Փաստ ինֆո

Նոր բանդայի գործով այսօրվա դատական նիստում դատարանն անցավ տուժող Բաբկեն Հովհաննիսյանի վրա հարձակման վերաբերյալ դրվագի քննությանը:

Տուժողը հայտնեց, որ զբաղվում է առևտրով ու տարադրամի փոխանակմամբ. ինքն է տնօրենը: Աշխատանքից տուն վերադառնալիս նկատել է առանց համարների «ՆԻՎԱ» մակնիշի ավտոմեքենա, մտել է շքամուտք, որտեղ թիկունքից իրեն է մոտեցել դիմակավոր մարդ՝ հրացանով:

Սկզբից մտածել է, որ կատակ է, ապա ձեռքի սպորտային պայուսակով հարվածել է դիմակավոր անձին, ապա հետապնդել շքամուտքից դուրս եկած մարդուն, երբ «արդեն բռնում էր», հրացանավորը կրակել է ոտքին, նստել «ՆԻՎԱ»-ն ու հեռացել, իսկ իրեն մարմնական վնասվածքով տեղափոխել են հիվանդանոց:

Տուժողի ցուցմունքները լի էին հակասություններով: Մասնավորապես, ըստ տուժողի, իր հասակը 180 սմ է, իսկ դիմակավոր մարդն իրենից կոլոտ էր: Մինչդեռ նախաքննության ընթացքում նա հայտնել, որ դիմակավոր անձի հասակը 175-180 սմ էր: Այս հակասության վերաբերյալ տուժողն ընդգծեց, որ «ես 180-ից բարձր եմ, ինձանից փոքր էր»:

Գնդակի «փուստ» անցնելու մասին նախաքննական ցուցմունքի վերաբերյալ տուժողը դատարանում հայտնեց, որ շրխկոց է լսել, մտածել է «օսեչկա» է:

Դատարանում տուժողը հայտնեց նաև, որ աշխատանքից տուն վերադառնալիս առևտրից գոյացած հասույթը՝ մոտ մեկ մլն դրամ, դրել է գրպանը, իսկ նախաքննության ժամանակ նա նշել էր, որ գումարը կազմել է 700-800 հազար դրամ, որն ինքը դրել էր մեքենայի բեռնախցիկում գտնվող սպորտային պայուսակի մեջ: Ի դեպ, գումարի գտնվելու «վայրի» վերաբերյալ տուժողը չբացառեց երկու տարբերակն էլ:

Շքամուտքում պայուսակով հարձակվողին հարվածելը տուժողը տեղ-տեղ «ձևակերպում էր» որպես պայուսակը «շպրտել», սակայն ի վերջո հանգեց հարվածելու տարբերակին: Նախաքննության ժամանակ նա այս մասին ընդհանրապես չէր հայտնել: Այս դիտարկմանն ի պատասխան՝ տուժողը հայտարարեց. «Չեն հարցրել, չեմ ասել»:  

Հարձակվողը «փող ուզե՞լ է» պաշտպանական կողմի հարցին տուժողը հայտնեց, որ չի հիշում, ապա ավելի ուշ ասաց, որ ձեռքի պայուսակն էր ուզում խլել, իսկ նախաքննության ժամանակ տուժողն ասել էր, որ հարձակվողն ասաց՝ «փողերը դիր ու գնա»:

Պաշտպանական կողմը հայտարարեց, որ տուժողը միանգամայն տարբեր կերպ է պատասխանում մեղադրողի, պաշտպանների ու դատարանի նույն հարցին: Իսկ ամբաստանյալ Ռաֆայել Հարոյանի պաշտպան Լիպարիտ Սիմոնյանը հայտարարեց, որ տուժողի ցուցմունքները պետք է գնահատվեն որպես անարժանահավատ: Նա ընդգծեց, որ իր պաշտպանյալը որևէ առնչություն չունի դեպքի հետ, ինքը պարզապես ճշտում է փաստական հանգամանքները, իսկ տուժողը խուսափում է պատասխանել:

Այսօր հարցաքննվեցին նաև դրվագով երկու վկաներ: Տուժողի հարևանուհին կրակոցից 10-15 րոպե անց էր իր նկուղից դուրս եկել շենքի մոտ ու տեսել արյունաշաղախ տուժողին: Դուրս է եկել փողոց, որովհետև «մտածեցի՝ երևի մարդ խփեցին»,- դատարանում ասաց տուժողը: Մինչդեռ նախաքննության ընթացքում նա հայտնել էր, որ «մտածեցինք, որ երեխաներն ինչ-որ բան են պայթեցնում», դրա համար նշանակություն չեն տվել ձայնին:

Վկան այս հակասության մասին հարցին պատասխանեց. «Ես որսորդ չեմ, որ հասկանամ կրակո՞ց էր, թե՝ գմփոց: Վատ բան չմտածեցինք», ինչին հետևեց պաշտպանական կողմի հակադարձ հարցը՝ «մարդ խփելը վատ բան չի՞»:
 
Տուժողի շենքի հարևանությամբ գտնվող ավտոլվացման կետի աշխատող երիտասարդը տեսել է տուժողին ու երիտասարդին՝ զենքը ձեռքին: 

«Առաջացել եմ, տեսել եմ, հետ եմ գնացել»,- ասաց վկան՝ նշելով, որ օգնություն ցույց չի տվել տուժողին, որովհետև չի հասցրել, վախեցած է եղել: Վկան նախաքննության ընթացքում այլ մանրամասներ է հայտնել, որոնց մասին չհիշատակեց դատարանում՝ պատճառաբանելով՝ «մոռացել էի»: