Փաստ ինֆո

Գյումրիում Ավետիսյանների ընտանիքի դաժան սպանության գործով հայկական ու ռուսական  վարույթների միացումը ուղղակի  անհրաժեշտություն է՝ քրեական գործի լրիվության, բազմակողմանիության և օբյեկտիվության տեսանկյունից:  Այս մասին լրագրողների հետ այսօրվա հանդիպմանը նշեց տուժողի իրավահաջորդի ներկայացուցիչ, փաստաբան Լուսինե Սահակյանը:

Փաստաբանն ընդգծեց, որ  քրեական գործի բազմակողմանիությունն ու լրիվությունը անհնար է եղել ապահովել այն պահից հետո, երբ Պերմյակովը հայտնվեց ռուսական կողմում, «համենայն դեպս՝  դա շատ լուրջ դժվարություններ է ստեղծել»: Ապացույցների մի մասը հայկական կողմում է, քիչ մասը գտնվում է ռուսական կողմում: Մասնավորապես, ռուսական կողմի տրամադրության տակ են  հնարավոր հագուստները, որոնք եղել են Պերմյակովի հագին, դրանք պետք է ճանաչման  ներկայացվեն  տուժողների հարազատներին, որպեսզի պարզվի  դրանք նա  Ավետիսյանների տնի՞ց է տարել, թե՞ ոչ: Հավանաբար այն կողմում են գտնվում Ավետիսյանների տնից տարված հեռախոսները, վերջին հաշվով ռուսական կողմում է  Պերմյակովն ինքը ու նրա տված ցուցմունքները:

Պերմյակովը հարցաքննվել է նաև հայկական վարույթի շրջանակում, սակայն քանի որ  տուժող կողմի ներկայացուցիչներն այս պահին չունեն գործի  նյութերը,  չգիտեն   ե՞րբ  և ինչպե՞ս է նա հարցաքննվել: Կա նաև անհրաժեշտություն համադրելու ռուսական ու հայկական վարույթների շրջանակում Պերմյակովի հարցաքննությունները:

Լ.Սահակյանն ընդգծեց, որ հայկական կողմը Պերմյակովի հետ հնարավորություն է ունեցել հանդիպելու ավելի ուշ, մինչդեռ կային գործողություններ, առնվազն որոշ փորձաքննություններ պետք է նշանակված լինեին առաջին օրերին՝ եթե ռուսական կողմը բազմակողմանի, լրիվ ու օբյեկտիվ քննություն կատարելու նպատակ դրած լիներ իր առաջ: Առաջին օրերին, օրինակ՝ փորձաքննություն պետք է նշանակվեր   Պերմյակովի վրա կրակոցների արգասիքների առկայության ու  խմածության վերաբերյալ: Տուժող կողմը այս պահի դրությամբ պատասխան չունի հանցագործության շարժառիթի մասին, սակայն չի կարող ասել, թե երկու կողմի նախաքննության մարմիններն ունե՞ն այդ տվյալը, թե՞ ոչ:

Լ.Սահակյանը ընդգծեց, որ եթե հայկական կողմի ապացույցները չլինեն, ապա ռուսական կողմում ապացույցներն ըստ էության շատ քիչ են՝ մեղադրելու համար:  «Չպետք է լիներ երկու գործ, չէր կարող այդպես լինել, իրավաբանորեն դա աբսուրդ է, պետք է լուծում գտնեն երկու կողմը, միացվեն, մի վարույթի ապացույցները որևէ կերպ փոխանցվեն մյուս վարույթ»,- ասաց նա՝ ընդգծելով, որ քրեական գործերի միացումը և Հայաստանի, և Ռուսաստանի քրեական դատավարության օրենսգրքերով նախատեսված է, «եթե խոսքը գնում է օրինական հարուցված քրեական գործերի մասին», մինչդեռ տվյալ պարագայում ռուսական կողմն իրավունք չուներ քրեական գործ քննել  սպանության փաստով:

Տուժող կողմը չգիտի նաև, թե Հայաստանի ու Ռուսաստանի գլխավոր դատախազների մակարդակով գրագրություններն ինչ արդյունքների են հանգեցրել քրեական գործի զուգահեռ երկու վարույթների հետագա ճակատագրի հարցի վերաբերյալ: «Վաղուց արդեն ժամանակն է, որ  գլխավոր դատախազությունն  իր  դիրքորոշումը հայտնած լիներ, այդ մասին տվյալներ հաղորդեր  հասարակությանն ու տուժող կողմին, որպեսզի հասկանանք ինչպես կարելի է այդ խնդրի լուծմանը հասնել»,- ասաց Լուսինե Սահակյանը: 

«Հաշվի առնելով, որ ռուսական կողմն ապօրինի է քննում սպանությունների գործը, կարելի՞ է  ենթադրել, որ այդ վարույթի շրջանակում ձեռք բերված ապացույցներն ևս անօրինական են և արդյո՞ք տեղեկատվության առումով տուժող կողմը չի՞ կորցնում ռուսական վարույթում չներգրավվելով» հարցին ի պատասխան Լուսինե Սահակյանը նշեց. «Մեր ներգրավմամբ խնդիրը լուծում չի ստանում և համենայն դեպս մենք՝  որպես ներկայացուցիչներ,  ամեն ինչ փորձելու ենք անել, որպեսզի այն ապացույցները,  որոնք ձեռք են բերվել ռուսական կողմում,  հնարավորինս թույլատրելի ճանաչվեն, դրանք շատ կարևոր ապացույցներ են այս քրեական գործի համար»: