագուստ գնելու համար:

Գնալով Գյումրի՝ հանդիպել է իր ծանոթներից մեկին, ում հայտնել է Դուբայ գնալու և մարմնավաճառությամբ զբաղվելու մասին, ով ասել է, որ  ինքը ևս եղել է Դուբայում Նելլի անունով կնոջ մոտ եւ զբաղվել  մարմնավաճառությամբ։ Սակայն այդ աղջիկը պատմել է, որ  նա վերցնում է  աղջիկների անձնագրերը, ստիպում զբաղվել մարմնավաճառությամբ, իսկ վաստակած գումարները վերցնում։ Չտալու դեպքում՝ տուն չի թողնում:

Այդ աղջիկը նաև հայտնել է, որ չի դիմացել ու փախել է՝ վերադառնալով Հայաստան:

Նախաքննության ընթացքում տուժողը հայտնել է, որ  այդ աղջկա պատմածները լսելուց հետո  հասկացել է, որ նույնը կատարվելու  է իր հետ եւ  որոշել է  չմեկնել:

Նկատի ունենալով, որ Բավականի տված գումարն արդեն ծախսել է  անձնագրի, հագուստներ գնելու և այլ ընթացիկ ծախսերի վրա՝ Բավականի զանգերին այլևս չի պատասախանել, փոխել է հեռախոսահամարը՝ վախենալով, որ կարող է իրեն պարտադրեն վերադարձնել գումարը:

Հաջորդիվ տված ցուցմունքներում տուժողը հայտնել է, որ 500 ԱՄՆ դոլարը Բավականը իրեն տվել է շահագրգռելու համար:

Մինչ մեղադրողը հրապարակում էր տուժողի նախաքննական ցուցմունքները՝ վերջինս հարցրեց. «Պարտադիր է, որ ես սա լսե՞մ, դա ինձ պետք չի», ապա դժգոհեց, որ դատական նիստերի դահլիճում շոգ է և ինքն իրեն վատ է զգում:

Ինչ վերաբերում է դատաքննական և նախաքննական ցուցմունքներում առկա էական հակասություններին՝ այս դեպքում էլ նշեց, «չեմ հիշում, հիմա ինչ եք ուզում ինձանից, 4 տարի է անցել, հիմա ես որ մեկը հիշեմ, վայ»:

Ի պատասխան տուժողի այս հայտարարության՝ նախագահող դատավորն ասաց, որ «պատասխաններ ենք ակնկալում,  ոչինչ չենք ուզում»:

Պաշտպանական կողմը տուժողի ցուցմունքներում հակասություններ չտեսավ:

Սակայն հակասությունները վերաբերում էին, մասնավորապես, այն դրվագին, որ տուժողը ցանկացել է Դուբայում մարմնավաճառությամբ զբաղվելու ինքնուրույն հաճախորդներ գտնելով և ոչ թե այլ անձի՝ «մամա ռոզայի» մոտ, ինչպես որ նախաքննական ցուցմունքում էր հայտնել:

Հաջորդ հակասությունը վերաբերում էր նրան, որ դատարանում տուժողը նշել էր, թե Բավականն իրենից գումարը հետ չի պահանջել և ինքը հեռախոսահամար չի փոխել նրանից խուսափելու նպատակով:

Հակասություն ասվածը տուժողի համար անհասկանալի էր, համենայն դեպս, ինքն իր ցուցմունքում հակասություններ չէր տեսնում և միայն պնդում էր, որ չի հիշում. «Ասում եմ այն, ինչ հիշում եմ»:

Այսօրվա դատական նիստում ամբաստանյալ Հերիքնազ Խաչատրյանի պաշտպան Հրանտ Գևորգյանը միջնորդեց ՀՀ ոստիկանությանը՝ Ինտերպոլի բյուրոյից լրացուցիչ հարցման միջոցով պարզել, թե իր պաշտպանյալը, 09.11.2007թ.  գտնվելով Դուբայ քաղաքում մինչև 2008թ. ամռանը, երբ է վերադարձել հայրենիք և որքան ժամանակով, վերջին անգամ ե՞րբ է մուտք գործել հայրենիք: Բացի այդ՝ գտնվելով ԱՄԷ-ում ի՞նչ հեռախոսահամարներից է օգտվել կամ ունեցե՞լ է հեռախոսահամարներ, թե ոչ:

Միջնորդության քննարկումը հետաձգվեց. դատարանը միջնորդությանը կանդրադառնա մեղադրանքի հիմքում դրված բոլոր ապացույցները հետազոտումից հետո:

Պաշտպանի հաջորդ միջնորդությունն էլ վերաբերում էր ամբաստանյալի քրոջը՝ Բավական Խաչատրյանին, ով դատապարտվել է մեկ այլ գործի շրջանակներում, դատարան հրավիրելուն և հարցաքննելուն։ Վերջինս ցուցմունքները դրվել են մեղադրական եզրակացության հիմքում, սակայն նա դատակոչված չէ:

Դատարանը  բավարարեց միջնորդությունը: