Փաստ ինֆո

Նոր բանդայի գործով այսօրվա դատական նիստում հարցաքննվեցին փոխանակման կետի աշխատակցի սպանության դրվագով ականատես վկան ու տուժողի իրավահաջորդը:

Տուժող Հակոբ Մկրտչյանը փոխանակման կետի տիրոջ Անդրանիկ Մկրտչյանի եղբայրն է: Դեպքի օրը նա միայնակ է եղել փոխանակման կետում:

Ականատես վկան մինչ դեպքը տեսել է տուժողին, ապա հրաժեշտ տալով՝  հեռացել, մի քսան քայլ արել էր, երբ լսել է  առաջին կրակոցի ձայնը, որին նշանակություն չէր տվել՝ մտածելով, որ երեխաները «խլոպուշկաներ» են պայթեցնում, ևս 4 քայլ անցնելուց հետո լսել է երկրորդ կրակոցը, շրջվել ու տեսել է երկու դիմակավոր անձի՝ բարձրահասակ ու ցածրահասակ, բարձրահասակի ձեռքում զենք կար, որից ծուխ էր բարձրանում: «Մի պահ զենքն իմ վրա պահեցին»,- ասաց վկան:  

Թեև դեպքը տեղի է ունեցել ուշ ժամի՝ 2013թ. հին նոր տարվա գիշերը՝ կեսգիշերն անց, սակայն վկան փոխանցում էր գունային երանգները. ավազակային հարձակում կատարած անձինք սև դիմակներով էին, փոխանակման կետի մոտ սպիտակ «ՆԻՎԱ» էր կանգնած, տուժողն ընկած էր գետնին՝ արյունաշաղախ:

Ըստ վկայի՝ երկփողանի զենքը բարձրահասակի ձեռքում էր, սակայն զենքի ի՞նչ տեսակ էր, վկան դժվարացավ հայտնել: 

«Ի՞նչ հասկացաք միջադեպից» հարցին վկան ոչ երկիմաստ պատասխանեց, որ «փող են գողացել և սպանություն է տեղի ունեցել»:

Տուժողի իրավահաջորդը, ով տուժողի եղբայրն է ու հիշյալ փոխանակման կետի տերը, հայտնեց, որ դեպքի օրն ինքը Երևանում չի եղել: Ըստ նրա՝ դեպքի օրը փոխանակման կետում եղել է 39 մլն դրամի կարգի գումար՝ դրամով, դոլարով ու ռուսական ռուբլիներով:

Ընդ որում, ըստ նրա, այդ գումարի մեջ էր մտնում նաև, մասնավորապես, իր բնակարանի վաճառքից գոյացած գումարը.  բնակարանը վաճառվել էր դեպքից 4-5 ամիս առաջ, դրանք անհրաժեշտության դեպքում ի պահ էր թողնում փոխանակման կետում, քանի որ անվտանգության համակարգերի պայմաններում այնտեղ գումարը պահելն ապահով էր համարում:

Պաշտպանական կողմը հայտարարություններով հանդես եկավ առ այն, որ տուժողի իրավահաջորդը վկաների հարցաքննության ողջ ընթացքում եղել է դատական նիստերի դահլիճում, այն է՝ լսել է նրանց ցուցմունքները: Հնչեց նաև դժգոհություն, ըստ որի՝ վարույթ իրականացնող մարմինը չի կանխել վկաների շփումն իրար հետ:

 Ամբաստանյալ Ռաֆայել Հարոյանի պաշտպան Լիպարիտ Սիմոնյանը դատարանի ուշադրությունը հրավիրեց հիշյալ ականատես վկայի նկարագրի վերաբերյալ տուժողի իրավահաջորդի գնահատականների փոփոխության վրա: 

Նախաքննության ժամանակ տուժողի իրավահաջորդը վկային բնորոշել էր որպես «թուլամիտ», «անադեկվատ», «մշտապես եղել է, այսպես ասած, տարօրինակ» և այլն:

Տուժողի իրավահաջորդը նախաքննական ցուցմունքում հայտարարել էր, որ թերահավատ է վկայի հայտնած իրարամերժ տվյալների կապակցությամբ, որոշակի բաներ չափազանցված են, մի քիչ էլ՝ հորինված, «զոռ է տվել երևակայությանը»: Ուստի՝ տուժողի եղբայրն անարժանահավատ է գնահատել ականատես վկայի ասածները:

Մինչդեռ դատարանում նա հայտարարեց, որ վկայից որևէ արտառոց բան չի տեսել, իսկ նախկինում տված գնահատականների պատճառն այն էր, որ վկան վախեցած էր՝ «նրա վրա զենք էին պահել», բացի այդ, իրեն այն ժամանակ չեն բավարարել վկայի պատասխանները, և ինքն այդպիսի ենթադրություն է արել: