Փաստ ինֆո

«Մանանա Գրեյն» ՍՊ ընկերությանը պատկանող առանձնապես խոշոր չափի գույքի գաղտնի հափշտակություն կատարելու վերաբերյալ  գործով հունիսի  16-ին Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների դատարանը կհրապարակի դատավճիռը:   

Այսօրվա դատական նիստում  մեղադրող դատախազ Տիտալ Ուզոյանը հայտնեց, որ պնդում է Էդգար  Կարաքեշիշյանի կողմից  առանձնապես խոշոր չափի գույքի հափշտակության և  հափշտակված ճամպրուկում եղած «Մանանա-Գրեյն»  ՍՊԸ-ի կնիքներն ու փաստաթղթերը ոչնչացնելու և Աշոտ  Առուշանյանի կողմից Է.Կարաքեշիշյանին տեղեկատվություն տրամադրելով` նախնական համաձայնությամբ խմբով առանձնապես խոշոր գումարի գաղտնի հափշտակության մեղադրանքները:

Մեղադրողը գտնում է, որ նախաքննական մարմինը մեղսագրվող արարքներին ճիշտ քրեաիրավական գնահատական  է տվել, և որ մեղադրանքը հիմնավորված է:

Մեղադրողը նշեց, որ անգամ առանց գործով նախկին մեղադրյալ, հանգուցյալ Արտաշես Գալուստյանի լրացուցիչ ցուցմունքների  և  Աշոտ Առուշանյանի հետ առերես հարցաքննության արձանագրության էլ  ապացույցները  բավարար են մեղադրանքը հիմնավոր ճանաչելու համար: Ուստի մեղադրողը միջնորդեց Է.Կարաքեշիշյանին դատապարտել  8, 5 տարվա, իսկ  Ա.Առուշանյանին՝   6, 5 տարվա ազատազրկման:   

Մեղադրողը համոզմունք հայտնեց, որ վկա  Տիգրան Առաքելյանի ցուցմունքներն առ այն, որ  Արտաշես Գալուստյանն իրեն ասել է, որ երրորդ  անձի դեմ ցուցմունք տալու համար իր նկատմամբ  ֆիզիկական, այլ բնույթի ճնշումներ են եղել,  չի համապատասխանում իրականությանը:  Մեղադրողը որպես փաստարկ ներկայացրեց այն, որ Տ.Առաքելյանը քաղաքականացված հայտարարություններ է անում, այդ թվում՝ իրավապահ մարմինների վերաբերյալ: Մեղադրողը Տ.Առաքելյանի ցուցմունքի սուտ լինելը «հիմնավորեց» նաև նրանով, որ Աշոտ Առուշանյանի պաշտպան Լիպարիտ Սիմոնյանը ժամանակին պաշտպանել է նաև Տիգրան Առաքելյանին: Այս վերջին «բացահայտումը» նորություն էր Լիպարիտ Սիմոնյանի համար, ով զարմանքով արձանագրեց՝  «ես երբևէ Տիգրան Առաքելյանին չեմ պաշտպանել, որտեղից վերցրեցիք, գուցե  այնտեղից, որտեղից էլ մեղադրա՞նքն է առաջադրվել»:   

Մեղադրողը նախկին մեղադրյալ Արտաշես Գալուստյանի ինքնասպանության իր ուրույն  «հիմնավորումները» ուներ՝ նա նախաքննությանն  աջակցել է ու Կարաքեշիշյանին մերկացնող ցուցմունքներ է տվել:

Մեղադրողը հայտարարեց, որ դատարանի դահլիճից դուրս Ա.Առուշանյանի հարազատները իր հասցեին սպառնալիքներ ու  «տարաբնույթ արտահայտություններ» են արել, ինչից ինքը չի  վախենում: Մեղադրողը հայտարարեց՝  «ես ընդամենը կատարում եմ իմ ծառայողական պարտականությունները»:

Է.Կարաքեշիշյանի պաշտպան Ռաֆիկ Սաֆարյանը  հայտարարեց, որ մեղադրողը պարզապես հրապարակում է գործի նյութերը: Պաշտպանը նշեց, որ մեղադրողը խոսեց ամեն ինչի մասին,  բացի հանցագործության դեպքի մասին ապացույցներից, մասնավորապես, հիմնականում վկայակոչելով  հանգուցյալ մեղադրյալի ցուցմունքները, որի վերաբերյալ դատարանն արդեն որոշում է կայացրել դրանք անթույլատրելի ապացույց ճանաչելու մասին:  «Միտում կա, որ սույն գործով  մեղադրող կողմը ամեն գնով հիմնավորված համարի ամբաստանյալներին առաջադրված մեղադրանքը,   ուղղակի պատվեր է կատարում»,- ասաց պաշտպանը՝  եզրահանգելով, որ  որևէ ապացույց չներկայացվեց, մեղադրողի ճառը  կարծիքներ են, դատողություններ և ենթադրություններ, իսկ դրանք չեն կարող դրվել մեղադրանքի ու մեղադրական դատավճռի հիմքում:

Ըստ պաշտպանի, մեղադրանքը բացարձակապես անհիմն է, խախտումները էական են, ուղղակի ազդել են փաստական տվյալների հավաստիության վրա:    Մասնավորապես, դրանց շարքում պաշտպանը նշեց իր պաշտպանյալի պաշտպանության իրավունքի խախտումը՝ իր պաշտպանյալի դեմ ցուցմունքներ են տրվել, որոնք թաքցվել են իր պաշտպանյալից և վերջինիս հնարավորություն չի տրվել առերես հարցաքննվել իր դեմ ցուցմունքներ տված անձի հետ: «Ինչո՞ւ չեք գործել օրենքով, օրենքից դո՞ւրս եք: Ծիծաղելի է ասել, որ կատարվել է բազմակողմանի, օբյեկտիվ, լրիվ քննություն: Ժամանակն է, որ արդար դատաքննություն իրականացվի, ժամանակն է կատարել օրենքների պահանջները»,- ասաց պաշտպանը՝ հուսալով, որ դատարանը կկայացնի արդարացման դատավճիռ:

Արդարացման դատավճիռ կայացնելու միջնորդություն արեց նաև Լիպարիտ Սիմոնյանը:

Նշենք, որ այս գործը դատարան էր վերադարձել Վերաքննիչ քրեական դատարանի կողմից բեկանվելուց հետո: Նախորդ դատաքննության արդյունքում Է.Կարաքեշիշյանն առաջին ատյանի դատարանի դատավճռով մեղավոր էր ճանաչվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 177-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով և 324-րդ հոդվածի 2-րդ մասով նախատեսված հանցագործությունների կատարման մեջ և դատապարտվել ազատազրկման` 7 տարի 6 ամիս ժամկետով` գույքի 70%-ի բռնագրավմամբ, սակայն ոչ ավել քան 39.480.000 ՀՀ դրամի չափով։

Իսկ Աշոտ Առուշանյանը մեղավոր էր ճանաչվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-177-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով նախատեսված հանցագործության կատարման մեջ,  և  դատապարտվել ազատազրկման՝ 5 տարի 6 ամիս ժամկետով` գույքի 30%-ի բռնագրավմամբ, սակայն ոչ ավել քան 16.920.000 ՀՀ դրամի չափով։
 
Վերաքննիչ դատարանի եզրահանգմամբ՝ առաջին ատյանի դատարանը չի ձեռնարկել բոլոր միջոցառումները` գործի հանգամանքների բազմակողմանի, լրիվ, օբյեկտիվ հետազոտման համար, քրեական գործով ձեռք բերված ապացույցները գնահատելիս թույլ է տվել ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի մի շարք հոդվածների պահանջների խախտումներ, թերի, հիմնավոր չի գնահատել քրեական գործով ձեռք բերված ապացույցները, ինչի արդյունքում` թույլ է տրվել դատական սխալ, որն ազդել է գործի ելքի վրա:

Նշենք, որ մինչդատական վարույթի ընթացքում որպես կասկածյալ և մեղադրյալ հարցաքննված Ա.Գալուստյանի մահվան (ինքնասպանություն գործելու) հիմքով որոշում էր կայացվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 177-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով՝ նրա նկատմամբ հարուցված քրեական հետապնդումը դադարեցնելու վերաբերյալ:

Պաշտպանական կողմի միջնորդությամբ մեղադրյալ Արտաշես Գալուստյանի՝ 2012թ. հունիսի 20-ի լրացուցիչ ցուցմունքը, ինչպես նաև վերջինիս և Աշոտ Առուշանյանի միջև 2012թ. հունիսի 21-ին կայացած առերես ցուցմունքները որպես  անթույլատրելի ապացույցներ են ճանաչվել: Դրանք ձեռք են բերել Ա.Գալուստյանի պաշտպանական իրավունքի և առերեսման դատավարական կարգի էական խախտումներով։
 
Պաշտպան Լ.Սիմոնյանի կարծիքով՝ վիճարկվող ցուցմունքները նախաքննական մարմնի և մեղադրյալ Ա.Գալուստյանի միջև գործարքի հետևանք են, քանի որ այդ ցուցմունքները տալու խոստման դիմաց է փոփոխվել վերջինիս նկատմամբ որպես խափանման միջոց ընտրված կալանավորումը, և նա հայտնվել է ազատության մեջ։

Ի դեպ, Գալուստյանը կալանքից ազատվելուց երկու օր անց ինքնասպան է եղել՝ կախվելու միջոցով, դրան հաջորդել է նաև նրա հոր ինքնասպանությունը: