Փաստ ինֆո

Զինվորական ծառայությունից զորացրելու նպատակով կաշառք ստանալու և տալու գործով այսօրվա դատական նիստում  պաշտպանական կողմը հանդես եկավ պաշտպանական ճառերով:

Մասնավորապես,  ամբաստանյալ Հակոբ Մելիքյանի պաշտպան Արմեն Ֆերոյանը միջնորդեց իր պաշտպանյալին՝ Հակոբ Մելիքյանին, ՀՀ քրեական օրենսգրքի 311-րդ հոդվածի 4-րդ մասի 2-րդ կետով առաջադրված մեղադրանքը վերաորակել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասով և նշանակել նվազագույն պատիժ, ապա համաներում կիրառել և ազատել պատժի կրումից:

Պաշտպանը նաև միջնորդեց քննարկման առարկա դարձնել Հակոբ Մելիքյանի նկատմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 70-րդ և 64-րդ հոդվածների կիրառման հնարավորության հարցը:

Ըստ փաստաբանի, որպեսզի  մեղադրողը կարողանար փաստել մեղսագրվող հանցագործության առկայության հանգամանքը, նախ և առաջ պետք է հիմնավորեր, թե արդյո՞ք առկա է հանցագործության սուբյեկտը։ Այսինքն՝ Հակոբ Մելիքյանը հանդիսանում է պաշտոնատար անձ, թե՝ ոչ: Փաստաբանի գնահատմամբ՝ այս հանգամանքն ինչպես նախաքննության, այնպես էլ դատաքննության ընթացքում մեղադրանքի կողմը պատշաճ ուսումնասիրության չի արժանացրել, քանզի  պատշաճ ուսումնասիրելու դեպքում  կփաստեր մեղսագրվող հանցագործության սուբյեկտի բացակայության հանգամանքը:

Պաշտպանն ընդգծեց, որ անձը կարող է պատասխանատվության ենթարկվել կաշառք ստանալու համար, եթե նա հանդիսանում է պաշտոնատար անձ, այսինքն` բավարարում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 308-րդ հոդվածի 3-րդ մասում նշված չափանիշներին:

Փաստաբանի ներկայացմամբ՝ Հակոբ Մելիքյանն անգամ կազմակերպական-տնօրինչական գործառույթներ իրականացնելու լիազորությամբ օժտված չի եղել և, ի հիմնավորումն, նշեց, որ դա  ոչ միայն Մելիքյանի լիազորությունները սահմանող փաստաթղթով է հիմնավորվում,  այլ վկաների ցուցմունքներով, որ Հ. Մելիքյանն իր ենթակայության տակ գտնվող աշխատակիցներ չունի, հետևաբար չի կարող ղեկավարել նրանց գործունեությունը:

Ըստ պաշտպանի՝ Հակոբ Մելիքյանն իրականացրել է ընդամենը մասնագիտական գործառույթներ և օժտված չի եղել կազմակերպական-տնօրինչական կամ վարչատնտեսական լիազորություններով, ինչն ուղղակիորեն բացառում է պաշտոնատար անձ լինելու հանգամանքը: Ավելին, իր պաշտպանյալին մեղսագրվող հանցագործության օբյեկտիվ կողմը ևս բացակայում է:

Նախաքննության ընթացքում ստացված հանձնաժողովային դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացությամբ հիմնավորվել է, որ Դավիթ  Գալեչյանը տառապում է այն նույն հիվանդությամբ, ինչն ախտորոշվել է Հակոբ Մելիքյանի կողմից և հանդիսացել Դավիթ Գալեչյանին զինվորական ծառայությունից ազատման հիմք:

Պաշտպանն ընդգծեց, որ քրեական գործի նախաքննությամբ արդեն իսկ հիմնավորված է, որ Հակոբ Մելիքյանն իր լիազորությունների շրջանակներում Դավիթ Գալեչյանի օգտին որևէ գործողություն չի կատարել կամ կատարելուց ձեռնպահ չի մնացել կամ էլ իր պաշտոնեական դիրքն օգտագործելով այդպիսի գործողություն կատարելուն կամ չկատարելուն չի նպաստել, ծառայության գծով հովանավորություն չի դրսևորել:

Նշենք նաև, որ Մելիքյանն ինքնախոստովանական ցուցմունքներում  նշել է, որ Դավիթ Գալեչյանին հետազոտելիս հասկացել է, որ նրա մոտ առկա է զինվորական ծառայության հետ անհամատեղելի հիվանդություններ և, օգտվելով ստեղծված իրավիճակից, որոշել է ընդունել Դավիթ Գալեչյանի առաջարկը, նրանից խարդախությամբ գումար վերցնելով ձևացնել, թե իբրև Դ. Գալեչյանը չունի զինվորական ծառայության հետ անհամատեղելի հիվանդություններ, սակայն ինքն այդ գումարի դիմաց կկատարի այնպիսի գործողություններ, ինչի արդյունքում նա կազատվի զինվորական ծառայությունից:

Հակոբ Մելիքյանը հաստատապես իմանալով, որ Դ. Գալեչյանն առկա հիվանդությամբ միանշանակ ազատվելու է զինվորական ծառայությունից, որոշել է ընդունել նրա առաջարկը՝ վերջինիս առջև ձևացնելով, թե իբրև կաշառքի դիմաց իրեն ազատում է զինվորական ծառայությունից և այդ կերպ խարդախությամբ գումար աշխատել:

Ըստ պաշտպանական կողմի՝  ակնհայտ է դառնում, որ Հակոբ Մելիքյանի կատարած արարքը չի համապատասխանում ՀՀ քրեական օրենսգրքի 311-րդ հոդվածով նախատեսված հանցագործության հատկանիշներին, ոչ միայն այն պատճառաբանությամբ, որ նա պաշտոնատար անձ չի հանդիսանում, այսինքն՝ բացակայում է հանցագործության հատուկ սուբյեկտը, այլ նաև այն պատճառաբանությամբ, որ Հակոբ Մելիքյանն իր լիազորությունների շրջանակներում Դավիթ Գալեչյանի օգտին այդ 6000 ԱՄՆ դոլարի դիմաց որևէ գործողություն չի կատարել:

 Ավելին,  նա այդ գումարը  Գալեչյանից վերցրել է միայն ՄՌՏ  հետազոտությունից հետո, որով էլ վերջնականապես համոզվել է, որ Դավիթ Գալեչյանն իրոք տառապում է այնպիսի հիվանդությամբ, որն անհամատեղելի է զինվորական ծառայության հետ: Այս հանգամանքը ևս մեկ անգամ փաստում է մեղսագրվող հանցագործության բացակայության մասին:

Թեև վերոհիշյալ հիմնավորումներով կաշառք ստանալու հանցագործության սուբյեկտը և օբյեկտիվ կողմը բացակայում է, ինչն էլ ուղղակիորեն վկայում է մեղսագրվող հանցագործության բացակայության մասին, այդուհանդերձ պաշտպանական կողմը գտնում է, որ Հակոբ Մելիքյանի փաստացի կատարած գործողությունները իրենց մեջ պարունակում են հանցագործության հատկանիշներ և համապատասխանում են ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածի 2-րդ մասի հատկանիշներին:

Ամբաստանյալ Հակոբ Մելիքյանը, միանալով իր պաշտպանին, հայտարարեց, որ զղջում է, և դատարանին խնդրեց մեղմ պատիժ սահմանել:

Պաշտպանական ճառով հանդես եկավ նաև գործով մյուս ամբաստանյալ՝ Դավիթ Գալեչյանի պաշտպան Հարություն Բաղդասարյանը, ով ընդգծեց, որ իր պաշտպանյալը ոչ թե զինվորական ծառայությունից է դժգոհել, այլ առողջական խնդիրներից ելնելով է ցանկացել ծառայությունից ազատվել:

Պաշտպանը անդրադարձավ նաև այն փաստին, որ ոչ թե իր պաշտպանյալն է առաջարկել կաշառք տալ, այլ բժիշկն է առաջարկել որոշակի գումարի դիմաց Գալեչյանի համար ներկայացնել այնպիսի հանգամանքներ, որով որ նա կազատվի ծառայությունից:

Մելիքյանը ՌԲՀ ներկայացրել է այն հանգամանքները, որոնք առկա են եղել Դավիթ Գալեչյանի մոտ, մասնավորապես, այն հիվանդությունները, որոնց «ուժով»  ՌԲՀ-ն տվել է եզրակացություն, որի արդյունքում էլ Գալեչյանը ազատվել է ծառայությունից:  Սա ենթադրում է, որ, անկախ Մելիքյանին գումար տալու հանգամանքից, Գալեչյանը ազատվելու էր ծառայությունից:

Պաշտպանը նաև նշեց, որ իր պաշտպանյալին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 312-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով՝ ( պաշտոնատար անձին կաշառք տալը), և եթե Մելիքյանը չի հանդիսանում պաշտոնատար անձ, ապա Գալեչյանի կողմից իրականացված գործողությունը չի կարող դիտվել որպես պաշտոնատար անձին կաշառք տալ:

«Բժիշկը Մելիքյանը կատարել է այն, ինչ մտնում է իր ֆունկցիոնալ պարտականությունների մեջ՝ հայտնաբերել է սպայի հիվանդությունը և ներկայացել վերադաս բաժանմունքի պետին»,- ասաց պաշտպանը:

Նա նաև գտնում է, որ իր պաշտպանյալին առաջադրված մեղադրանքի շրջանակներում չի ապացուցվել նրա կողմից պաշտոնատար անձին կաշառք տալու հանգամանքը, ուստիև բացակայում են ՀՀ քրեական օրենսգրքի 312-րդ հոդվածի դիսպոզիցիայով նախատեսված հատկանիշները:

Պաշտպանը միջնորդեց իր պաշտպանյալին առաջադրված մեղադրանքում ճանաչել անպարտ և դադարեցնել քրեական հետապնդումը, իսկ եթե այնուամենայնիվ դատարանը գտնի, որ Գալեչյանի գործողություններում առկա է հանցակազմ, ապա նրա նկատմամբ ազատազրկման ձևով պատիժ չկիրառել:

Պաշտպանը դատարանին ներկայացրեց նաև տեղեկանք, որը փաստում էր Գալեչյանի կնոջ 15-16-շաբաթական հղիության մասին:

Ամբաստանյալն, իր հերթին հանդես գալով պաշտպանական ճառով,  նշեց, թե երբ Մելիքյանին հարցրել է, որ իր հիվանդությամբ կարող է ազատվել ծառայությունից, իսկ վերջինս էլ պատասխանել է, որ ոչ, դրանից հետո են գումարի մասին խոսակցություններ եղել:

Նա նաև հայտարարեց,  որ Հակոբ Մելիքյանից պարտք ու պահանջ չունի: