Փաստ ինֆո

Շորթմամբ խոշոր չափերի կաշառք պահանջելու եւ ստանալու ոստիկանների քրեական գործով ներկայացված բոլոր վերաքննիչ բողոքները մերժվել են ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանի կողմից:

Քրեական գործով  4,5-ական տարվա ազատազրկման են դատապարտվել երեք ոստիկաններ, ինչը միանշանակ չեն ընկալել թե պաշտպանները եւ թե մեղադրողը: Վերջինիս գնահատմամբ, ոստիկանների նկատմամբ պետք է նշանակել ավելի խիստ պատիժ, իսկ պաշտպաններն էլ գտնում են, թե մեղադրանքը հիմնավոր չէ:

Իսկ Վերաքննիչ դատարանը գտել է, որ առաջին ատյանի դատարանի դատավճիռն օրինական է, իսկ պատիժներն էլ` համաչափ` ուժի մեջ թողնելով առաջին ատյանի դատարանի դատավճիռը, որով, ի դեպ, վերաորակվել էր մեղադրյալ ոստիկանների գործողություններին նախաքննական մարմնի տված իրավական գնահատականը:

Այսպես, առաջին ատյանի դատարանի եզրահանգմամբ՝ ՀՀ ոստիկանության Երևան քաղաքի վարչության քրեական հետախուզության բաժնի 3-րդ բաժանմունքի ավագ օպերլիազոր Էդուարդ Զաքարյանը, նախնական համաձայնության գալով նույն բաժանմունքի օպերլիազոր Գևորգ Գևորգյանի, ինչպես նաև՝ բաժանմունքի պետ Վաղինակ Վարդանյանի հետ, որպես պաշտոնատար անձ՝ շորթմամբ պահանջել են խոշոր չափերի կաշառք` բերման ենթարկված Դավիթ Եդիգարյանի օգտին իրենց լիազորությունների շրջանակներում գործողություններ չկատարելու համար:

Դատարանը գտել է, որ ամբաստանյալներին որպես մեղադրյալ ներգրավելու որոշումներում և մեղադրական եզրակացության եզրափակիչ մասում նախաքննությամբ ձեռք բերված ապացույցներով հաստատված` սակարկությունների վերաբերյալ փաստական տվյալները չեն արտացոլվել:

Դա, ըստ դատարանի, թեև առերևույթ չի խախտել գործով ամբաստանյալների իրավունքները, սակայն իրականում հանգեցրել է նախաքննության փուլում դատավարության մրցակցային բնույթի և մրցակցության սկզբունքի, արդար դատաքննության (հատկապես` արդարության և կողմերի հավասարության) սահմանադրական սկզբունքի խախտմանը և իրական հնարավորություն չի տվել պաշտպանական կողմին, տվյալ դեպքում` ամբաստանյալ Էդ.Զաքարյանին և մյուսներին, դեռևս մինչդատական վարույթից ընկալելու կաշառքի առանձնապես խոշոր չափի վերաբերյալ նրանց ներկայացված մեղադրանքի հիմնավորվածությունը, օբյեկտիվությունը և իրավաչափությունը։

Մեղադրողն, ով ի դեպ, մեղադրական ճառում միջնորդել էր դատապարտել նրանց 8-ական տարվա ազատազրկման, գտնում էր, որ առաջին ատյանի դատարանը դատական սխալ է թույլ տվել՝ վերաորակելով մեղսագրվող արարքը՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 311-րդ հոդվածի 4-րդ մասի 2-րդ կետից՝ առանձնապես խոշոր չափերի կաշառք ստանալը, նույն հոդվածի 3-րդ մասին 1-ին, 2-րդ և 3-րդ կետերով մեղադրանքի՝ շորթմամբ, մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ, խոշոր չափերով կաշառք ստանալը: Մեղադրողն, ում բողոքը Վերաքննիչ դատարանում ներկայացնում է մեղադրող Արթուր Երիցյանը, միջնորդում էր բեկանել Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների դատարանի՝ անցյալ տարվա նոյեմբերի 29-ի դատավճիռը, ամբաստանյալներին մեղավոր ճանաչել նախկին մեղադրանքում և նշանակել  համաչափ պատիժ:

ՀՀ Ոստիկանության Երևան քաղաքի վարչության քրեական հետախուզության բաժնի 3-րդ բաժանմունքի պետ Վաղինակ Վարդանյանի պաշտպան Կարեն Հակոբյանը, հակառակը, գտնում էր, որ քննությամբ ձեռք չի բերվել գեթ մի ապացույց, որ կաշառք ստանալու վերաբերյալ իր պաշտպանյալի ու ամբաստանյալ օպերլիազորների միջև ձեռք է բերվել նախնական համաձայնություն: Ուստի՝ պաշտպանը միջնորդում էր ճանաչել իր պաշտպանյալի անմեղությունը:

Օպերլիազոր Գևորգ Գևորգյանի պաշտպան Վարդուհի Էլբակյանը գտնում էր, որ դատավճիռը հիմնավորված չէ գործով ձեռք բերված ապացույցներով, առավելություն է տրվել մեղադրող ապացույցներին և ենթադրությունների հիման վրա կայացվել դատավճիռ: Ըստ պաշտպանի՝ գումարի խոսակցություններն առնչվել են այլ թեմայի՝ ամբաստանյալ Էդուարդ Զաքարյանի հոր գերեզմանի բարեկարգման գումարի պարտքին, ինչը հաշվի չի առնվել դատարանի կողմից: Փաստաբանի ներկայացմամբ,  թմրանյութ օգտագործելու կասկածանքով ոստիկանություն բերման ենթարկված տուժող Դավիթ Եդիգարյանին վարչական պատասխանատվության ենթարկելու որևէ լիազորություն ամբաստանյանները չեն ունեցել, ուստի՝ Է.Զաքարյանը պետք է մեղադրվեր ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածով՝ խարդախություն: Այդ դեպքում դատարանը կկայացներ օբյեկտիվ դատական ակտ, իսկ ամբաստանյալներ Վ.Վարդանյանն ու Գ.Գևորգյանը կարդարացվեին: Պաշտպանը միջնորդել էր իր պաշտպանյալ Գ.Գևորգյանին արդարացնել, կամ  նշանակված պատիժը պայմանականորեն չկիրառել, կամ նշանակել օրենքով նախատեսվածից ավելի մեղմ պատիժ:

Էդուարդ Զաքարյանի պաշտպան Արշակ Կարապետյանն էլ նշել էր, որ դատաքիմիական փորձաքննության մաքուր կամ կեղտոտ լինելը դուրս է  օպերլիազորի լիազորությունների շրջանակից, ուստի՝ արարքը պետք է որակվի որպես խարդախության փորձ: