Փաստ ինֆո

Դատաքննությամբ հիմնավորվել էր, որ ՀՀ Գեղարքունիքի մարզի Արեգունի գյուղի 28-ամյա բնակիչ Արսեն  Մհերյանը գործով ինքնությունը չպարզված անհայտ անձի համար 2008 թվականի մարտի 24-ին իր ձեռքով դիմում է լրացրել և ներկայացրել Ռուսաստանի Դաշնությունում գործող Հայաստանի Հանրապետության դեսպանության հյուպատոսական բաժին: Դիմումում նշելով, որ  իբրև կորցրել է իր անձնագիրը՝  խնդրել էր  իրեն տրամադրել Հայաստանի Հանրապետության վերադարձի վկայական: Դրա հիման վրա նույն օրը հյուպատոսական բաժնից ստացել է  «Մելքոնյան Արսեն 26.06.1985»  տվյալներով  Հայաստանի Հանրապետության վերադարձի վկայականը, այնուհետև, այդ վկայականը կեղծել է՝  վկայականում փոխելով  Արսեն Մելքոնյանի լուսանկարն անհայտ անձի լուսանկարով: 

Արսեն Մհերյանի արարքը ճանաչված է հանցագործություն նաև Ռուսաստանի Դաշնության քրեական օրենսդրությամբ, դրա  համար այդ պետության կողմից վերջինս չի դատապարտվել:

Նկարագրված արարքի համար ամբաստանյալ Արսեն  Մհերյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 325-րդ հոդվածի 2-րդ մասով՝  մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ փաստաթուղթ կեղծելը:

Առաջադրված մեղադրանքում ամբաստանյալ Արսեն Մհերյանն իրեն մեղավոր  է ճանաչել:  Նա, մասնավորապես, հայտնել է, որ 2006 թվականից սկսած գտնվել է Ռուսաստանի Դաշնությունում և զբաղվել շինարարական աշխատանքներով, դրան զուգահեռ սովորել է ՌԴ-ի Նոգինսկ քաղաքում գտնվող ձեռնարկատիրական ակադեմիայում: Մինչև 2011 թվականը ժամանակ առ ժամանակ վերադարձել է Հայաստան, 2011 թվականի հոկտեմբեր ամսին Վարդենիս քաղաքում ամուսնացել է նույն քաղաքի բնակչուհի Քրիստինե Մհերյանի հետ և Վարդենիսի ՔԿԱԳ տարածքային բաժնում ամուսնությունը գրանցելու ժամանակ իր ցանկությամբ կրել է կնոջ «Մհերյան»  ազգանունը, իսկ մինչ այդ ունեցել է  «Մելքոնյան» ազգանունը: Այդ ժամանակ արդեն ազգանունը փոխելու կապակցությամբ Վարդենիսի անձնագրային բաժանմունքում փոխել է նաև իր անձնագիրը և ստացել նոր` «Արսեն Մհերյան»  տվյալներով անձնագիրը: 

Ամբաստանյալ Արսեն Մհերյանի մեղադրանքը հիմնավորվել է վկա, 2006 թվականից մինչև 2009 թվականն ընկած ժամանակահատվածում Ռուսաստանի Դաշնությունում Հայաստանի Հանրապետության հյուպատոս Հայկ Հակոբյանի ցուցմունքով, ըստ որի Արսեն  Մելքոնյանը 2008 թվականի մարտի 24-ին իր ստորագրությամբ և ձեռագրով գրված դիմում է ներկայացրել հյուպատոսական բաժնի համապատասխան աշխատակցին, որ կորցրել է իր անձնագիրը և խնդրում է իրեն տալ ՀՀ վերադարձի վկայական, միաժամանակ ներկայացնելով իր զինգրքույկի պատճենը, որպես անձը հաստատող փաստաթուղթ և երկու հատ լուսանկար: Դրանից հետո, բաժնի աշխատակիցը ներկայացված հիմքերի հիման վրա պատրաստել է վկայականը, ներկայացրել է իրեն, ինքն անձամբ ստորագրել և կնքել է, որից հետո նույն օրը` ավելի ուշ, Արսեն Մելքոնյանը ստացել է վերադարձի վկայականը: 

Դատաձեռագրաբանական փորձաքննության եզրակացությամբ հիմնավորվել է, որ  Ռուսաստանի Դաշնությունում Հայաստանի Հանրապետության դեսպանության հյուպատոսական բաժնին ներկայացված դիմումում տեղավորված ձեռագիր գրառումները և ստորագրությունը կատարվել են Արսեն  Մհերյանի կողմից:

ՀՀ Գեղարքունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանը՝  դատավոր Ա. Պետրոսյանի նախագահությամբ, սեպտեմբերի  10-ի դատավճռով   Արսեն Մհերյանին մեղավոր  է  ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 325-րդ հոդվածի 2-րդ մասով և դատապարտել ազատազրկման 1  տարի ժամկետով:  ՀՀ Ազգային Ժողովի 19.06.2009 թվականին ընդունած  «Համաներում հայտարարելու մասին»  որոշուման կիրառմամբ նա  ազատվել  է  պատժի կրումից:

Ա.Մհերյանին մեղադրանք էր առաջադրված նաև 38-329-րդ հոդվածի 1-ին մասով՝ Պետական սահմանն ապօրինի  հատելուն օժանդակելը: Ըստ մեղադրանքի, Արսեն Մհերյանն օժանդակել է գործով ինքնությունը չպարզված անհայտ անձին առանց սահմանված փաստաթղթերի Հայաստանի Հանրապետության կողմից պահպանվող պետական սահմանն ապօրինի հատելուն՝  Ռուսաստանի Դաշնությունում գործող Հայաստանի Հանրապետության դեսպանության հյուպատոսական բաժնից  ստացած «Մելքոնյան Արսեն 26.06.1985»  տվյալներով Հայաստանի Հանրապետության վերադարձի վկայականը  կեղծելով և փոխելով իր  լուսանկարն անհայտ անձի լուսանկարով: Հետագայում այդ կեղծ  վկայականը տրամադրել է անհայտ անձին,  վերջինս այն օգտագործելով՝ապօրինի հատել է Հայաստանի Հանրապետության կողմից պահպանվող պետական սահմանը: 

Դատարանը՝բավարարելով   ամբաստանյալի պաշտպան Ստեփան Կարապետյանի  միջնորդությունը,   համաներման որոշման կիրառմամբ,ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-329-րդ հոդվածի 1-ին մասով առաջադրված քրեական գործի վարույթը կարճել է ու քրեական հետապնդումը դադարեցրել: