Փաստ ինֆո

«Ուզում ենք կիսել արմավիրցիների ցավը, որովհետև սպասելով Կառավարության քայլերին չգիտենք ուր ենք գնալու և ինչ ենք անելու, մեկ շաբաթ է ինչ աղետը տեղի է ունեցել, սակայն առանձնապես ոչինչ չի ձեռնարկվում»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց արմավիրցիներին աջակցություն ցուցաբերելու համար ստեղծված նախաձեռնության ղեկավար Նարե Գրիգորյանը:

Ոչինչ չունենք և չգիտենք ինչով ենք ապրելու, վարկեր ենք վերցրել այդ աշխատանքները կատարելու համար և այսօր չգիտենք, թե ինչպես ենք վարկերը վերադարձնելու, մտահոգվում են գյուղացիները:

«2,5 հեկտար բանջարեղեն եմ տնկել, որի համար 2 մլն դրամ վարկ եմ վերցրել, սակայն այսօր արդեն ծաղկած բերքը հողին է հավասարվել, սերմը տան ինչ անեմ անկախ ինչ սերմ էլ, որ տան»,-նշում է Արմավիրի մարզի բնակիչ Եղիազար Ասմարյանն ու հավելում, որ ավելի լավ է վարկերը սառեցնեն 1-2 տարով:

Նույն մարզի բնակիչ Ասատուր Հայրապետյանի խոսքով էլ՝ գալիս են խոստումներ տալիս, ասում են սերմեր կամ դիզվառելիք կտան, կոնկրետ գործողություններ են պետք, որպեսզի գյուղացին զգա, որ ինքը մենակ չի: «Մեզ բարեկեցություն պետք չէ, մենք սնունդի հարց ենք ուզում լուծել և եթե եգիպտացորենի կամ այլ սերմերն են բաժանելու ես դա ցանեմ ինչ անեմ, մեզ դա պետք չի»,- նշում է աղետից տուժած գյուղացին:

Գյուղացիները իրենց վրդովմունք են հայտնում ու ասում, որ ապրուստի միջոց հայթայթելու համար միակ ելքը տեսնում են արտագնա աշխատանքը: Նրանք այսօր ֆինանսական աջակցության կարիք ունեն, քանի որ այսօր նույնիսկ ապրելու միջոցներ չունեն:

«Դեռ կրակը «Սպայկա»-ում, Կառավարությունը ասում է մենք քեզ կօգնենք, իսկ այսօր աղետից մեկ շաբաթ է անցել գյուղացին «մղկտումա» կառավարությունը մինչև հիմա վնասի չափ է ճշտում, ում հաշվին եք օգնում, ինչ համար»,- ասում է արմավիրցիներին աջակցություն ցուցաբերելու համար ստեղծված նախաձեռնության ղեկավարը:

Ինչ վերաբերում է հակակարկտային կայաններին, Ասատուր Հայրապետյանի խոսքով՝ աղետի օրը ընդամենը երկու համազարկ է եղել: «Ոչ մի կրակոց չի եղել, իսկ 2 օր առաջ, երբ ասել էին, որ կարկուտ է սպասվում, ինտենսիվ աշխատել են հակակարկտային կայանները, անգամ անձրև չի եկել: Աղետի օրը հակակարկտային կայանները չեն գործել, իսկ գյուղնախարարությունը մեզ ասում է, որ դրանց կեսը մասնավորի ձեռքում է և պետական հոգածության ներքո չի»:

Գյուղացին զարմանում է, թե այդ ինչպես է, որ ստրատեգիական նշանակություն ունեցող կայանները պետության հսկողության ներքո չեն «դա նույն է, որ ասեն բանակի մի մասը մասնավորի ձեռքում է»,- ասում է Արմավիրի մարզի բնակիչ Ասատուր Հայրապետյանը:

Ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու համար գյուղացին վարկերի սառեցում է պահանջում: