Փաստ ինֆո

Գյումրեցի Ավետիսյանների ընտանիքի դաժան սպանության գործի քննության նկատմամբ հայ հասարակությունը չափազանց զգայուն է, հատկապես, երբ ակնարկվում է այդ հանցագործության մեջ մեղադրվող Վալերի Պերմյակովին պատժից այս կամ այն պատրվակով ազատելու մասին:

Դրա փոխարեն, սակայն, շատ ավելի լուրջ ու պաշտոնական աղբյուրների տեղեկություններն ըստ արժանվույն չեն ընկալվում նույն այդ հասարակության կողմից: Օրինակ, փետրվարի 27-ին ռուսական 161.ru կայքը, մեջբերելով ՌԴ հյուսիսկովկասյան օկրուգի զինվորական դատարանի նախագահ Միխայիլ Պտիցինի հայտարարությունը, գրել էր, որ մոտ ապագայում դատարանն, ի թիվս այլ աղմկահարույց գործերի, լսելու է նաև ռուս զինծառայող Վալերի Պերմյակովի գործը և ավելացրել, որ Պերմյակովն այժմ գտնվում է Գյումրիում՝ ռուսական ռազմակայանի հոսպիտալում, որտեղ ենթարկվում է հոգեբանական-հոգեբուժական փորձաքննության: Այսինքն` ռուսական կողմն այսպիսով բացառում է իր զինվորի անմեղսունակ լինելու հնարավորությունը, այլապես նման վճռականությամբ չէր հայտարարի, որ գործը դատարան է գնալու: Չէ՞, որ անմեղսունակի նկատմամբ հարուցված քրեական գործը դատարան հասնել ուղղակի չի կարող:

Դատավորի այս հայտարարությունը, թերևս, անուղղակիորեն փաստում է, որ ռուսական կողմը հակված չէ Պերմյակովին «գժի թղթով» ազատելու տարբերակին: Եթե անգամ մի կողմ դնենք այն հարցը, թե որ դատարանում է քննվելու գործը` ՀՀ-ում գտնվող ռուսական զորամասի տարածքում, թե ՌԴ-ի որևէ մարզում ու քաղաքում, միևնույն է դատավորի հայտարարությունն արդեն իսկ նշանակում է, որ այն դատարան  հասնելու է: Իսկ սա էլ իր հերթին նշանակում է, որ Պերմյակովին անմեղսունակ ճանաչելու միտում ՌԴ-ում չկա: Հատկապես այն պարագայում, երբ այս հայտարարությունն արվում է պաշտոնատար անձի, տվյալ դեպքում` դատավորի շուրթերով:

Ի դեպ, միամիտ է նաև այն տեսակետը, թե Պերմյակովին կարող են մեղսունակ ճանաչել սպանության մասով, իսկ, ասենք, զորամասն իրնքնակամ լքելու մասով` ոչ: Մարդը կիսով չափ մեղսունակ պարզապես չի կարող լինել:

Ավելին, այսօր նաև հայաստանյան մամուլում տեղեկություններ հրապարակվեցին, այն մասին, որ Վալերի Պերմյակովը հոգեկան հիվանդ չէ: Тert.am կայքի` նախաքննությանը մոտ կանգնած աղբյուրների հայտնած տեղեկություններով, ավարտվել է Պերմյակովի նկատմամբ ամբուլատոր դատաhոգեբանական փորձաքննությունը, որի եզրակացությամբ նա ճանաչվել է մեղսունակ:

Ինչ վերաբերում է ավելի վաղ այն հրապարակումներին, թե Պերմյակովին զորակոչած  հինգ տասնյակ անձանց նկատմամբ պատասխանատվության տարբեր միջոցներ են կիրառվել, սա ևս դեռ չի նշանակում, որ Պերմյակովն անմեղսունակ է: Գուցե առողջական որոշակի խնդիրներ ունեցել է, բայց դա դեռ բավական չէ, որ մարդն անմեղսունակ ճանաչվի:

Ինչևէ, գործն անկասկած ողբերգական է, ու թերևս սրանով էլ հենց բացատրվում է հասարակության զգացմունքայնությունն այս հարցում: Բայց նույնիսկ այս պարագայում մեղսունակին անմեղսունակ դարձնելու կարիք չկա, անգամ կասկածների մակարդակով: Սա կարող է շատ վտանգավոր հասարակական կարծիք ձևավորել` բոլոր հնարավոր ամենաբացասական հետևանքներով:

Կատարված ոճրագործության մեխանիզմը վկայում է, որ գործ ունենք սառնասրտորեն կատարված հանցագործության հետ։ Եւ նրան անգամ լրատվական դաշտում հոգեկան հիվանդ ներկայացնելու հրապարակումներն ուղղակի վտանգավոր են։ Որքան էլ մարդկային բանականությանը դժվար լինի ընկալել 6 ամսական երեխային սվինով բազմաթիվ հարվածներ հասցնելու  կամ  երկու տարեկան երեխային սառնասրտորեն հրազենով սպանելու վարկածը, բայց սա փաստ է, եւ Պերմյակով կոչվածին որպես հոգեկան հիվանդ ներկայացնելու փորձերը պետք է պարզապես դատապարտվեն եւ անընդունելի համարվեն հենց ԶԼՄ-ների կողմից։ Գուցե կան անձինք կամ քաղաքական ուժեր, որոնք հակված են կատարվածը ներկայացնել որպես հոգեկան հիվանդի վարքագիծ, բայց սա հաստատ չի բխում իրականությունից։

Նելլի Դանիելյան